صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

چرایی حمله بر مصلی شهید مزاری ؟

-

چرایی حمله بر مصلی شهید مزاری ؟

حمله تروریستها بر مصلی شهید مزاری و به خاک و خون کشیدن مردم عادی از هر طیف و جناح که باشد محکوم و یک عمل بزدلانه  هست. مردم که به عشق رهبر شهید خود صرفا به منظور گرامی داشت گردهم میآیند تا سالیاد آن شهید جاوید را گرامی بدارند. اما تروریستها حمله ناجوانمردانهای را در برابر عشق بیمنتهایی مردم به مزاری و جریان عدالتخواهی او برنامهریزی کردند. تردید نیست که قصور در کار نیروهای امنیتی وجود داشته است، گمانه زنی های خیانت از درون ساختار امنیتی نیز محتمل است. آنچه که بیش از هرچیزی دیگری با نگاه عمیق باید روی آن متمرکز گردد بحث افراط گرایی و تروریست های بین المللی هست که سالهاست افغانستان را در گیرکرده است. هرچند طالبان انجام این حمله تروریستی را رد کرده است اما از یاد نبریم که طالب تروریست، همان طالب عهد شکن و پیمان شکن است که شهید مزاری را با نقض پیمان و تعهد به شهادت رسانید.  اکنون که خلق فاجعه را چیزی بنام داعش بر عهده گرفته است فرق چندان نمیکند طالب و داعش دو روی یک سکهاند هردو گروه افراطی هستند، منبع فکری هردو گروه به افراطیت تاریخی برمیگردد. برای هیچ کدام چیزی به نام تعهد و اخلاق معنا و مفهوم ندارد تا در پی تفسیر آن باشند. اما در باب حمله مسلحانهای تروریستی بر مصلی شهید مزار نکاتی را قابل یادآوری میدانم:
1. بیمسئولیتی نیروهای امنیتی: با توجه به حساسیت منطقه مسکونی و وضعیت حاکم امنیتی در آن ساحه به دلیل برگزاری مراسم، بازهم شاهد خلق چنین فاجعهای انسانی هستیم بدون تردید باید نیروهای امنیتی مسئول در بخش تأمین امنیت مراسم را مقصر دانست که در تأمین امنیت مردم و انجام وظیفهای خود سهلانگاری و چه بسا تعمدی در خلق فاجعه داشته است. به نیروهای امنیتی کشور ایمان و اطمینان داریم که در سرتاسر افغانستان با مزدوران تروریست استخبارات کشورهای منطقه می-رزمند،  چگونه عقل سلیم حکم کند که از جلوگیری خلق فاجعهای به این ابعاد گستردهای یک مراسم ناتوان و عاجز باشند. از سوی دیگر وقوع فاجعه هم صورت گرفته است، چگونه میشود این تئوری متناقض را حل کرد؟ نه میشود،  فقدان توانمندی نیروهای امنیتی را در آن حد تصور کرد که امنیت مراسم سالگرد در مصلی شهید مزاری را نتواند تأمین کند؛ و نه میشود فاجعه-ای خلق شده در سایهای حمایت نیروهای امنیتی را انکار کرد. در نتیجه نیروهای امنیتی مستقر در محل قادر بوده اند که بتواند امنیت مراسم در مصلی را،  با تعریف از وضعیت حاکم در ساحهای مورد نظر بخوبی تأمین کند.  اما اینکه چرا چنین رویداد خونین رقم خورده است شبههای سهل انگاری و نارسایی در وظیفه و ماموریت ماموران امنیتی را بیشتر تقویت میکند. 
2. فقدان اهتمام لازم از سوی برگذار کنندگان مراسم: برگذار کنندگان محفل نیز باید بذل توجه بیشتر بخرج میداد، مقصر دانستن قربانی، محکوم و کاری برخلاف تصور عقل سلیم است. اما مراسم که برای گرامی داشت مزاری بزرگ برگزار میگردد  ما باید بدانیم که مزاری که بود، دشمنانی او کیست، و به همان پیمانه باید بر امنیت مراسم و حیات رهروان شهید وحدت ملی اهتمام ورزیده شود. تیم برگزار کننده و کادر فنی مراسم باید تمام جوانب را بصورت کارشناسی شده و تیخنیکی بررسی میکرد برفرض که آن نقطه مشرف بر مصلی که در حقیقت پاشنه آشل برای برگزار کنندگان و ستاد برگزاری نیز محسوب گردیده است، را نیروهای امنیتی از بازرسی اش جلوگیری بعمل آ ورده بود، بیشتر تمرکز میکرد و حساسیت بیشتری بخرج میداد تا بعنوان نقطه ضعف برگزار کنندگان برنامه از همان جا آسیب متوجه جان دهها انسان بیگناه نمیگردید.  با توجه به تجربیات سالهای گذشته تا آنجا که اگر احتمال بروز و خلق چنین فاجعهای قوت میگرفت چه اشکالی داشت که تا مرز تعطیلی برنامه و یا حتی تعطیل شدن برنامه مقاومت میکردند. تقصیر ندانیم کاری منادیان و مجریان برنامه اگر با دید کارشناسی مورد مداقه و تحلیل قرار بگیرد چیزی کم تر از نارسایی نیروهای خائین در اندرون نیروهای امنیتی نیست.
