قرار است امروز کنفرانس بروکسل در مورد تدوام کمک هاي جامعه ي جهاني به افغانستان، در شهر بروکسل کشور بلژيک برگزار گردد، اما ديروز و در آستانه ي برگزاري اين کنفرانس مهم جهاني، نا امني بصورت قابل ملاحظه ي در کشور افزايش يافت و گروه طالبان بر بخش هاي مختلف کشور حمله کردند و جنگ شديد در ولايت هاي شمالي و جنوبي کشور جريان داشت.
ديروز طالبان يکبار ديگر بر شهر کندوز حمله کردند و طبق گزارش ها بخش هاي از اين شهر را تصرف کردند. طالبان اين بار از چندين سمت بر شهر کندوز حمله کرده اند و گفته مي شود که چندين منطقه را توانستند که در تصرف خود در بياورند. طالبان با ورود به اين محله ها، در خانه هاي مسکوني مردم سنگر گرفتند و از آنجا بالاي نيروهاي امنيتي افغانستان شليک مي کردند. طالبان يک سال قبل نيز بر شهر کندوز حمله کرده بودند و توانسته بودند که اين شهر را براي چند روز در تصرف خود درآورند. همچنان در ماههاي گذشته آنها چندين ولسوالي قندوز را سقوط دادند، اما نيروهاي امنيتي به زودي دوباره اين ولسوالي ها را از تصرف طالبان خارج کردند.
کندوز يکي از ولايت هاي کليدي و مرکز ولايت هاي زون شمال شرق کشور است، اين ولايت با ولايت هاي تخار، بغلان و سمنگان هم مرز است و همچنان با تاجکستان نيز مرز مشترک دارد. بندر شيرخان که افغانستان را به آسياي ميانه وصل مي کند در اين ولايت قرار دارد. از سوي ديگر در جنگ کندوز تنها گروه طالبان دخيل نيستند و گروه هاي زيادي تروريستي در اين ولايت فعال هستند.
همچنان در جنوب کشور، گروه طالبان با حمله به ولسوالي ناوه ولايت هلمند و پس از کشته شدن قومندان امنيه اين ولسوالي، توانستند مرکز اين ولسوالي را به تصرف خود درآورند. گروه طالبان از چندين استقامت بر ولسوالي ناوه ولايت هلمند حمله کردند و پس از چندين ساعت درگيري، موفق شدند که مرکز ولسوالي را تصرف کنند. ناوه يکي از ولسوالي هاي هلمند است که همواره با تهديد امنيتي روبرو بوده است و در طول يک و نيم دهه گذشته کمتر از امنيت و آرامش برخوردار بوده است. همچنان گفته مي شود که جنگ شديد ميان نيروهاي امنيتي وگروه طالبان در بخش هاي از ولايت بغلان جريان دارد. حملات طالبان و جنگ با نيروهاي امنيتي در ولايت بغلان نيز مدت ها است که هر از گاهي تشديد مي شود و تقريبا جنگ دوام دار در بخش هاي از اين ولايت جريان دارد.
کنفرانس بروکسل براي افغانستان سرنوشت ساز و حياتي است، در اين کنفرانس 70 کشور جهان به علاوه 30 سازمان و نهاد بين المللي شرکت مي کنند تا درباره تداوم کمک هاي شان به افغانستان تا سال 2020 تصميم بگيرند. طبق گفته هاي مقامات افغانستان، در اين کنفرانس کشورهاي کمک کننده، سالانه بيش از 3.5 ميليارد دالر کمک به افغانستان را وعده خواهند داد.
افزايش نا امني در آستانه برگزاري اين کنفرانس، مي تواند يک چالش جدي براي مقامات حکومت وحدت ملي به شمار رود، احتمالا گروه طالبان نيز با برنامه و طرح هاي خاص، در تلاش اين بوده اند که در روزهاي برگزاري اين کنفرانس نا امني را در داخل کشور افزايش بدهند، تا اين نا امني ها بر تصميم گيري هاي جامعه ي جهاني در اين کنفراس سايه افگند و نوعي چالش براي رهبران حکومت وحدت ملي خلق گردد.
هرچند که در اين کنفرانس روي مسايل امنيتي بحث صورت نخواهد گرفت و تمرکز اصلي اين کنفرانس روي بخش هاي همانند مبارزه با فساد اداري، اصلاح نظام انتخاباتي، توسعه ي ملي براي نزديک شدن به خود کفايي و حقوق بشر خواهد بود، اما نا امني و تشديد حملات طالبان مي تواند کارکردهاي حکومت وحدت ملي را زير سئوال ببرد.
