تحصیلات در جوامع بشری جهت دست یابی به توسعه انسانی به عنوان يک رکن مهم و ضرورت مطلق، مطرح است، فقدان زمینه‌های تحصیلی برای شهروندان در هر کشوری از مشکلات عمده در مسیر رشد و توسعه انسانی و اجتماعی شمرده شده است و متاسفانه در جوامع مختلف نتایج ناگوار و اسفباری را نیز در عرصه‌های  مختلف اجتماعی در پی داشته است. بدون تردید در تمام جوامع بشری خصوصا در کشورهای توسعه یافته فراهم شدن زمینه های تحصیلی و رو آوردن افراد و شهروندان به تحصیلات تأثیر مستقیم در توسعه انسانی، اقتصادي، فرهنگی و اجتماعي آنها داشته است و باعث فعالیت‌ها، کارآفريني و مشارکت بیشتر آنان درعرصه هاي سياسي و اجتماعي گردیده است. بنا بر این نباید نقش تحصیلات و دانش آموزی را در ترقی و تکامل شخصیت انسانها و پیشرفت جوامع بشری، نادیده گرفت. بدون شک تحصیلات باعث مسئولیت پذیری افراد گردیده و سبب می شود تا افراد بشر بتوانند شرایط اجتماعی خویش را تحلیل و ارزیابی نموده و خود را با واقعیتهای عینی جامعه تطبیق دهند و در تصمیم گیری های اجتماعی مشاركت و سهم فعال داشته باشند.  افراد فاقد تحصیلات نمی توانند واقعیت گرا باشند و یقینا از درک موضوعات علمی زمان شان عاجز هستند و نمی توانند از حقایقی آگاهی داشته باشند. درک و فهم موضوعات  مختلف توسط افراد جامعه نتیجه بهره مندی آنان از تحصیلات و دانش بشری است. امروزه داشتن تحصیلات در تمام رشته های علوم بشری، تجربی و دانش تكنولوژی معلوماتی و توانایی استفاده از دستگاه های پیشرفته آن از ضروریات زندگی افراد بشر در تمام جوامع بشری تلقی می گردد و با استفاده از رشته های علوم مختلف و با کمک گرفتن از این ابزازها است که افراد در جامعه می توانند نیازمندی‌های ضروری خویش را مرتفع سازند و همچنین داشتن علم و تحصیلات دیجیتالی و توانایی استفاده از منابع آن به ویژه داشتن علم و سواد استفاده از اینترنت به عنوان یك ابزار و وسیله ای تحقیقی مهم و گسترده در جهان مطرح است و به عنوان یك رسانه جمعی بسیار مهم و مؤثر در زندگی اجتماعی افراد داخل گردیده و باعث افزایش آگاهی و معلومات افراد بشر شده است. طبیعی است افراد که در جامعه انسانی فاقد چنین توانایی‌ها باشند در حقیقت از علم و سواد کافی محروم بوده و از آثار مهم و مثبت آن بی بهره خواهند ماند. دست یابی به این امر مهم نیازمند توجه و اقدام جدی ازطرف جامعه و  حکومت می باشد. فراهم نمودن زمینه‌های تحصیلی به هدف از میان بردن و خوشکاندن ریشه‌های جهل و نادانی در جامعه لازم و ضروری است به گونه ای که همه افراد اعم از زن و مرد تشویق و وادار گردند تا از تحصیلات برخوردار شوند و به صورت یکسان از این زمنیه ها استفاده نمایند.
در حال حاضر تأکید و توقع همگان در جامعه این است که حکومت و دولت مردان؛ توجه به تحصیلات و برنامه های مفید آموزشی را در اولویت‌های کاری خویش قرار دهند و نسبت به این مسئله مهم توجه خاص داشته باشند. واضح است که تا به این امر مهم  توجه ویژه صورت نگیرد و برای برداشتن موانع تحصیلات و تهدیدات آن، گام های جدی و عملی برداشته نشود، توسعه انسانی در این جامعه مطرح نخواهد شد و بدون توسعه انسانی و شایسته سالاری حقوق شهروندی تأمین و تضمین نخواهند گشت و در نتیجه دست یابی به صلح پایدار، ثبات دائمی، امنیت سرتا سری، احترام به ارزشهای حقوق بشری، احترام به آزادی های عمومی افراد، رفاه، آسایش و زندگی بهتر برای افراد جامعه امکان پذیر نخواهد شد و به تبع آن محرومیت، فقر، جهل، تعصب، دشمنی، کینه و نفرت نسبت به همدیگر نیز از میان نخواهد رفت بلکه بر عکس روز به روز افزایش یافته و همچنان دامنگیر  جامعه خواهد بود.
