صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

شعار زنده‌باد داعش

-

 شعار زنده‌باد داعش

عکس «دیوارنوشتهای» در شبکههای اجتماعی دست به دست میشود که روی دیوار دانشگاه کابل با خط درشت نوشته است: «زندهباد داعش». اما این کار، کار چه کسی بوده است؟ تا آنجایی که شنیدهام از درون دانشگاه کابل این کار انجام شده است. بهراستی در دانشگاه مرکزی کشور چه میگذرد؟
وقتی با خودم میاندیشم، پاسخ گنگ و گیجکنندهای به ذهنم میرسد. با خودم میگویم: چرا همواره دانشگاه کابل سنگر فعالیتهای داعشگری باشد؟ تا آنجا که دانشجویان و دانشپژوهان دانشگاه کابل بهویژه دانشگاه شرعیات یا به گفته برخی کاربران رسانههای اجتماعی «داعشگاه شرعیات دانشگاه کابل» از وضعیت داعشگری و طالبانی و اندیشههای دگماتیستی و ویرانگر و واپسگرای دانشکده شرعیات سخن در میان میآورند، دانشکده شرعیات نیاز به پاکسازی بنیادینی دارد تا بنیاد اندیشههای واپسگرایی و داعشگری و طالبانی از تاروپود دانشگاه کابل برچیده شود.
اما این شدنی است؟ پاسخ این پرسش را باید به درون تاریخ دانشگاه کابل برگشت داد؛ زیرا این رشته سر دراز دارد و قصهاش قصه هزار و یکشب است. یعنی اگر ریشهیابی کنیم باید به دهۀ سی خورشیدی و پیشتر برویم از زمانی که استادان مصری برای آموزش دادن در دانشگاه کابل بهویژه در دانشکده شرعیات آن دانشگاه آمدند. افزود بر این باید ریشههای این داعشگری را به دهه چهل و پنجاه خورشیدی ورق بزنیم که با فرستادن دانشجویان افغانستانی به دانشگاههایی با اندیشههای داعشگری و طالبانی این اندیشه شکل گرفت.
پس دانشگاه کابل بهجای اینکه جایگاه و پایگاه نوگرایی و دانشپژوهی باشد، بیشتر سنگر مبارزات داعشیان تاریخ پسین افغانستان بوده است. بیچاره دانشگاهی که دانشجویانش در صحن دانشگاه دختری را زیر بگیرد و لت و کوب کند که مثلاً چرا چادری تو پس رفته یا به دوستت (احیاناً...) تلفنی سخن میزنی و دیگر موارد!
آنچه واقعیت دارد دانشگاه کابل بهویژه داعشکده شرعیات آن دانشگاه نیاز به نوسازی دارد تا دانش بهجای داعش گسترش یابد. برای این کار آن دسته از دانشجویانی را که بهجای اندیشیدن، پرسش، دانشپژوهی، کتاب خواندن و اندیشه نوگرایانِه، طالبانی و داعشی میاندیشند، بفرستند به طلبهخانههای طالبان و داعش و آن دسته از افرادی را که در کرسی استادی قرار دارند بفرستند تا رسماً در صفوف داعش و طالب بپیوندند. اما این کار را چه کسی انجام بدهند یا مسئولیت را چه نهادی به گردن میگیرد؟ قضیه خیلی پیچیده نیست؛ مگر اینکه بنیاد ساختار اندیشه نظام سیاسی و مردم افغانستان داعشی و طالبانی باشد که کار سخت میشود.
دیوارنوشته روی دیوار کابل کار سادهای نیست، بلکه اخطار بسیار آشکارا و هویدا به تمام دستگاه امنیتی و استخباراتی کشور است که نباید از کنار آن بهسادگی گذر کرد. مگر آدمی چقدر مغز خر خورده باشد که «نوگرایی» را بگذارد به «واپسگرایی» و «اندیشه تروریستی» بپیوندد. شاید شما نیز به «ویروسی» که در ذهن جامعه افغانستانی رسوخ و نفوذ کرده است، اندیشیده باشید و از خود پرسیده باشید از چه روی همهساله در لیلیه کابل جنگ مذهبی میشود؟ شاید از خود پرسیده باشید که چرا فضای دانشگاه کابل، فضای «بردباری»، «اعلامیۀ جهانی حقوق بشر»، «ارزشهای دموکراتیک»، «کتابخوانی» و... نیست؟ این پرسش باید ذهن دستگاههای امنیتی و رهبری نظام سیاسی را به کنجکاوی بیاورد تا ریشههای بنیادگرایی، داعشگری، طالبانی، تاریخمصرف تیرشدگی و... گرفته شود. شاید برای شما جالب باشد که سپاه تاریکی در افغانستان همواره از «تهاجم فرهنگی غرب» سخن به میان میآورند، ولی از تهاجم فرهنگی «تروریستی»ای که افغانستان را به خاک سیاه نشاندهاند، سخن نمیزنند. چرا بهجای «زندهباد دانشپژوهی»، «زندهباد بردباری»، «زندهباد چندصدایی»، «زندهباد تکثرگرایی» بنویسند: زندهباد داعش. خلق که هیچ، خر به خنده میآید!

دیدگاه شما