صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

تاملی در پیمان امنیتی با آمریکا

-

تاملی در پیمان امنیتی  با آمریکا

از جنجالي ترين پيماني که افغانستان شاهد آن بود، پيمان امنيتي کابل - واشنگتن را مي توان نام برد. پافشاري بيش از حد ايالات متحده امربکا و انکار و استنکاف حکومت وقت افغانستان به رهبري حامد کرزي از امضاي آن باعث به درازا کشيدن جنجال هاي اين پيمان گرديد.
امضاي پيمان ياد شده  در اولين روز کاري حکومت وحدت ملي به مفهوم اولويت مسايل امنيتي و همکاري هاي نزديک تر ميان هردو کشور امضا کننده در راستاي هرچه بهتر مبارزه مشترک با تروريزم و تامين امنيت سرتاسري و ثبات سياسي در کشور تفسير گرديد، اما با گذشت زمان که با عمر حکومت وحدت ملي برابري مي کند، مفاد آن تاکنون جنبه تطبيقي به خود نگرفته و همچنان در ميان اوراق امضا شده باقي مانده است.
فلسفه اين نوع پيمان ها آن هم با يک قدرت بزرگ جهاني عمدتا به معناي محافظت از حدود و ثغور جغرافيايي، حفاظت از جان و مال شهروندان و برقراري نظم و امنيت در کشور مي باشد. اگر يک قرارداد امنيتي متضمن چنين نتايجي نباشد شايد هيچ منفعت ديگري نتوان از آن انتظار داست.
گرچند حکومت افغانستان تاکنون با شماري از کشورهاي ديگر، پيمان هاي مشابهي به امضا رسانيده است، اما بيشترين توقع همکاري از ايالات متحده امريکا در اين راستا مي رود چرا که امريکا اولين کشوري بود که در شرايط بس خطرناک به کمک و همياري مردم افغانستان شتافت و در يک هماهنگي مشترک جهت سرنگوني حاکميت سيه انديش طالبان از موثرترين امکانات خود کار گرفت و سبب يک تحول نوين در افغانستان شد.
حال که از انعقاد پيمان امنيتي ميان افغانستان و ايالات متحده امريکا نزديک به سه سال سپري مي گردد، اين سوال روز بروز در ذهنيت ها قوت بيشتر مي گيرد که مفاد امضاي اين پيمان که بالاي ضرورت هرچه عاجل امضاي آن پافشاري مي شد براي افغانستان چه بوده است ؟
همه ي ارزيابي ها نشان مي دهد که اوضاع امنيتي افغانستان به خصوص بعد از امضاي پيمان امنيتي کابل - واشنگتن رو به وخامت بيشتر بوده و تهديد هاي امنيتي چند چندان افزايش يافته است.
سرحدات افغانستان در اين دوران به کرات و مرات مورد تجاوز نظاميان پاکستاني قرار گرفته و هزاران راکت کور از مردمان اين ساحات قرباني هاي زيادي گرفته است. همچنان حملات سازمان يافته تروريستي که به هدايت استخبارات پاکستان در افغانستان به ويژه در کابل و شهرهاي بزرگ افغانستان راه اندازي شده است خسارات فوق تصور اقتصادي ، جاني و رواني به بار آورده و مردم مسلمان افغانستان را شديدا متاثر و متضرر ساخته است.
حمله تروريستي اخير وزير اکبرخان کابل که براي دنيا هم تکان د هنده و تاسف بار بود يک مثال از اين دست حملاتي است که در گذاشته ها نيز مشابه آن چون حمله شاه شهيد، حادثه شفاخانه سردار محمد داوود خان، روضه سخي، زيارت ابوالفضل، مسجد باقرالعلوم، شاهين مزار، مهمانخانه ولايت قندهار، دانشگاه امريکايي کابل و موارد ديگر از اين دست از سوي طالبان انجام شده است که همه جهان شاهد و ناظر آن بوده اند.
اعمال خرابکارانه پاکستان و دخالت هاي نارواي آن کشور در امور داخلي افغانستان براي هيچ کسي پوشيده نيست. اين موضوع بار بار در محافل بين المللي مورد توجه قرار گرفته و اذهان جهاني را به خود مشغول داشته است، اما اين که تعزيرات موثر و دوامدار عليه اين کشور وضع نشده و اقدامات تنبيهي جهت متقاعد ساختن آن از حمايت تروريستان و استفاده ابزاري از آنها بر ضد منافع ديگران تاکنون روي دست گرفته نشده است يک معماي لاينحل و سردرگم سياسي است که هيچ توجيهي براي آن نمي توان يافت !
بسياري از کارشناسان سياسي و امنيتي منطقه و جهان نيز به اين باورند که بحران کنوني افغانستان، ناشي از دخالت کشورهاي همسايه به ويژه همسايه جنوبي يعني پاکستان است. اين دخالت ها با صبغه هاي گوناگوني چون حمايت هاي سخاوتمندانه مالي، سياسي و تسليحاتي از گروه هاي افراطي صورت مي گيرد و با تغذيه و تجهيز آنان مقاصد شوم خويش  را نسبت به همسايگان خود اعمال مي کنند.
پاکستان در يک بازي کلان منطقوي تلاش مي کند که طالبان را حمايت بيشتر نموده و آنان را به عناوين گوناگون در قضاياي افغانستان دخيل بسازد.
يکي از کارشناسان امور امنيتي افغانستان مي گويد: زماني که سراج الدين حقاني به حيث معاون امارت طالبان تعيين شد، پاکستان طي معامله با يکي از گروپ هاي تحريک طالبان پاکستاني مربوط اروکزي اجنسي ، گروه تروريستي به نام داعش را در ننگرهار به ميان آورد و جهت تقويه و بزرگنمايي آن را داعش خراسان ناميد و در اين مورد از شبکه حقاني استفاده ي اعظمي نمود که در ز مينه اسناد انکار ناپذير نزد استخبارات وجود دارد و سپس به شبکه حقاني دستور داده است تا در کابل و شهر هاي بزرگ افغانستان، حملات خود را راه اندازي و مسووليت آن را به عهده نگيرد و بايد داعش مسووليت را به عهده بگيرد تا هم طالبان تبريه شوند و هم پاکستان.
اگر از جانب حکومت افغانستان که جزو اولويت هاي کاري شان در اولين قدم کاري اش بود بيش از اين به مفاد پيمان امنيتي توجه جدي صورت نگيرد دست پاکستان براي دخالت هاي بيشتر باز خواهد شد و چالش هاي بيشتر، افغانستان را به خود خواهد پيچيد و ميزان نارضايتي مردم از آن هم بالا خواهد رفت چنانچه ديروز در مجلس نمايندگان هم در اين باره نظريات تندي ارايه گرديد و گفته شد که اگر به اين پيمان عمل نمي شود بهتر است که در باره لغو آن فکر و تصميماتي روي دست گرفته شود.

دیدگاه شما