خوشبختانه تحصیلات در قانون اساسی افغانستان به عنوان یک حق مهم و اساسی از حقوق بشری و بنیادی افراد در جامعه به رسمیت شناخته شده و مورد تاکید قرار گرفته است و در عمل نیز فراهم سازی آن مورد توجه جدی حکومت و مردم این جامعه بوده است ولی با آنهم  وضعیت تحصیلات در کشور مطلوب و رضایت بخش نبوده و عدم دسترسی تعداد زیادی از هم‌وطنان به تحصیلات در جامعه غیر قابل انکار می باشد. حکومت با درک این ضرورت، برنامه‌های مهم دانش افزایی و علم اندوزی  را به صورت جدی روی دست  گرفته و مصمم است تا گامهای عملی را جهت تحقق این هدف مهم بردارد به همین منظور اسناد تقنینی خاصی را در ارتباط با تحصیلات در کشور تحت ریاست معاون دوم ریاست جمهوری اسلامی افغانستان مورد بررسی همه جانبه قرارداده و تصویب نموده است که مهمترین هدف از تدوین و تصویب این نوع قوانین و مقررات تحصیلی، فراهم نمودن زمینه‌های بیشتر تحصیلات برای همه ای شهروندان و دست رسی به تحصیلات عالی می باشد. از نظر رهبری حکومت راه یافتن به توسعه انسانی، توسعه فرصت‌های گوناگون اقتصادی و اجتماعی، حفظ و دست‌یابی به امتیازات شهروندی، انکشافات عمومی بشری و مشارکت در تمام امور اجتماعی در گرو تحصیلات و بهره مند شدن از علم و دانش کافی بوده و امکان‌پذیر می باشد. اگر چنانچه در این ارتباط  طرح‌های نیز در نظر گرفته شده و در کابینه حکومت تایید و مورد تاکید قرار گرفته است و نهادهای مختلف تحصیلی دولتی و خصوصی مکلف به تضمین کیفیت شده اند و یا طرح سهمیه بندی متوازن و امثال آن، با قطع نظر از برداشت‌های که صورت گرفته و می گیرد، همه و همه برای تامین همین هدف بوده است. بنا براین گسترش تحصیلات در کشور از اهداف مهم این اسناد تقنینی و طرح‌های تحصیلی می باشد. به همین جهت و برای تحقق گسترش تحصیلات برای همه شهروندان از همه ای بخش‌های  دولتی و خصوصی حمایت  گردیده و از مشارکت فعال و مؤثر آنها در عرصه تحصیلات و عرضه خدمات تحصیلی و از برنامه‌های مفید آنها در جهت تشویق شهروندان به تحصیل، کاملا توسط حکومت استقبال گردیده و به صورت قانونی حمایت می گردد. امید است که با مساعد شدن زمینه های بیشتر تحصیلی برا ی همه اقوام و شهروندان و رو آوردن همه افراد و اقشار مختلف جامعه به تحصیل علم و دانش، ما شاهد شکوفا شدن استعدادهای انسانی محصلین  و احترام گذشتن به ارزش‌های حقوق بشری در این سرزمین باشیم. تشویق و وادارنمودن افراد جامعه به تحصیلات است که می تواند این جامعه را از چنگال خشن خشونت و افراط گرایی، افراطیت دینی، تندروی های مذهبی و نژادی، نزاع‌های قومی و سمتی ویرانگر، انتحار و انفجار خانمانسوز، تخریب و غارت اموال عمومی و امثال آنها رهایی داده و در مسیر اعتدال و توسعه انسانی در عرصه های مختلف اجتماعی هدایت دهد. بنا بر این تحصیلات و ضرورت توجه جدی نسبت  به آن، قابل انکار و یا تردید نبوده و تنها راه دست یابی به توسعه انسانی در جامعه تلقی می گردد.