صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

فرو پاشی نهاد دولت، اشتباه جبران ناپذیرافغان‌ها

-

فرو پاشی نهاد دولت، اشتباه جبران ناپذیرافغان‌ها

تخریب و براندازی دولت از اشتباهات جبران ناپذیر و تاریخی نیروهای سیاسی، نظامی و اجتماعی شهروندان افغانستان بوده است که با روی کار آمدن نیروهای خارج از بدنه قدرت و یا معارضان ضد دولتی در دورههای متفاوت سیاسی به وقوع پیوسته است. با شروع مذاکرات صلح که با طالبان صورت میگیرد، اظهار نظر مقامات طالبان مبنی بر تشکیل دولت موقت و انحلال اردوی ملی، این نگرانی را به صورت جدی مطرح نموده است که سازمان دولت  بازهم ممکن است دستخوش تغییرات تخریب گرایانه قرار گرفته ودست آورد چندین ساله شهروندان کشور در معرض تاراج و فرو پاشی قرار بگیرد.
متاسفانه مردم ما کمتر به حافظه های تاریخی شان مراجعه میکنند که درهمین نزدیکیها، با فرو پاشی دولت تحت حمایت روسیه به رهبری داکتر نجیب الله، تخریب پولیس و اردوی ملی، بخش های خدماتی، عدلی و قضایی، صحت و معارف و سایر نهادهای دولتی، به صورت فاجعه آمیزی اتفاق افتاد که درپی آن، تمام امکانات، تجهیزات، سرمایههای مادی و معنوی مردم افغانستان به تاراج رفت. هرچند تخریب و فروپاشاندن نهاد دولت سابقه تاریخی در این کشور داشته است، و لی ملموس ترین دوره ای که هستی نظام دولت برباد رفت به همین نزدیکیها و در زمان تصرف کابل از سوی مجاهدین صورت گرفت. با فروپاشی دولت از سوی مجاهدین، بینظمی و هرج و مرج فوق العاده ای کشور را فرا گرفت و کشور در دام ملوک الطوایفیی دهشت انگیز قرارگرفت که تمام هستی شهروندان، در معرض نا امنی، تجاوز، غارت و بی مسئولیتی فوق العاده دهشتناک فرورفت. ولی در عین حال اما؛ واکنشهای رهبران سیاسی، جامعه مدنی، نخبه گان و سایر اقشار مردم در برابر منطق فرو پاشانهی طالبان و حامیان منطقه ای آنان، واکنش سرد مزاجانه ای است که این روزها اتفاق میافتد.
سوگمندانه تر از بی مبالاتی مردم، واکنش برخی رهبران سیاسی و سردمداران حلقاتی از گروه های سیاسی است که در سایه شعار صلح، نه تنها در برابر بی حرمتی گروه دهشت آفرین طالبان، از حیثیت و موجودیت سرمایههای ملی چون دولت، حمایت ننموده که آن را وسیله باج گیری های سیاسی قرار داده و در برابر خواستهای نامشروع طالبان شرمگینانه تمکین مینماییند. این رویکرد بر ابهام فضای سیاسی و اجتماعی کشور افزوده و مردم را دچار حیرت و سردرگمی قرار داده است که آیا از صلح حمایت کنند و یا از دولت و نظام سیاسی شان حمایت نماید؟ این گونه موضع گیری ها در برابرآجنداهای ملی، موضع شدیدا غیر اخلاقی است که متاسفانه از سوی برخی از سیاست مداران ما اتخاذ شده است.
بی مبالاتی و سهل انگاری شهروندان و نهادهای اجتماعی و مدنی افغانستان در برابر فاجعه فروپاشی دولت از آنجا ناشی می شود که دولت هنوزم که هنوز است به مثابه سرمایه ملی مردم افغانستان موقعیت خودرا باز نیافته و به عنوان دست آورد و سرمایه نیروهای شناخته میشود که توانسته است برنهادها و بخشهای دولت سلطه یافته و براساس آن، به چپاول و غارت میپردازند. متاسفانه چنین نگاهی با عمل و رفتارهای چپاول گرایانه برخی از نیروهای سیاسی که در دوره های تاریخی سلطه یافته اند، تقویت یافته و هر نیروی معارض که نهادهای دولت را تحت قیمومیت و حاکمیت شان قرار داده است به چپاول، ویژه خواری و غارت منابع عمومی و دولتی پرداخته است.
اما در این میان، باید با این دیدگاه به صورت جدی مبارزه شود و به مردم و شهروندان کشور تفهیم شود که دولت، نباید به وجود و تجسم افراد رهبری کننده دولت و حکومت فروکاسته شود. دولت مجموعهای از قوه های سه گانه، نهادها، بخشها و نظم مبتنی برقانون اساسی است که این جغرافیا را اداره میکند و به عنوان مهم ترین سرمایه اداری و سیاسی مردم افغانستان میباشد. نهادی که از مقبولیت لازم سیاسی برخوردار بوده و اکثریت تقریبا قاطع از شهروندان کشور از این نهاد حمایت نموده و از حاکمیت و سلطه این نهاد راضی می باشند. تقویت نهادهای دولت و از جمله نهاد حکومت ضرورت است که جایگاه شان در محور فکر سیاسی شهروندان کشور موقعیت یافته و مردم در جهت حمایت از نهاد دولت با حساسیتهای جدی و ارد عرصه شوند.
همهی ما باید درک کنیم که در نبود دولت و نظم مبتنی بر قانون اساسی همهی مردم افغانستان زیان میکنند و حیثیت تمام انسانهایی که در این وطن زندهگی میکنند، به صورت وحشتناک صدمه خواهند دید. باید بیاد آوریم روز گار را که در نبود دولت چه فجایعی درکشور اتفاق افتاد و وطن عرصه چه ویرانگریها، نا امنی ها، چپاول ها، آدم کشی ها، بی نظمی و هرج و مرج های کشنده ای که قرا نگرفت.
بنابراین؛ ضرورت است که تمام شهروندان کشور از نهاد دولت و نظم مبتنی برقانون اساسی حمایت به عمل آورده و از بازیگران جهانی، منطقه ای و سیاست مردان کشور بخواهند که سرمایه معنوی دولت را به عنوان مهم ترین سرمایه این کشور به حراج نگذاشته و بلکه تا پای جان از برجسته ترین دست آورد صدها هزار شهید نیروهای دفاعی و امنیتی، مردم صبور و شریف افغانستان، خانواده های معظم شهدا و نهادهای مدنی و اجتماعی کشور حراست نموده و کشور را برای چندمین بار به دست هرج و مرج و بی نظمیهای غیر قاعده مند نسپارند. فرو پاشی نهاد دولت، اشتباه جبران ناپذیراست که به سادگی جبران پذیر نمیباشد.

دیدگاه شما