امانوئل ماکرون در طول سخنرانی خود در یونسکو (1) در نوامبر گذشته ، تمایل خود را برای مبارزه با پورنوگرافی کودکان، با تشدید مجازات‌های مصرف‌کنندگان و مشارکت‌کنندگان در این صنعت ناراحت کننده، ابراز کرد.
30 سال پس از تصویب کنوانسیون بین‌المللی حقوق کودک توسط فرانسه، سوالات زیادی در مورد حمایت از کودکان در سطح ملی و بین‌المللی باقی مانده است. اگر مسائل آموزش، حق داشتن خانواده یا حق قربانی نشدن از خشونت کاملاً اساسی باشد، مسئله استثمار جنسی کودکان نیز به همان اندازه مهم است. در واقع، كودكان می‌توانند به عنوان یك کالای واقعی از سوی كسانی كه از آنها سوء استفاده می‌كنند، تلقی شوند. این امر منجر به خشونت سازمان یافته و شبكه‌های ویرانگری می‌شود كه باید از بین بروند.
در ماده 34 كنوانسیون آمده است كه "كشورهای عضو متعهد می‌شوند كه كودك را از هرگونه استثمار جنسی وسوء استفاده جنسی محافظت كنند. برای این منظور، دولت‌های عضو باید در تمام سطوح برای جلوگیری از تحریک یا اجبار كودك از جمله؛ برای انجام هرگونه فعالیت جنسی غیرقانونی، سوء استفاده از کودک در فحشا یا سایر اعمال جنسی غیرقانونی و سوء استفاده از کودک در نمایش‌ها یا مواد پورنوگرافی، اقدامات لازم را انجام دهند.
بر اساس این کنوانسیون، سازمان ملل‌متحد اقداماتی را برای مبارزه علیه استثمار جنسی کودکان انجام داده است. در سال 1990، سازمان ملل‌متحد یک گزارشگر ویژه در زمینه فروش و استثمار جنسی کودکان تاسیس کرد. مأموریت این نهاد تجزیه و تحلیل علل اصلی این فعالیت‌های جنایتکارانه، شناسایی مدل‌های جدید فروش و استثمار جنسی، تبادل ابزارها و روشهای ممکن برای مبارزه موثر با آنها و ارائه توصیه‌هایی برای بازپروری کودکان قربانی از این عمل ننگین است. بنابراین فعالیت‌های آن به چهار حوزه اصلی تقسیم شده است: بازدید از کشور، ارسال شکایات فردی، تهیه گزارش‌های موضوعی و انجام فعالیت‌های آگاهی‌بخش و حمایت از حقوق اساسی کودکان (2). بنابراین، سازمان ملل متحد واقعاً متعهد به مبارزه با استثمار جنسی کودکان است.
همانطور که سازمان ملل متحد لزوماً در مقدمه کنوانسیون بین المللی حقوق کودک قید کرده است، همه کشورهای جهان از تهدید حقوق کودکان نگران هستند. در واقع ، مجمع عمومی می خواست توجه را به این واقعیت جلب کند که این مشکل مختص مناطق خاصی از جهان نیست، بلکه مربوط به هر یک از کشورهای عضو سازمان ملل است. بنابراین، تصریح کرد:«در همه کشورهای جهان کودکانی وجود دارند که در شرایط دشوار به سر می‌برند و توجه ویژه به این کودکان ضروری است.»
هرچند به طرز ناخوشایندی به نظر میرسد، که استثمار جنسی از کودکان اشکال مختلفی دارد و به طرز فجیعی نوآورانه است، برخی از آنها سالهاست که ادامه دارد. در حقیقت، سه مدل اساسی سنگ بنای این صنعت مضر را میسازد: پورنوگرافی کودکان، گردشگری جنسی و روسپی گری کودکان.
پورنوگرافی کودکان ، نقض حقوق کودکان در اینترنت
به نظر میرسد، صنعت پورنوگرافی کودکان یک آفتی است که مبارزه با آن دشوار و دشوارتر است. در سال 2018، 45 میلیون عکس و فیلم که سوء استفاده جنسی از کودکان را نشان می دهد، ثبت شده است (3). ناشناس بودن و دسترسی به محتوای صریح با هزینه کم، درآمد باورنکردنی است که به طور فزاینده ای مجرمان اینترنتی را مجذوب خود می کند. زیرا دستگیری از طریق اینترنت دشوار است، پس پدوفیل ها کاملاً احساس مصونیت از مجازات می کنند.
در واقع، "دارک ‌نت" كه بسیاری از تصاویر پورنوگرافی كودكان روی آن پخش و به اشتراک گذاشته می شود، در بعضی نقاط خاص، منطقه ای غیرقانونی را تشکیل می دهد که مقامات برای دسترسی به آن مشکل دارند.
