افغانستان اين روزها، شرايط سخت و دشواري را پشت سر مي گذراند؛ دشمنان مردم و کشور به استمرار و ادامه تلاشهاي براندازانه خويش، کوشش دارند که همدلي، همبستگي و امنيت رواني مردم را بشدت درهم شکند. در اين ميان ايجاد فاصله ميان اقوام و ايجاد اختلاف و تضاد ميان ملت و دولت از طريق درهم کوبيدن امنيت رواني مردم، مهمترين اهداف اين روزهاي گروه هاي تروريستي و حاميان منطقوي آنان را تشکيل ميدهد.
هرچند اين تلاش ها هميشه در افغانستان محکوم به شکست و ناکارآمدي بوده است، ولي با اين هم لازم است که دقت و عقلانيت لازم در اين مورد به خرج داده شود تا خداي نکرده دسيسه هاي شوم دشمنان مردم حد اقل تاثيرات را هم به جاي نگذارد و صفوف متحدانه ملت افغانستان را درهم نشکند.
ايجاد فاصله ميان دولت و ملت مي تواند به راحتي و سادگي زمينه ايجاد ساحات امن بيشتر براي تروريستان را فراهم سازد و به صورت روز افزون و تدريجي ملت ما را به سمت نابودي و بدبختي سوق دهد.
متاسفانه، بخش عظيمي از مصايب امروزي مردم افغانستان ريشه در دسيسه هاي دارد که گاه و بيگاه وحدت و يکپارچگي آنان را هدف قرار داده و سعي در ايجاد دشمني و فاصله اندازي ميان اين ملت دارد. از آنجايکه تفرقه اندازي مهمترين و موثرترين شيوه براي دست يافتن به منافع بيگانگان به حساب مي رود، سالهاي بسياري است که اين ترفند به کار مي رود و طي يک و نيم دهه اخير که بيش از هر زمان ديگر، مردم افغانستان به سمت يکپارچه شدن و همبستگي بيشتر در حرکت هستند، تلاشها و برنامه هاي مضاعفي نيز براي مخدوش ساختن وحدت و يکپارچگي آنان به راه انداخته شده است؛ دامن زدن به اختلافات زباني، بزرگ کردن تفاوت هاي نژادي، طرح مباحث تلخ تاريخي و اهانت به شعاير مذهبي و... از شگردهاي است که طي اين سالها، مستمک دشمنان براي ايجاد تفرقه و دشمني قرار گرفته اند.
خوشبختانه علي رغم برخورداري اين ترفندها از وسعت زماني، گستردگي مالي و حمايت هاي سياسي، دامنه تاثير گزاري آن ها به شدت محدود بوده و در مقايسه با تقويت روز افزون همسبتگي ميان مردم کشور، کاملا ناچيز و در حقيقت فاقد اثرگزاري به حساب مي رود.عوامل چون افزايش سطح سواد، نگرش عبرت آموز به گذشته هاي تاريخي، نگاه عاقلانه به سطح تحولات جهان، فهم عقلاني از منافع و حقوق مشترک و يکسان همه شهروندان و از همه مهمتر، گستردگي آموزه هاي ديني که همواره مسلمانان را به همبستگي فرا مي خوانند و تفرقه و گسست را بشدت نفي و نهي مي نمايند، باعث شده اند که اين توطئه ها همواره با شکست روبرو شوند. قران کريم، احاديث و روايات،سنت و سيره بزرگان اسلامي بر اهميت و ضرورت ايجاد و حفظ وحدت در برابر تهاجم هاي هدفمند جاهلان و نا بخردان، همانند سپر دفاعي محافظ عمل کرده و اين طرح ها و توطئه ها را بشدت خنثي مي کند.
همسبتگي ملي و توجه سرنوشت مشترک
علاوه بر تاکيدات و تصريحات مکرر متون و منابع ديني در مورد تقويت وحدت ملي و اسلامي، قانون اساسي افغانستان نيز در مواد و بندهاي مختلف، ضمن تاکيد بر اهميت وحدت ملي، راهکارهاي تقويت آن را به رسميت شناخته و بسترهاي عملي آن را تضمين کرده است که بارها در نوشته هاي مختلف مورد تبيين و تشريح قرار گرفته است. در اين ميان يکي از عوامل اصلي که وحدت ملي در هر کشوري به صورت عموم و افغانستان را بخصوص ضروري و الزامي مي سازد، سرنوشت و منافع مشترک است؛ امروزه در تمام کشورهاي توسعه يافته و پيشرفته جهان که از مليت ها، زبان ها، خرده فرهنگ ها، عقايد و ارزشهاي بسيار متفاوت و حتي متضاد تشکيل يافته اند، مهمترين و اساسي ترين عامل اتحاد شهروندان آنها، منافع مشترک است. براساس اين اصل، تمام شهروندان علي رغم همه تفاوت هاي که دارند، در آخر به يک نقطه با يکديگر وصل مي شوند وسرنوشت يکسان پيدا مي کنند و آن منافع مشترک شان مي باشد؛ قوت و ضعف اقتصادي، توان نظامي و سياسي، فقر و ثروت و نگرش جهان نسبت به يک کشور، امري است که به صورت منافع قابل تقسيم و اثر گزار بر سرنوشت هر شهروندي بروز پيدا کرده،بر زندگي و حيات او اثر مي گذارد و سرنوشت او را تحت تاثير قرار مي دهد.
به همين دليل، به تنوع جمعيتي، ارزشي، قومي، زباني و... جهان امروز اهميت و ارزش بسيار مي دهد و آن را به عنوان يک اصل مسلم طبيعي و خدا دادي مي پذيرد و تنوع و کثرت را - نه به عنوان نقطه ضعف- بلکه يک عامل کليدي براي پيشرفته و توسعه همه جانبه تلقي مي نمايد.
کاربرد و کاراي اصل تنوع و کثرت در افغانستان نيز خالي از اين قاعده عقلاني و جهانشمول نيست؛ اقوامي متعدد و با گويشها و زبان هاي متفاوت و نگرش ها و ارزشهاي مختلف قومي و محلي وجود دارند که در واقع بخشي کوچک از کل هستي را در اين بخش از جغرافيا منعکس مي سازد.عوامل مختلف اين ملت را در کنار هم قرار داده و بسان پيکره ي واحدي آنها را مجسم ساخته است و ارزشهاي اعتقادي و ديني نيز به حفظ باهم بودن و يکي شدن دستور داده و تشويق مي کند. از همه مهمتر اينکه، روزهاي تلخ و شرين، شکست و پيروزي، به عنوان منافع مشترک تاثير يکساني بر تمام شهروندان اين سرزمين دارد و دوست و دشمن آن نيز مشترک هستند؛ امريکه طي صدها سال تاريخ افغانستان بخوبي آن را تجربه کرده ا يم و هميشه نيز بر تارک تاريخ اين سرزمين خواهد درخشيد و همواره ساکنان اين بوم را به باهم بودن فرا خواهد خواند.