صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

افراطی‌های دینی و توهم حکومت‌داری

-

افراطی‌های دینی و توهم حکومت‌داری

در اکثر جوامع دینی افراد و اشخاصی که طعم قدرت و حکومتداری به ذایقه شان شیرینی میکند با استفاده از گزینه دین و مذهب مجرای رسوخ به قدرت را جویا میگردند. قرون وسطی در غرب، مثال زنده و واضح این مسئله است که کشیشهای کلیسا، با نشانه گیری اعتقادات مردم، چندین قرن حاکمیت شان را بر مردم این وادی تحمیل نمودند، هرازگاهی که پایههای حاکمیبت شان سست و متزلزل میگردید با دیکته به دین و تقدس گرایی، به جلب حمایت تودهها متمرکز میگردیدند، تودهی نادان و معتقد آن روز، اصحاب کلیسا را به عنوان حاکم بلامنازع دنیوی و اخروی شان پذیرفته بودند و هر گونه تمرد و سرپیچی از دساتیر کلیسا را به مثابه از دست دادن دنیا و عقبی قلمداد مینمودند، این وضعیت خفقان، چنان سرنوشت مردم آن زمان را به تاریکی کشانیده بود که خرافهگرایی بخش عمده زندگی آنان را شکل داده بود، تودهها که با هزاران مشقت و زحمات طاقت فرسا به هدف تأمین معیشت و نفقه عیال شان به انجام کارهای شاقه مصروف بودند، بخشی از این در آمد را به اصحاب کلیسا واگذار مینمودند تا در بدل آن، جایگاهی در بهشت برای خود دست و پا نمایند، این وضعیت صدها سال را در برگرفت تا زمانی که رنسانس صورت پذیرفت و مردم با ایجاد جرقهی از آگاهی و روشن بینی، به تحجر و خرافهگرایی نه گفتند و فصل جدید زندگی را در تاریخ این وادی ورق زدند.
افغانستان به عنوان یک کشور اسلامی که نزدیک به 99% جمعیت آن، متشکل از مسلمانان است با شکل دادن حکومت جمهوری اسلامی، در پرتو قوانین اسلامی و حقوق بشری زیر چتر قانون به صورت واحد و یکپارچه در کنار هم به زندگی روزمره مبادرت ورزیده اند که حق و تکلیف هر شخص حقیقی و حقوقی در قوانین نافذه مسجل گردیده است، با این هم هستند کسانی که با وجود قوانین موجود و تکنولوژی قرن 21 هنوز به باورهای خرافاتی و قرون وسطایی دیکته نموده و در صدد اند تا بذر نفاق و چند دستگی را از آدرس دین و مذهب میان مردم باهم برادر افغانستان کاشته و شاخ و برگ آن را در صورت امکان در تمام نقاط این سرزمین پخش نمایند. با توجه به اینکه اکثریت مردم افغانستان با تکنولوژی جدید و مولفههای مدرنیته و جهانی شدن آشنایی دارند و هیچگاه تحت تأثیر سم پاشیهای اشخاصی نفاق افگن تحت عنوان «ملا و مولوی» نخواهند رفت؛ با آنهم در قره و قصبات افغانستان کسانی نیز موجود اند که دسترسی به آموزشهای نوین ندارند و دین را به عنوان یگانه راه رسیدن به سعادت، از زبان بعضی از مولویهای استخباراتی شنیده و آن را خط و مش زندگی شان انتخاب مینمایند، در حالیکه دین اسلام به عنوان یگانه عامل پیوند بشریت، همیشه پیام اخوت و برادری را به مردم رسانیده و هر گونه تقابل و دو دستگی را میان مسلمین مذموم و مردود میداند، همینطور، شورای علمای کشور، اعم از اهل تشییع و تسنن، با برگزاری محافل و سیمینارهای دینی، پیام خالص دین که اخوت و برادری میان مسلمین را زمزمه میکند مستند به آیات و روایات اشاعه نموده و آن را به مردم بازگو مینمایند.
