صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

صلح به مثابه یک فرایند سیاسی

-

 صلح به مثابه یک فرایند سیاسی

اعضای هیات اشتراک کننده در نشست بینالافغانی قطر که به میزبانی آلمان میان نمایندهایی از افغانستان و طالبان ترتیب شده است، صبح شنبه 15 سرطان عازم قطر شدند. حاجي دین محمد، متین بیگ، حکمت خلیل کرزی، حبیبه سرابي، انارکلی هنریار، ملا عبدالسلام ضعیف، شاه گل رضایي، انارکلی هنریار، زینب موحد، لیلا جعفري، امین الدین مظفري، عبدالله قرلق، جمال الدین بدر، عطاءالرحمان سلیم، محی الدین مهدي، صدیق الله توحیدي، صالح محمد سلجوقي، سردار نادر نعیم، غیرت بهیر، فوزیه کوفي، عطاالرحمان سلیم، رنگین دادفر سپنتا ، حامد گیلاني، سید منصور نادري، ارشاد احمدي و عمر زاخیلوال از جمله افرادی اند که دراین نشست اشتراک کردهاند.
گمانه زنیها از هم اکنون در مورد نشست بینالافغانی آغاز شده اند، اشتراک نمایندگان دولتی به حیث چهرههای مستقل و ملاقات نکردن دو نفر اول طالبان در بحث صلح یعنی ملا برادر و استانکزی با این هیات؛ از پیش داوریهای اند که از هم اکنون در فضای مجازی به چشم میخورند، اما اطلاع دقیق در دست نیست.
این در حالی است که دور هفتم گفتگوهای قطر بعد از هفت روز چانهزنیهای نفسگیر، بینتیجه به نظر میرسد. هردو طرف از پیشرفتهای خوبی یاد آوری میکنند ولی هیچ طرف از جزئیات این پیشرفت چیزی نمیگوید. در عین زمان به گفته آنان با همه پیشرفتها هنوز مسایلی باقی اند که بر آنها توافقی صورت نگرفته است.
با اینکه حکومت افغانستان پیوسته از صلح و رسیدن کشور به ثبات حمایت کرده و آجندای مشخصی را در قبال مساله صلح تعریف کرده است، رییس جمهورغنی همواره از یک صلح شرافتمند و با عزت سخن گفته است.
قانون اساسی، انتخابات، حقوق زنان، حقوق بشر و قوای امنیتی و دفاعی کشور از جمله مواردی اند که طالبان در روند صلح به آنان ملاحظه دارند، اما رهبری حکومت افغانستان معامله بر هریک از موارد فوق را خلاف رسیدن به یک صلح پایدار و بدور از عزت ملی خوانده است.
رییس جمهور غنی در سخنرانی که در قول اردوی 205 اتل در قندهار داشت، گفت که نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان مورد هیچ معاملهای قرار نمیگیرند. رییس جمهور بر غیر سیاسی بودن نیروهای امنیتی تاکید کرد و اشتراک غیر سیاسی این نیروها در انتخابات را حق هر فرد شامل در نیروهای امنیتی کشور تعریف کرد.
رییس جمهور گفت:« در دو ماه آینده، باز هم تلاشها را سرعت میبخشیم، اما به شیوۀ واضح و منطقی، تا جنگ ختم شود، مردم افغانستان آرام شوند، قوای امنیتی و دفاعی افغانستان یگانه نیروی خواهند بود که انحصار مشروع قدرت را در دست خواهند داشت، به همین دلیل لازم است که با دقت و تدبیر به صلح برسیم.»
طالبان در کنار تبلیغات صلح، حملات دهشت افگنانه خود را نیز تاکنون ادامه داده اند. حمله بر ریاست تدارکات وزارت دفاع ملی د رهفته قبل که اکثریت قریب به اتفاق قربانیان غیر نظامی و اطفال بودند در حالی انجام شد که دور هفتم گفتگوهای صلح در قطر جریان داشت.
سهیل شاهین سخنگوی طالبان در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران در قطر با کمال وقاحت کشتار غیر نظامیان را توجیه کرد. این وقاحتها نه تنها موجب توجیه منطقی نمیشوند که میزان تنفر و انزجار مردم نسبت به طالبان را نیز بالا میبرند.
واقعیت این است که طالبان خواهان یک صلح پایدار و جامع نیستند و آنها صلحی با شرایط یک جانبه مطابق آجندای حامیان منطقهای شان میخواهند. این طرف اما مردم افغانستان خواهان یک طرفه کردن حساب با طالبان از راه نظامی هستند و حتا ادغام طالبان با حکومت را قابل قبول نمیدانند.
نیروهای امنیتی افغانستان نیز اکنون در موقعیتی قرار دارند که از عهده طالبان و گروه های ترویستی همکار آن به خوبی بر میایند.
طالبان اما با این موضعگیریهای اخیر شان در واقع یک بازی در یک دایره باطل را روی دست گرفته اند. از یک طرف بر دهل صلح میکوبند و از جانبی هر روز مرتکب جنایات جنگی میشوند. دستکم در فرصت که گفتگوهای صلح جریان دارند، این گروه خون ریزی را باید متوقف کند.
انتخابات و صلح دو بحث عمده مردم و حکومت افغانستان است. ما بدون انتخابات و داشتن یک حکومت مشروع هرگز به صلح نخواهیم رسید. بنابراین انتخابات اولویت مردم افغانستان است. در عین زمان انتخابات ضامن سلامت نظام و ضامن اعتماد مردم کشور نسبت به نظام سیاسی است.
هرچند امیدواریها نسبت به صلح بیشتر شده و امیدهای واهی از این طرف و آن طرف سخاوتمندانه به مردم داده میشود ولی رسیدن به صلح در افغانستان صرف یک روند محلی و داخلی نیست که یک بحث دامنهدار منطقهای و بینالمللی است.
ما زمانی از منظر داخلی به صلح نزدیک شده میتوانیم که کارهای خانگی مثل انتخابات تمام شود و فشار نظامی را بر طالبان افزایش دهیم تا عوامل منطقه، عوامل بین المللی و هم عوامل داخلی از رسیدن به قدرت یا تخریب افغانستان از راه نظامی مایوس گردد و نا گزیر برای جبیره جنایتهای شان بیایند وارد یک تعامل شوند.
امیدواریها به نشستهای قطر و مسکو که بخش بزرگ آن سفارسی از سوی مداخلهگران منطقهای و بین المللی است، دست کم تا یکی دو سال آینده یک اشتباه سیاسی است. برگزاری انتخابات به شکل عادلانه و شفاف، تحکیم پایههای اقتصادی، تقویت نیروهای امنیتی و تطبیق پروژههای چند میلیتی در کشور آغاز یک صلح جامع و پایدار خواهند بود.

دیدگاه شما