علاوه بر این، با عوام فریبی شبکه های اجتماعی که همیشه توسط مصرف کنندگان جوانتر استفاده می شود، خطر مواجهه با کودکان پنهانکار تحت هویت های کاذب یا باج گیری کودکان برای به دست آوردن محتوای جنسی افزایش می یابد.
از آنجا که اینترنت ابزاری جهانی است، مبارزه با پدوفیل ها پیچیده تر و مستلزم همکاری بین المللی است که اجرای آن در عمل بسیار دشوار است.
به عنوان مثال، ایالات متحده مهمترین صنعت پورنوگرافی جهان را تشیکل می دهد و این تسلط قدرت آمریکایی ها در بازار پورنوگرافی کودکان، نیز اثبات شده است. با این حال، ایالات متحده هنوز هم تنها کشوری است که کنوانسیون بین المللی حقوق کودک را تصویب نکرده است (4). اگرچه قوانین ملی ایالات متحده به وضوح بر حمایت از کودکان حاکم است، این واقعیت که یکی از مهمترین قدرتهای جهان، ملکه صنعت پورنوگرافی و انتقام گیری پورنو، کنوانسیون اصلی بین المللی حقوق کودک را تصویب نکرده است، به طرز وحشتناکی مبارزات نمادین است که علیه گسترش هرزه نگاری کودکان بطور عوام فریبانه انجام میشود.
گردشگری جنسی، زمانی که بدن کودکان به یک جاذبه تبدیل می شود
اگر اصطلاح "جهانگردی" به افکار شیرینی آغشته به هوای تعطیلات، کشف و آرامش اشاره دارد، گردشگری جنسی واقعیتی دور از همه این توهمات طلایی است.
مارک کپالدی، مدیر تحقیق در شبکه جهانی پایان دادن به تن فروشی کودکان، پورنوگرافی کودکان و قاچاق کودکان برای اهداف جنسی (ECPAT )، توضیح داد که "بدون تردید استثمار جنسی کودکان در مسافرت و جهانگردی به دلیل توسعه گسترده گردشگری جهانی در دهه گذشته به طرز چشمگیری افزایش یافته است. مردم اکنون تحرک بیشتری دارند و توسعه فناوری های جدید اطلاعاتی و ارتباطی دسترسی مجرمان به کودکان را آسان تر کرده است. در واقع ، گرچه جهانی سازی به اقتصاد محلی رونق خوبی بخشیده است، اما این یکی از حقیرترین صنایع گردشگری را نیز افزایش داده است.
در واقع هیچ پروفایل مشخصی از متخلفان جنسی کودک که به گردشگری جنسی متوسل می شوند وجود ندارد، آنها می توانند محلی یا ملی، خارجی، جوان، پیر، مرد، زن، سفید پوست، سیاه پوست... باشند. تمام سنین ، جنسیت ها و قومیت ها تحت تأثیر این مسئله قرار دارند، بنابراین متجاوزان دیگر فقط به کلیشه های قبلی پاسخ نمی دهند. این فقط مربوط به مردان سفیدپوست ثروتمند بزرگسال نیست که به روسپی های تایلندی قبل از نوجوانی متوسل می شوند، گرچه متاسفانه این وضعیت تا هنوز یک واقعیت باقی مانده است. سیر تحول داوطلبانه نیز به گسترش این صنعت ویرانگر کمک کرده است، جایی که متجاوزان، کم و بیش دور از خانه های خود، به خود این اجازه را میدهند که به روسپی گری کودکان متوسل شوند، و این یک ایده آل مصونیت از مجازات است.
اگر مشخصات جنایتکاران تکامل یابد و تغییر کند، بعضی از مشخصات قربانیان ثابت می مانند: عمدتا کودکانی از خانواده های محروم. از آنجا که آنها از برخی حقوق مدنی، جوان، گاهی منزوی، محروم هستند، به نظر می رسد "قربانیان کامل" هستند.
اما زندگی یک روسپی خردسال در غنا (کشوری در آفریقای غربی) همان ارزشی را دارد که برای یک کودک اروپایی دارد و این همان چیزی است كه سویدن هنگام طراحی سیستمی برای محكوم كردن سوئدی هایی كه به گردشگری جنسی روی آورده اند، بر آن تأكید كرده است. این ابتکار از طرف سویدن قابل ستایش و بسیار مسئولانه است، که جنگ خود را علیه استثمار جنسی کودکان در مرزهای خود متوقف نمی کند. این مورد همچنین در مورد دولت فرانسه نیز وجود دارد که با دستگیری شهروندان جنایتکار این جنایت برای اقدامات خود در خارج از کشور، نبردی واقعی علیه جهانگردی جنسی در پیش گرفته است. علاوه بر این، این برون مرزی بودن قانون کیفری فرانسه فقط مربوط به جهانگردی جنسی نیست، بلکه پورنوگرافی کودکان، فساد خردسالان، تجاوز جنسی و غیره نیز وجود دارد.