3. چرا حمله به مراسم شهید مزاری صورت میگیرد؟: دلایل متعددی بر این سوال وجود دارد که به عنوان پاسخ اقناع کننده می-توان ارائه کرد، حمله بر مصلی شهید مزاری چیزی مستثنی از حملات زنجیرهای چون؛ حمله بر مرکز آموزشی موعود، مساجد، حسینهها و حتی مراسم عروسی، نیست که تا کنون بر تجمعات هزارهها صورت گرفته است. دلیل دیگرش که مراسم سالگرد شهید مزاری هرسال،  با استفاده از هرفرصتِ از سوی  تروریستهای تکفیری مورد حمله قرار میگیرد و تعداد از شهروندان  ملکی و بی-گناه را بخاک و خون میکَشد، مسئله جدی بودن و جدی گرفتن شهید مزاری از سوی دشمنان است. دوستان مزاری، مزاری را آن چنان جدی نگرفته است که دشمنانش جدی گرفته است، برای دوستان،  بیش از آن که مزاری و اهداف او، مهم باشد نام مزاری برای شان مهم و قابل ارج گذاشتن است تا با استفاده از نام مزاری وجهه سیاسی و مقبولیت عام کسب کنند. اما دشمنان مزاری هدف مزاری را نشانه رفته است، مزاری برای دشمنانش بسیار مهمتر از آن مزاریی هست که پیروانش شناخته است، دشمنان مزاری نه تنها نام اورا که آرمان  اورا نیز هدف گرفته است. آدمهای مریض و کج اندیشان،  با ذهن و ضمیر آکنده از تعفن و نفرت پراکنی برعلیه شهید مزاری فعالیت میکنند. فرهنگیان درون قومی جامعه هزاره نیز از این کاروان عقب نمانده و سعی کرده است، در قالب کتاب، مقاله، و نشر اکاذب در فضای مجازی پا به پای دشمنان مزاری و ملت مزاری گام بردارد. تلاشهای وارونهای دشمن تروریست که سعی و تلاش مسلحانه و جوی خون جاری کردن را نیز در خاموش کردن نام مزاری دریغ نکرده است، خود دلیل براهمیت نام و اهداف بلند مزاری برای آنهاست. مزاری با اراده پولادین و برهان قایع بر پیاده کردن عدالت اجتماعی کوشید و سعی در انسانی کردن سیاست در این جغرافیا نمود. حملاتی کور بزدلان بر مصلی شهید مزاری نه اولینش هست و نه آخرین خواهد بود. دشمن تلاش بی وقفه خواهد کرد تا نام و اهداف اورا مهجور و منزوی سازد. مزاری هم توان خلق و پدید آوردن خطر را برای دشمن داشت و هم توانست با منطق قوی و اراده ای آهنین،  افزون خواهیها و انحصار گریهای را در سیاست مریض و معیوب افغانستان بچالش بکَشد. بر اهمیت مزاری همین بس که اورا دشمنانش با حمایت و مشوره استخبارات کشورهای منطقه به بهانهای مذاکره به اسارت برده و به شهادت رساند.
اکنون نیز راه همان است و دشمن هم همان هر چند ممکن است رنگ و پوست عوض کرده باشد. اما آنچه مهم است این است که مزاری برای دشمن مهم است و دشمن مزاری را جدی گرفته است، برای محو نام او از صفحهای سیاسی تلاش بدون وقفه میکند و یا حد اقل سعی میکند تا تحمیل هزینههای سنگین بردوست داران و عاشقان راه اورا افزایش دهد. اما این تصمیم پیروان  خط مزاری هست که در هر زمان و در سالهای آتی با چه منطق با این تهدیدها و حفظ جان مردم برخورد میکنند؟
از سوی دیگر در تصمیم سازی های سیاسی و سیاستگری نیز باز نظاره گر باشیم که مزاری را تا کجا جدی گرفته است؟ آیا مواجهه با مزاری، صرفا مطابق زمان به مزاری و نام بلند او از روی احتیاج هست؟ یا خیر! جریان عدالت خواهی، آرمان و اهداف  او به عنوان نقشهای راه خواهد بود؟ زمان قضاوت میکند.

دیدگاه شما