صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

جمهوریت، همیاری و همسانی با جهان

-

جمهوریت، همیاری و همسانی با جهان

در جهان امروز داشتن روابط مثبت میان کشور ها و ملت ها یکی از اساسی ترین پدیده رایج در دنیاست. کشورهای می تواند از فرصت های قوی تر و بیشتر استفاده نماید که دارای روابط و مناسبات گسترده در سطح جهانیست. از جانب دیگر یکی از عوامل بزرگ توسعه همه جانبه داشتن ارتباطات منظم و معطوف به هدف است که میان کشور ها ترسیم می گردد. کشورهای بزرگ و کوچک جهانی، هرکدام به مقیاس روابط که در سطح جهانی دارند از فرصت ها و امکانات در سطح بین المللی مستفید می گردد. به انزوا رفتن یک کشور یعنی محروم کردن یک ملت از داشته های جهان و تجربه های دنیاست. این حالت برای هر کشوری که رُخ دهد مرگبار و تباه کننده است.
بد بختانه افغانستان پیش از سال 2001م یکی از کشور های منزوی جهان بود که اکثر قاطع کشور ها و ملت های دنیا با افغانستان قطع رابطه نموده بود. افغانستان در فراموشگاه خطرناک و بیرون از نظم جهانی قرار داشت.
اینکار و آن دروه تاریخ سیاسی افغانستان، البته برای خیلی از کشور های جهان هزینه های سنگین را به بار آورد. افغانستان که در اواخر قرن بیستم میلادی از سوی جامعه جهانی فراموش شده و در حالت انزوای سیاه قرار گرفته بود معلول شرایط ها و عامل های بود که در افغانستان جاری بود. نظام سیاسی بنام امارت اسلامی با نگرش های افراطیت دینی - مذهبی و حاکمیت طالبان با رویکرد خشین و کاملاً انحصار گرایانه در قالب آن نظام، عامل اساسی منزوی ساختن افغانستان بود. افغانستان در آن شرایط یگانه کشورِ با قیودات منحصر به فرد خودش قرار داشت که هیچ نمونه¬ی آن را در سایر جهان یافت نمی شد. استبداد گروهی و قومی در چارچوب آن نظام ایدئولوژیک به قوت تمام رایج بود.
گروه طالبان که قدرت سیاسی افغانستان را از راه جنگ و به صورت زور گرایی بدست گرفته بود، فاتحانه در سراسر افغانستانِ آنروز حاکمیت توتالیتری و دیکتاتوری خویش را به پیش می برد. حاکمیت این گروه را به جز دو یا سه کشور محدود که حامیان اصلی آن زمان شان بودند، دیگران به رسمیت نشناخته بود. سازمان ملل متحد به عنوان سازمان جهانی و بی طرف حاکمیت طالبان را به رسمیت نشناخته و بالمقابل گروه طالبان نیز اعلان نموده بود که سازمان ملل را به رسمیت نمی شناسند. شرایط سیاسی به شکل کامل اختناق آور بود؛ گروه طالبان به همه چیز حمله می کردند و حتی به تاکستان ها در شمال کشور، به مظاهر تمدنی و فرهنگی، مجسمه های بودا در بامیان توسط آن گروه نابود گردید. افغانستان خانه امن برای تروریست های بین المللی شد. شبکه های بزرگ و خورد تروریستی در موجودیت حاکمیت گروه طالبان در جغرافیای افغانستان دفتر و آغاز به فعالیت نمودند. افغانستان دوران طالبان یکی از مصداق های انزوای جهانیست که خاطرات سیاه آن برای مردم افغانستان و برای مردم دنیا همچنان باقیست.
با توجه به گذشته تاریخ سیاسی افغانستان، انزوای افغانستان براساس داشتن نظام های سیاسی منحط با عدم روحیه تعامل جهانی، برای بار دیگر ریسک بزرگیست که دنیا آن را متحمل خواهد شد. لذا برای اینکه افغانستان بار دیگر لانه های امن تروریستان بین المللی نشود و امنیت جهانی از این خاک تهدید نگردد، عامل های اساسی منزوی شدن افغانستان را باید مطمح نظر قرار داد. نظام سیاسی و حاکمیت سیاسی عمده ترین عامل است که افغانستان را به زایشگاه تروریستان مبدل می کند. نظام سیاسی منعطف و قانون گرأ که یکی آن نظام جمهوریت است، این خطر را هم برای افغانستان و مردم آن و هم برای دنیا رفع می سازد. زیرا جمهوریت نظام سیاسی است که در آن روحیه تعادل، همیاری، همکاری و تأمین مناسبات جهانی، اصل شمرده می شود. نظام سیاسی جمهوریت در مقیاس منطقوی هیچ کشوری را دشمن افغانستان قلمداد نمی کند و تهی از ایدئولوژیک خود پسندانه و دیگر ستیز است. اما نظام های افراطیت این را به شکل واضح اثبات