در واقع امنيت يک رکن مهم از تمام برنامه هاي است که قرار است در کنفرانس بروکسل روي آن ها بحث شود و تصميم اتخاذ گردد. بدون تامين امنيت، نه برگزاري انتخابات ممکن است، نه توسعه ي زيربنا و نه بهبود وضعيت حقوق بشر. همچنان نا امني نقش مهم در افزايش فساد اداري دارد و مي تواند مبارزه در اين مورد را نيز با چالش مواجه کند.
در سالهاي گذشته با پول کمک هاي جامعه ي جهاني از برنامه هاي توسعوي زيادي راه اندازي شده است، اما به دليل وضعيت بد امنيتي و عدم تامين امنيت جان کار کنان شرکت هاي خدماتي، اين پروژه ها تکميل نگرديده است. از سوي ديگر بسياري از مخالفان مسلح حکومت افغانستان همواره تلاش کرده اند تا مکتب ها، پل و پل چک ها و ساير تاسيساتي را که از پول کمک هاي جامعه ي جهاني تاسيس شده است، به آتش بکشند و تخريب کنند.
اين امر نشان مي دهد که امنيت، مي تواند عملکرد حکومت افغانستان و نهادهاي بين المللي را در تمام بخش ها، تحت تاثير قرار بدهد و در کارايي و موثريت آنها نقش مهم داشته باشد. پس حتما بايد شرايط امنيتي براي مصرف کمک هاي جامعه ي جهاني مهيا شود تا حکومت افغانستان و کشورهاي کمک کننده، با استفاده از اين بودجه، بتوانند به اهداف توسعوي شان در افغانستان برسند و در زمينه مبارزه با فساد و حقوق بشر بهبود را بوجود بياروند.
افزايش حملات اخير طالبان و تشديد نا امني، مي تواند تا اندازه ي کار مقامات افغانستان را در کنفرانس بروکسل سخت تر کند و انتقادات شديد تري را از کارکردهاي دو ساله ي آنها به همراه داشته باشد. در دو سال گذشته که حکومت وحدت ملي قدرت را در دست گرفته است، وضعيت امنيتي کشور همواره با چالش مواجه بوده است، تهديدهاي امنيتي افزايش يافته است، حملات خونين انتحاري زيادي صورت گرفته است و بخش هاي از کشور به تصرف گروه طالبان در آمده است.
از سوي ديگر اعضاي جنبش روشنايي نيز قرار است در بيرون از ساختمان محل برگزاري اين کنفرانس تظاهرات کنند و از عدم مصرف متوازن کمک هاي جامعه ي جهاني در افغانستان، انتقاد کنند. اين اعتراضات نيز مي تواند بر اين کنفرانس سايه افگند و مقامات حکومت وحدت ملي و همچنان کشورهاي کمک کننده را، تحت فشار رسانه يي و افکار عامه قرار بدهد. بسياري از رسانه هاي غربي که موافق تداوم کمک ها به حکومت افغانستان نيستند، از اين تظاهرات به عنوان يک سند ادعاي شان استفاده خواهند کرد و مقامات غربي را بخاطر کمک به افغانستان، تحت فشار قرار خواهند داد.
حکومت افغانستان فعلا اميدوار است که مي تواند کشورهاي کمک کننده را قناعت بدهد و براي آنها شواهد و دلايل کافي از پيشرفت و کارکردهاي حکومت وحدت ملي ارائه کنند، تا کشورهاي کمک کننده متقاعد گردند که به ادامه ي کمک هاي شان به افغانستان، متعهد شوند، اما بايد ديد که  تشديد نا امني در روزهاي اخير و اعتراضات اعضاي جنبش روشنايي در بيرون ساختمان محل برگزاري اين کنفرانس، مي تواند بر تصميم کشورهاي کمک کننده تاثير بگذارد و يا خير و همچنان بايد ديد که مسئولين حکومت افغانستان اعتراضات و نارضايتي شهروندان و افزايش نا امني را به همکاران بين المللي خود چگونه توضيح خواهند داد.
جامعه ي جهاني بايد حکومت وحدت ملي را متعهد بسازد تا استراتيژي امنيتي اش را تقويت کند و وضعيت امنيتي کشور را بهبود ببخشد. بدون بهبود وضعيت امنيتي، حکومت و جامعه جهاني نمي توانند پروژه هاي شان را بصورت موثر در افغانستان اجرا بکنند، آنها بايد نا امني را بعنوان  يک چالش  بزرگ در برابر مصرف موثر کمک ها بدانند و براي تحکيم آن در کشور، طرح و برنامه هاي جدي را روي دست گيرند.