صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

در پرتگاه مرگ و سرنوشت

-

در پرتگاه مرگ و سرنوشت

چهرهی شهر پر از گرد و غبار است و دود استخوانهای سوختهی انسان به هوا بلند میرود. در کوچهکوچههای کابل رد پای انتحاری نشسته است. هر وجب خاک و جادهی این شهر با خون انسان و اشک یتیمان شسته شده و در جویبار کابل خون انسان جاریست. ترس، وحشت و انتظار مرگ؛ همره دایم و هولناک مردم کابل شده است. همه سردرگم اند؛ عده ای پا به فرار گذاشته ولی منزل و مسیری نمییابد، به غیر از افغانستان هیچ جایی در این دنیا ندارند. تعدادی هم مرگ را به جان خریده در این شهر باقی مانده اند. تا برای آیندهی این خاک خشتی بگذارند و سازهای سرنوشت را با امید و زندگی خویش برسازند.
در این کشاکش مرگ و زندگی که شهروندان کابل را نه پای گریز است و نه دست ستیز؛ با مرگ عادت کرده اند. چنان مرگ برای شان عادی مینماید که گویا مرگ و مردن در چنین ذلتباری حق شان است. مرگ را جزء از زندگی شمرده اند و مردن به دست انتحاری و مهاجمان طالب و داعش را با دل و جان قبول کرده اند؛ اما نه به رضایت، بلکه در بدل امیدی برای بهبودی روزگار ذلت و خفت در این شهر که شاید روزی از این دیر خبر خوشی درآید و از بند انتحار آزاد شوند. امیدی برای زندگی و زنده ماندن بسیار اندک؛ اما در دل شهروندان هنوز وجود دارد و بر آینده امیدوار اند. هنوز رسانه‌‌ها از دموکراسی و حقوق بشر مینویسند و جوانان شعار عدالت سر میدهند؛ یعنی هنوز زندگی جریان دارد. زندگی در این وحشتکده بسان رودباریست که از میان دشتهای سوزان و کوههای آتشفشان جاریست و محتمل بر آناست که در مردابی بریزد تا برای مدام غرق در آن باشد. بیارزش شدن خون انسان مبین آن است؛ هر شب انسانهای را که میمیرند فقط آمار و عدد مردگان مهم است، نه جان و زندگی که او از دست داده و نه سرنوشت وابستگانش که تا آخر عمر در داغ او میسوزد.
چند روزیست که مدام تیتر خبر افغانستان به انتحار و انفجار و سقوط ولسوالیها اختصاص یافته است. دشمنان خونخوار و افراطیان تروریست، بیشتر از پیش بر خرابی این شهر همت گماشته اند تا ضمن اخلال در روند پروسههای ملی در افغانستان، آتش تفرقه و نفاق داخلی را نیز دامن بزنند. اکنون که در افغانستان فصل انتخابات پارلمانی و شورای ولسوالی در راه است و کارهای مقدماتی آن آغاز شده است، توزیع تذکره برای شهروندان و نصب استیکر رایدهی بر ورق تذکره افراد واجد شرایط رایدهی در سراسر افغانستان بازار گرمی برای کاندیداتوران و هواداران شان است؛ تهدید امنیتی، اما این بازار را به تنوری تبدیل کرده است که برای داغ نگه داشتن آن باید از جان انسان این سرزمین ذغالی ساخت تا این شعله خاموش نشود. گروههای تروریستی داعش و طالبان از آغاز این روند تا کنون در سراسر افغانستان جان بیش از یکصد انسان را گرفته اند و صدها زخمی برجای گذاشته اند. حملات انتحاری در مراکز ثبتنام رای دهندگان و توزیع تذکره شور و ولولهی عظیمی در سراسر افغانستان برپا کرده است. از جمله رخدادهای مرگبار اخیر در کابل، شهر را در سکوت وحشتناکی فرو برده است.
پس از حملهی انتحاری خونبار ۲ثور در دشت برچی بر محل توزیع تذکره که جان بیش از ۷۰ فرد ملکی را گرفت و بیشت از ۱۲۰ زخمی برجای گذاشت، به تاریخ ۱۹ ثور روز چهارشنبه چند مهاجم مسلح بر آمریت حوزهی سیزدهم امنیتی پولیس کابل در دشت برچی هجوم بردند و آمر کشف این حوزه را با یک افسر پولیس ملی به شهادت رساندند. همزمان یک فرد انتحاری خود را در ایستگاه مهتاب قلعه منفجر کرد که به کسی آسیب نرسید. مهاجمان به زودی از پا درآمدند ولی صدای آژیر دوباره بلند شد و خبر انفجاری دیگر در شهرنو در مربوطات حوزهی دهم امنیتی پولیس کابل، منتشر گردید. فضای امنیتی هنوز شهر را در سکوت وحشت حفظ کرده بود که یکی از محافظان مسجد امامعلی در برچی دو نفر را دست‌‌گیر کرد و به قوای امنیتی سپرد. کابل در کمتر از دو هفته پسین گواه مرگبارترین حملات بوده است که در نتیجه آن بیش از ۳۰ تن به شمول نه خبرنگار جان باخته و بیش از ۱۰۰ تن دیگر زخم برداشته اند.
