افغانستان در شرایط کنونی به دلیل درگیری با گروه¬های هراس افگن و تروریست های بین المللی شرایط یک کشور در گیر جنگ تمام عیار را سپری می¬کند. پروسه ای صلح با گروه طالبان که در  زمان ترامپ کلید خورده است، با لابی گری های مرد مرموز دنیایی سیاست زلمی خلیلزاد نیز از مسیر که منافع ملت افغانستان را تأمین کند به انحراف کشانده شده است. آمریکا در زمان حاکمیت ترامپ عملاَ سیاست معطوف به انزوا و تمرکز روی سیاست داخلی را در پیش گرفت و تلاش کرد به هرنحو ممکن خود را از جنگ با تروریزم بین المللی با محوریت افغانستان و طالبان رهای بخشد. و تحت عنوان توافق با طالبان از معرکه جنگ و درگیری در افغانستان پا به فرار بگذارد. اما با انتخاب جو بایدن و اداره جدید انتظار می¬رود، که در مسیر طی شده¬ای نه چندان مقرون به واقعیت موجود شرایط سیاسی منطقه و جهان، مبتنی بر سیاست های ترامپ تجدید نظر نموده بر تعهدات خود که همراهی و همکاری در مسیر مبارزه با تروریزم بین المللی هست باقی بماند. درغیر آن صورت هرنوع عدم صداقت در امر مبارزه بابنیادگرایی و تروریزم و خروج غیر مسئولانه¬ای آمریکا از جبهه ضد تروریزم پیامد های غیر قابل پیش بینی را برای افغانستان در پی خواهد داشت. رشد افراط گرایی و تروریزم با محوریت افغانستان، مسلماَ امنیت منطقه و جهان را نیز به مخاطره خواهد انداخت، ادامه پروسه¬ای صلح یک امر ضروری هست تا ملت خسته از جنگ چهار دهه افغانستان، به آرزوی دیرینه¬ای شان دست یابد. اما شرایط افغانستان ایجاب می¬کند که  دست یابی به صلح باید با حفظ دست آورد¬های نوزده ساله ای این ملت باشد که همانا نظام سیاسی مبتنی بر دموکراسی برمبنایی قانون اساسی کشور است. با رویکرد که رئیس جمهور پیشین آمریکاء بعنوان خط مشی صلح طراحی کرده است عملاَ افغانستان را به طالبان تسلیم و بار دیگر این کشور پناهگاه امن تروریست ها و میدان تاخت و تاز بنیادگراهاو افراطیون خواهد بود. از  دولت جدید آمریکا انتظار می¬رود که به عنوان شریک مبارزه با دهشت افگنی و کشوری که پیمان استراتژیک مبارزه با هراس افگنی امضا کرده است برتعهدات خود باقی بماند. صلح را که بامیانجی گری آمریکا آغاز و تا کنون گفتگوها میان هیأت دولت و طالبان در قطر از هیچ پیشرفت چشم گیری برخوردار نبوده است و عملا به بن بست خورده است نشان از آن دارد که طالبان با چراغ سبز زلمی خلیلزاد بعنوان فریستاده ویژه آمریکا، کمتر از حذف دست آوردهای نظام جمهوری اسلامی از جمله تغییر قانون اساسی این کشور رضایت نمی¬دهد این صلح نیست بلکه تسلیم شدن در برابر طالبان است که قطعاَ چنین چیزی مطمح نظر ملت افغانستان نیست. امید می¬رود که؛ جامعه جهانی از جمله دولت جدید آمریکا با توجه به واقعیت¬های عینی جامعه افغانستان، منطقه و جهان خطرات در کمین نشسته از سوی تروریزم و بنیاد گراهای افراطی را ملحوظ داشته پروسه صلح واقعی را حمایت کند نه اینکه؛ تسلیم بی قید و شرط در سایه صلح بر ملت افغانستان تحمیل شود.