صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

ضرورت صلح و حفظ ارزش‌های قانون اساسی

-

 ضرورت صلح و حفظ ارزش‌های قانون اساسی

صلح دائمی و پایدار به عنوان یک ضروت مطلق تلقی گردیده و از نیازهای اصلی افراد درجامعه می باشد به گونه ای که بدون صلح و ثبات هرگز نمی توان به رفاه، آسایش، آرامش، رشد و توسعه انسانی در جامعه دست یافت. در افغانستان نیز ضرورت صلح قابل تردید نیست. خصوصا در کشوری که اقوام ساکن در آن به طور مداوم گرفتار جنگها، نفاقها و نزاع های گوناگون بوده و نسبت به همدیگر از هیچ ظلم و ستمی دریغ نداشته اند بلکه بر عکس همیشه در صدد تضیع حقوق يكديگر بوده اند. در یک چنین جامعه ای ضرورت صلح بیشتر احساس می گردد. اما صلح که ارزشهای حقوق بشری و آزادی های عمومی افراد در جامعه را ضایع نکرده و مغایر با ارزشهای مندرج قانون اساسی در این کشور نباشد.
مهم این است که بدانیم ریشه های این منازعات خونین در افغانستان چیست؟ عوامل مانند افراطیت دینی، مذهبی، فکری و انواع گوناگون بیعدالتیها و تبعیض های ناروا سبب بروز منازعات ویرانگر در این کشور بوده است. بدون شک نجات و رهایی از این مشکلات و معضلات نیز نیازمند صلح فراگیر، قابل قبول و تضمین کننده ارزشهای حقوق بشری افراد در این جامعه است. لذا صلح نتیجه بخش خواهد بود که در نتیجه تلاشهای مشترک، همگانی و همدلی همه اقوام به وجود آمده باشد. و از همه راهها و ابزار های مؤثر قانونی در راستای آوردن صلح و امنیت استفاده شد باشد. بنا براین صلح که در اثر اغراض سیاسی، سلیقه های شخصی و منافع گروهی و سمتی ایجاد شده باشد بدون تردید موقتی بوده و به هیچ وجه پایدار نخواهد بود. به همین جهت در آوردن صلح دوامدار، ضرورت به مطرح شدن نگاه انسانی است و باورمند بودن به ارزشهای قانون اساسی، کرامت ذاتی و انسانیت که وجه مشترک همه اقوام و افراد در این جامعه است. صلح واقعی با این مشخصات می تواند نقطه اتصال تمام اقوام ساکن در این کشور بوده و باعث شود تا همگان بر محور آن گردهم آیند و صادقانه همدیگر را در آغوش گرفته و دست هم را بیفشارند در این صورت است که می توان توقع داشت که انواع گوناگون خشونت از این جامعه رخت بر بسته و سایه شوم  تبعیض و بی عدالتی از این جامعه محو خواهد شد و حرکت به سوی صلح حقیقی و عدالت اجتماعی آغاز خواهد گشت. لذا برای ترویج فرهنگ صلح آمیز در جامعه و دستیابی به صلح پایدار و ثبات دوامدار، در نظر گرفتن نقش و جایگاه حقوق و آزادی های عمومی افراد که در قانون اساسی به رسمیت شناخته شده و مورد تاکید قرار گرفته است لازم و ضروری است.
بنا براین، غفلت از این نوع حقوق و ارزشها و نادیده گرفتن این نوع آزادی ها در پروسه صلح به معنی عدم اعتقاد و باور به صلح و ثبات دیمی است. صلح که فاقد معیارهای انسانی و قانونی باشد هیچ جایگاهی در افکار عمومی و جامعه نداشته و برای مردم این سرزمین قابل قبول نخواهد بود. تمام انتظارات و توقعات مردم از آوردن صلح این است که بتوانند در یک فضایی صلح آمیز و آرام و توام بااحترام متقابل زندگی نمایند و زمینه فراهم شود تا همه اقوام وقبایل در کنارهم نفس بکشند.
خوشبختانه همه اقوام و افراد در این جامعه می توانند از درک و حس مشترک انسانی برخوردار باشند به همین جهت رسالت بزرگی را برای تامین امنیت، و آوردن صلح دائمی در افغانستان، به دوش می کشند. همه تاکید بر حفظ ارزشهای حقوق بشری و آزادیهای عمومی دارند. همه اقوام در جریان صلح بر مشترکات خویش تاکید می ورزند تا زود تر به صلح، ثبات و توسعه انسانی دست یابند. همه افراد تاکید بر ترک افراط گرایی و تندروی های مذهبی، قومی وسیاسی و روی آوردن در مسیر اعتدال برای رسیدن به صلح پایدار و توسعه انسانی اصرار می ورزند. با حفظ و تاکید بر نکات فوق می توان بر محور های اصلی صلح بیشتر توجه و اصرار نمود و آن اینکه صلح باید با توجه به ارزشهای مندرج قانون اساسی مطرح شود. صلح نباید دست آوردهای هجده ساله را که با تلاشها و هزینه های هنگفت بدست آمده را نابود سازد. صلح نباید مقاومت و مبارزات قانونی و مشروع این مردم را نادیده بگیرد. صلح نباید خون های پاک و غریبانه و مظلومانه که در راه دفاع و حفظ ارزشهای حقوق بشری و انسانی که در جنگهای خو نین، انتحار و انفجار ریخته شده اند را ناحق و ناروا جلوه دهد. صلح نباید باعث بهم رختن نظم، نظام و به و باعث هرج و مرج در جامعه در اثر از هم پاشیده شدن اردوی ملی شود. صلح نباید به  قتل عام های قومی و مذهبی و توحش و بربریت منجر شود. صلح نباید باعث از بین رفتن آثار مهم تاریخی در افغانستان شود. صلح نباید یک قشر عظیمی از جامعه را از تحصیل محروم نماید. صلح نباید سبب بربادی و خرابی مجدد زیر بنا ها و آبادانی در این کشور شود.

دیدگاه شما