در این روزهای وحشت، حملات انتحار ی و هجوم طالبان تنها در شهر کابل نه، بلکه در سراسر کشور جان افراد ملکی و نظامی را میگیرند. براساس اظهارات مقامهای محلی روز چهارشنبه در حمله طالبان مسلح بر یک مرکز ثبت نام رای دهندگان در ولایت بادغیس ۸ سرباز ارتش ملی جان باختند و سه تن دیگر زخم برداشتند .به دنبال این حمله یک تن از سربازان ارتش ملی ناپدید شد. اکنون امنیت افغانستان عامل نگرانی شدید برای شهروندان است و این ناامنیها تاثیر ناگواری بر پروسهی انتخابات دارد. امکان موفقیت این روند در بسیاری ولایتهای افغانستان با چالش روبهرو است. ولایتهای ناامن به خاطر تهدید امنیتی و ولایتهای امن به خاطر کمبود مواد لازم برای توزیع تذکره و ثبتنام رایدهندگان، هرروز با چالشهای فنی مواجه است.
در پایتخت کشور جدا از تهدیدهای امنیتی، شایعههای مبنی بر مهندسی و تقلب در انتخابات، بیشتر از هرچیزی دیگری مردم را نسبت به این پروسه دلسرد کرده است و آمار شرکت کنندگان در بعضی سایتهای کمیسیون انتخابات ناامید کننده است؛ یعنی روزانه میزان اشتراک کنندگان به صدنفر هم نمیرسد. در ابتدا زمانی که تصمیم کمیسیون مستقل انتخابات مبنی بر برگزاری انتخابات پیشرو با استفاده ازتذکرههای کاغذی اعلان شد، مردم از نداشتن تذکره نگرانی داشتند. با رفع این نقیصه؛ اما شایعه دیگرمطرح شد که گویا با یک نمبر برای چند فرد تذکره صادر شده است و یا یک فرد قادر است با نامهای مختلف چندین تذکره بگیرد و در محلهای مختلف چندین بار رای دهد. کمیسیون انتخابات و نهادهای مسول از این مورد برای مردم اطمینان دادند که تقلبی در کار نخواهد بود. حالا که تصمیم جدید کمیسیون مستقل انتخابات براساس درخواست  تعدادی از افراد به خاطر تهدیدهای امنیتی، اخذ شده است؛  اما و اگر های نیز خلق شده است. بر اساس تصمیم جدید کمیسیون انتخابات هرفرد که نصب استیکر رایدهی بر تذکره برایش تهدید امنیتی به بار میآورد، میتواند از رونوشت(کاپی) تذکره استفاده کند و در روز انتخابات با اصل تذکره در محل رایدهی حاضر شود. این روند، اما به صورت جدی مورد انتقاد مردم و رسانهها قرار گرفته است. اگرچند کمیسیون از شفافیت انتخابات اطمینان میدهد و وعده سپرده است که برنامهی کنشهای پیشگیری از تخلف در انتخابات را روی دست دارد؛ اما به هیچ عنوان مدار اعتبار و اعتماد کامل نیست؛ زیرا وجود فساد در ادارههای ذیربط و ناتوانی احتمالی دولت در کنترول تخلفهای سایتهای انتخاباتی بهخصوص مناطق ناامن و مورد تهدید این اعتماد را میشکند و زمینه را برای راه یافتن افرادی متخلف بدون ارادهی ملی و رای پاک مردم در مجلس نمایندگان و شورای ولسوالی ممکن مینماید.
اگر گزارش و سند تقلب در این روند منتشر گردد، بازهم کمیسیون انتخابات مورد انتقاد قرار بگیرد؛ دیگر امیدی برای بهبودی این نظام نخواهد بود و این بیاعتمادی میان ملت و دولت سرانجام بدی خواهد داشت. با شرایط ناامنی و وضعیت وخیم اقتصادی افغانستان که سطح تولید و اشتغال بحرانی است، اگر دولت پروسه‌‌های ملی را درست مدیریت و نظارت نتواند؛ نارضایتی از دولت را در پی خواهد داشت واز این وضعیت تروریست ها بهره خواهد برد و می بایست دولت ضمن مبارزه با گروه های تروریستی با درنظرداشت عدالت و قانون اجازه ندهد  پروسههای ملی مورد خدشه قرار  گیرد در آن صورت مردم از پروسههای ملی و دموکراتیک حمایت نخواهند کرد که در این صورت امکان تشکیل، اعتبار و مشروعیت نهادها نیز با پرسش جدی مواجه است. هم اکنون فارغ از آیندهی این بحث، مردم همین امروز در سردرگمی به سر میبرد که آیا برای ثبتنام رایدهندگان شرکت بکنند و یا نه؟ آیا تعیین سرنوشت مملکت که ممکن با یک رای هر شهروند تغییر کند، ارزش جان او را دارد یا نه؟ با وجود شایعههای مبنی بر احتمال فساد و تخلف که ممکن در انتخابات صورت بگیرد، تعدادی برای تعیین سرنوشت خویش در این روند شرکت می‌‌کنند و حاضر اند از خون خود مایه بگذارند تا در افغانستان نظام دموکراتیک و مردمسالار تشکیل شود. مهم این است که مردم در این پرتگاه مرگ و سرنوشت نیاز به حمایت جدی دولت دارند که هماهنگی و جدیت در کنش نهادهای امنیتی این نگرانی را رفع خواهند کرد تا مردم در پروسهی انتخابات شرکت کنند، ولی نگرانی از تخلف و تقلب در انتخابات با نصب استیکر رایدهی بر رونوشت تذکره هنوز باقیست.

دیدگاه شما