«"ناتاشا" به سراسر جهان و همچنین روسپی ها در کشور خود صادر می شوند که در آنجا تورهای جنسی را برای خارجی ها ترتیب می دهند.» اشاره به دختران بلوک اتحاد جماهیر شوروی سابق که برای تبدیل آنها به چهره های جنسی هویت آنها نابود شده است ، آنها در اینجا با نام مشترک ناتاشا - کودکان روسپی (Natacha - Les enfants prostitués )، توسط ریچارد پولین ارجاع می شوند.
تن فروشی کودکان، بندگی و سوء استفاده بزرگسالان از کودکان
به منظور نشان دادن پدیده فاجعه بار تن فروشی کودکان، مناسب است که برخی ارقام نگران کننده را ذکر کنیم. "صنعت تن فروشی کودک 400،000 کودک در هند ، 100000 کودک در فیلیپین، بین 200000 تا 300000 در تایلند، 100000 در تایوان، بین 244000 تا 325000 کودک در ایالات متحده موجود است. تخمین زده می شود که بین 200000 تا 500000 کودک در چین تن فروشی می کنند. حدود 35٪ از روسپیان در کامبوج زیر 17 سال هستند. برخی از مطالعات تخمین می زنند که در طی یک سال، یک کودک "خدمات جنسی" را به 2000 مرد بفروشد. گزارش شورای اروپا در سال 1996 تخمین زده است که 100000 کودک در اروپای شرقی در غرب روسپی می کنند. " اگر این داده ها تکان دهنده هستند ، باید در نظر داشت که تاریخ آنها از اوایل سال 2000 است و اکنون، در سال 2020، وضعیت فقط بدتر شده است.
در واقع، همانطور که انجمن هایی که علیه تن فروشی کودکان مبارزه می کنند، استدلال می کنند، "اینترنت چندین جنبه از تن فروشی کودکان خردسال را تحت تأثیر قرار می دهد: بی اهمیت سازی، استخدام و سازمان." در آغاز دهه 2000 تخمین زده شد که تعداد فحشا کودکان در هالند از 1996 تا 2001، 300 درصد افزایش یافته است". اما امروزه ، در عصر اینترنت، پیشنهادات کار مبدل و استفاده کردن از کودکان برای استثمار جنسی، برچیدن شبکه های تن فروشی دشوارتر است.
حرکات مهاجرتی اخیر که به اروپا هجوم آورده شده اند ، بار دیگر فرصتی برای دلالان بوده است تا شبکه های خود را گسترش دهند به ضرر کودکانی که از کشورهای خود درگیر هستند. فرار از جنگ برای کشف فحشا یا چگونگی ترک وحشت برای پیوستن به آن در جنبه دیگری. مانند اکثر کودکانی که در فقر شدید زندگی می کنند، کودکان مهاجر نیز به ویژه در معرض خطر روسپی گری کودک قرار دارند.
"در مرز فرانسه و ایتالیا است که برخی از کودکان مهاجر مجبور به تن فروشی می شوند زیرا توانایی پرداخت هزینه قاچاقچیان ( مبلغ 150 یورو است) را ندارند. اما نه تنها سفر طولانی است بلکه مهاجران جوان برای کمی غذا یا مکانی برای خواب تن فروشی می کنند ". طبق ارزیابی جدید، کودکان مهاجر مجبور شدند برای عبور از مرز فرانسه و ایتالیا به تن فروشی بپردازند.
همانطور که ریچارد پولین در کتاب خود توضیح داد، صنعت رابطه جنسی سریعترین رشد را در جهان امروز دارد. بنابراین، تهدید کودکان بسیار زیاد است، زیرا کودکان بخش مهمی از این بازار هستند.
به طور مشخص ، همه این اشکال استثمار جنسی خطری برای حقوق کودکان است. بدیهی است که فرانسه، مانند بقیه کشورهایی که بخشی از جامعه بین المللی امروز را تشکیل می دهند، باید مسئولیت های خود را بپذیرند و حتی منابع بیشتری را برای به صفر رساندن استثمار جنسی خردسالان فراهم کنند.
کودکان به دلیل آسیب پذیری خاص خود و وابستگی آشکارشان به بزرگسالانی که از آنها محافظت می کنند، نباید در پس زمینه زندگی کنند، نادیده گرفته شوند، و در زندگی روزمره خود تنها بمانند. مقامات هر ایالت باید علیه افرادی که قدرت تخریب زندگی میلیونها کودک در جهان را دارند، مبارزه کنند. البته، جنگ طولانی است، مبارزه دشوار است، اما تدوین آینده بهتر برای این کودکان و همچنین حفظ قربانیان بالقوه، در مقابل این تهدیدهای واقعی و رو به رشد، با تلاش های فراوان امکان پذیر است. البته که قابل دستیابی است.