بنا بر این از مسئولین دولت جمهوری اسلامی افغانستان که نماینده قاطبه این ملت میباشد، انتظار میرود که جلو چنین خودسریها از آدرس افراد و اشخاص انگشت شمار را بگیرد تا تحت عناوین « ملا و مولوی» هدفمندانه اتحاد و همدلی مردم باهم برادر افغانستان را نشانه نگیرند، مدارس دینی که ثبت وزارت محترم حج و اوقاف میباشند و با هزینه دولت، فعالیت شان را پر رنگتر نموده اند، باید تحت نظارت دقیق و جدی این وزارت قرار داشته باشد تا با استفاده از امکانات دولتی بر علیه دولت و ملت، مواضع نفاق افگنانه اتخاذ ننمایند. امثال مولوی انصاری نه تنها در هرات بلکه در بسا نقاط کشور موجود است که تحت تأثیر دستگاههای استخباراتی بیگانه، قلب وحدت ملی در افغانستان را نشانه گرفته اند و با استفاده از هر گونه حربه و ابزار ممکن، در صدد تیشه زدن به ریشههای اخوت و برادری در افغانستان هستند.
استخبارات بعضی کشورها با پروردن چنین اشخاص و چهرههای حق به جانب، انگیزههای مختلفی را تعقیب مینمایند که کمترین آن، ایجاد تشتت و پراکندگی و عمده ترین آن، احتمالا بر اندازی نظام و جاگزین ساختن ایدئولوژی افراطیت دینی بر اعتدال گرایی است؛ لذا آنچنان که از سخنان این مولوی برداشت میگردد، او کاملا برهنه و بی پروا با یاد آوری از زاویه مذهبی، وحدت و همدلی را نشانه قرار داده و در این امر از هیچگونه احتیاط و ملاطفت کار نگرفته است، لذا به باور این تیپ اشخاص، دین و مذهب یگانه مجرای جلب حامی و منفذ رسوخ به قلب تودهها است که از این طریق به کوتاه ترین شیوه ممکن موفق میگردند تا ذهنیت عامه و تودهها را به سوی حمایت از اهداف و برنامههای خویش جلب نمایند.
این تیپ اشخاص و چهرهها نه تنها به نفاق مذهبی بسنده نمیکنند؛ بلکه با استفاده و تحریف از سائر مولفههای دینی تلاش دارند تا دولت درون دولت تشکیل دهند، نا دیده انگاشتن چنین فعالیتهای افراط گرایانه، میتواند آینده زیانباری برای افغانستان در قبال داشته باشد؛ اگر گذشته افغانستان و بعضی کشورهای اسلامی را مرور نماییم، افراط گرایان در ابتدا با اعلان حضور کم جان توسط یکی از اشخاصی بنام دین، در صدد جلب و جذب تودهها بر آمدند؛ سپس که پایههای شان را استحکام بخشیدند با توسل به ابزار خشونت و ارعاب اعلان حضور نموده و تهدیدی برعلیه امنیت ملی کشور گردیدند، مولوی انصاری بر علاوه اینکه نفاق مذهبی را یدک میکشد؛ بلکه در موجودیت قوه قضائیه، تهدید به محاکمه کشانیدن افراد و اشخاصی را مینماید که به باور وی، حجاب و آموزهی دین را رعایت نکرده اند؛ در حالیکه از منظر دینی نیز در موجودیت نهاد دولت، هیچ شخص و فردی حق ندارد شهروندان یک کشور را تهدید به مجازات نمایند.
بنا بر این، دولت جمهوری اسلامی افغانستان به عنوان یگانه نهاد مشروع و مردمی، در چارچوب قوانین کشور، میتواند اشخاص خاطی و قانون گریز را به مجازات کشانیده و در این راه هیچ مانع عرفی و دینی موجود نمیباشد؛ لذا با توجه به اینکه افراط گرایان دینی در قالبهای گوناگون، همچون ملای مسجد، بعضی هم در قالب حزب غیر رسمی همانند « حزب التحریر» آزادانه به تبلیغات علیه دولت اسلامی افغانستان رو آورده اند، بر میتابد که توجه جدی مقامات ذیصلاح، در اصلاح سازی و خفه نمودن توطئههای آنان در نطفه، اقدام به موقع و مقتضی را بنمایند تا جلو چنین فعالیتهای خودسرانه، از قبل گرفته شده و یکبار دیگر ما شاهد افراط گرایی در نسل جدید این کشور نباشیم، نسل جدید افغانستان باید با ذهنیت جهانی شده و تعلیم یافته به افغانستان تقدیم گردد، افراط گرایان دینی، همانند غده سرطانی بر قلب این کشور ریشه دوانیده و مانع هر گونه پیش رفت و ترقی افغانستان خواهند بود؛ لذا انتظار میرود که مسئولین محترم، با در نظرداشت استراتژی اصلاحی و داشتن یک افغانستان مدرن و به روز، در تمام ابعاد اجتماعی نظارت و کنترل جدی داشته باشند تا یکبار دیگر قامت کشور عزیز ما توسط ویروسهای کشنده استخباراتی خم نگردد.

دیدگاه شما