نموده است. نظام سیاسی جمهوریت در افغانستان دو استوانه مستحکم دارد؛ اول مردم سالاری. دوم قانون گرأیی، این دو پایه خیر و سعادت انسان ها را خواهان است و بدنبال زندگی مرفه و ارزشمند انسانیست. از دیدگاه نظام جمهوریت همه جهان و تمامی کشور های دنیا قابلیت این را دارد که افغانستان با آنها در تعامل دو سویه و یا چند سویه با در نظر داشت منافع ملی افغانستان مناسبات داشته باشد. از چشم انداز جمهوریت کفر و الحاد برای سیمای کشور های جهان تراشیده نمی شود، بلکه تعامل از نوع همکاری های انسان دوستانه و بشر محورانه است.
نظام جمهوری به تمامی قوانین و مقررات دنیا و سازمان های بزرگ و کوچک جهان که در سطح جهانی فعالیت دارد از دیدگاه و زاویه یک کشور قانون مدار و دموکراتیک می بیند.
ارزش های بزرگ انسانی را در میان تمامی انسان ها به رسمیت شناخته و محترم می شمارد. در حوزه منطقه و کشور های همسایه افغانستان نیز از روحیه بالای همکاری برخوردار است و این ظرفیت محتوای و ساختاری را دارد که با تمام کشور ها و ملت های منطقه و دنیای اسلامی روابط حسنه و نیک داشته باشد. افغانستان از آدرس نظام جمهوریت خود را در تمامی غم و انده و خوبی های بشریت و افتخارات دنیای اسلام شریک می داند و مدعی برتریت و بزرگ منشی را ندارد. در جمع کشور های اسلامی خود را یک عضو دانسته و فرهنگ تساهل و مدارا را یک اصل اسلامی و فرهنگی دنیای اسلامی می داند. افغانستان جمهوری اسلامی تمامی این همکاری ها و ادعا ها را در این دو دهه به دنیای اسلامی و در سطح جهانی به اثبات رسانده است.
نظام جمهوریت، با تسامُح که در بتن و متن خویش دارد ارزش های ولای حقوق بشری را یک اصل اساسی زندگی امروز انسان ها در جهان می داند. تمامی حق و حقوق که از طرف سایر انسان ها برای فرد و جمع انسان ها در شرایط های مختلف در نظر گرفته شده است، احترام می کند و در راستای تحقق آن همکار و همیار جامعه جهانی و تمام انسان های خییر است. حق زندگی، حق آزادی بیان، حقوق زنان و اطفال و اقلیت های قومی و مذهبی و ... همه از احترام ویژه نزد نظام جمهوریت به عنوان نظام سیاسی افغانستان برخوردار است. کنوانسیون های بزرگ بین المللی و قرارداد های ترقی بخش در ساحه حقوق بشری که بتواند از ضیاع حقوق انسان ها جلوگیری نماید، همه مورد احترام نظام سیاسی جمهوریت است. با نظام سیاسی جمهوریت، در ارتباط ارزش های انسانی و جهانی، افغانستان متعهد و همسان با خیلی از کشور های جهانیست. اصل در نظام جمهوریت همکاری های منافع محور در دایره تمام انسان هاست. بنابراین از منظر نظام سیاسی جمهوریت، افغانستان جز جامعه بزرگ دنیاست و باید در سطح جهانی همکاری و تماملات همه جانبه میان کشور ها صورت گیرد که منتج به بهبود اوضاع زندگی انسان ها و رفع معضلات از محیط زندگی آدم ها گردد. 
نظام سیاسی جمهوریت در پی ایجاد فضای انسانی است که در داخل افغانستان همه شهروندان این کشور در همسوی با سایر انسان های روی زمین، رفاه و آرامش را در زندگی تجربه نماید. نظام جمهوریت همکار جامعه جهانیست و در همسوی با حوزه کشور های همسایه و منطقه بدنبال ختم بحران و ریشه کن شدن تروریسم است. نظام سیاسی جمهوریت از منزوی شدن افغانستان جلو گیری می نماید. این دغدغه احتمالش وجود دارد که در نبود نظام سیاسی جمهوریت، افغانستان یکبار دیگر به انزوای جهانی کشانده شود و لانه های آرام تروریستان جهانی قرار گیرد که خدا نخواسته در آن صورت، برای افغانستان و همچنان برای کشورهای همسایه افغانستان و کشورها و ملت های منطقه و جهان خطر بزرگ خواهد شد. از این جهت است که نظام سیاسی جمهوریت بقای افغانستان را ضمانت و آرامش منطقه را در پی داشته و به امنیت جهانی کمک خواهد کرد. با توجه به این تحلیل و نگاه به گذشته تاریخ سیاسی افغانستان، نظام سیاسی جمهوریت این قابلیت و ظرفیت را دارد که افغانستان مترقی، همسو و همیار با دنیا را به شکل رسمی و عملی معرفی نماید.     

دیدگاه شما