صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

گروه خطر و تغییر تاکتیک جنگی گروه طالبان

-

گروه خطر و تغییر تاکتیک جنگی گروه طالبان

نيروهاي امنيتي افغانستان از سال 2014 به اين سو، مسئوليت تأمين امنيت افغانستان را از نيروهاي بين المللي به عهده گرفت. در اين مدت نيروهاي امنيتي کشور دستاوردها و ناکامي هاي داشته است. دستاوردها ريشه در مهارت و آموزش آن ها دارد اما ناکامي ها بيشتر ريشه در تاکتيک ها، استراتژي در سطح کلان دارد. در واقع، ناکامي هاي نيروهاي امنيتي کشور بيش از آنکه ريشه در ضعف آن ها داشته باشد بيشتر ريشه در استراتژي و تاکتيک ها دارد که از سوي مقامات نظامي و سياسي اتخاذ مي شود و پاسخگوي ميدان جنگ نيست. در عين حال، بخش از ناکامي ها ريشه در ضعف حکومت و نهاد هاي امنيتي در رساندن کمک ها تسليحاتي و غذايي به نيروهاي امنيتي کشور در ميدان جنگ دارد. از اين جهت، مي توان گفت که نيروهاي امنيتي کشور به سطح از مهارت و توانايي دست يافته اند که قادر به سرکوب گروه هاي شورشي مي باشد اما، مشکل اساسي در سطح بالاتر است. در انديشه و تفکر نخبگان سياسي نسبت به گروه هاي شورشي.
در اين مدت که نيروهاي امنيتي کشور موفق شده است تا نظام سياسي و بخش از خاک کشور را از تصرف گروه هاي شورشي حفظ کند در طرف ديگر، گروه هاي شورشي نيز به اين باور رسيده است که با تاکتيک هاي کنوني شان قابل به مبارزه و جنگ با نيروهاي امنيتي افغانستان نيست. به همين خاطر، گروه طالبان دست به آموزش به منظور بالا بردن توانايي رزمي نيروهايش زده است. سال گذشته، گروه 200 نفري به ولسوالي سنگين ولايت هلمند حمله نمودند که توانايي رزمي بالايي داشتند. نقش اين گروه 200 نفري براي گروه طالبان به زودي مورد توجه قرار گرفت. اين گروه بعد از آن تلاش نمودند تا نيروهايش را آموزش داده و به ميدان جنگ بفرستد تا بتواند نتايج بهتري به دست آورد.
اگر چه گزارش هاي موثق از تعداد نيروهاي آموزش ديده گروه طالبان در جنوب کشور وجود ندارد اما، به نظر مي رسد که تعداد نيروهاي آموزش ديده و با مهارت بالا در جنوب کشور به 300 الي 400 نفر مي رسد. گروهي که به نام گروه خطر مشهور شده است. اين گروه، اکنون در ولايت هلمند در برابر نيروهاي امنيتي کشور مي جنگد و براساس برخي گزارش ها موفق شده است پيشروي قابل توجه نمايد. در آخرين، گزارش ها اين گروه موفق شده است به مرکز ولايت هلمند نزديک شود. اين نشان مي دهد که گروه طالبان تغييري در نحوه و تاکتيک جنگي خود به وجود آورده است. اين ها، بدون آموزش نمي توانستند در برابر نيروي آموزش ديده نيروهاي امنيتي افغانستان مقاومت نمايد. به همين خاطر، گروهي را ايجاد نموده است با آموزش و مهارت رزمي وارد ميدان جنگ مي شود.
در دهه 1990، گروه طالبان نيروي آموزش ديده نداشت. بخش قابل توجه از نيروهاي رزمي گروه طالبان را افرادي تشکيل مي داد که از مدارس ديني پاکستان و افغانستان به اين گروه پيوسته بود. در آن زمان، گروه طالبان بدون محاسبه و به صورت گله اي به سمت دشمن حمله مي کرد و بدون محاسبه اينکه تلفات سنگين بر آن ها وارد خواهد شد. حتي در زمان سلطه اين گروه بر افغانستان گزارش هاي کمتري از آموزش دهي نيروهاي رزمي اين گروه دست است. بنابراين، آموزش نيروهاي رزمي براي اين گروه يک امر ناشناخته و جديد بود. تجربه رزمي و جنگي اعضاي گروه طالبان محدود به تعدادي افرادي مي شد که در برابر نيروهاي قشون سرخ شوروي جنگيده بود. با اين حال، اين گروه کمتر فرصت انتقال تجربه رزمي به نيروهاي جديد خود را داشت.
اکنون اين گروه در صدد پر کردن خلاء ها است. نيروي آموزش نديده و بدون مهارت از مهمترين خلاء هاي گروه طالبان بود. به نظر مي رسد اين گروه بر اين خلاء واقف شده باشد و به همين خاطر، به دنبال آموزش دادن و بالا بردن مهارت رزمي نيروهايش است. حالا که گروه طالبان به دنبال آموزش دادن نيروهايش است جنگ افغانستان وارد فاز جديد مي شود. بدون شک، تلفات نيروهاي امنيتي کشور بالا مي رود و نيروهاي امنيتي با مقاومت بيشتري مواجه مي گردد. پرسش اما، اين است که چه بايد کرد؟ نيروهاي امنيتي کشور در برابر نيروهاي آموزش ديده چگونه مي تواند پيروز ميدان گردد.
حکومت افغانستان بدون شک امکانات بيشتري نسبت به يک گروه شورشي دارد. با توجه به امکانات زياد، حکومت مي تواند نيروهايش را بيشتر آموزش دهد و سطح مهارت نيروهايش را بالاتر از سطح نيروهاي گروه شورشي ببرد. تا اين جاي کار، حکومت افغانستان آن طور که بايد به امر آموزش و بالا بردن مهارت نيروهايش توجه ننموده است. پليس ملي کشور به لحاظ رزمي پايين تر از گروه هاي شورشي قرار دارد. نيروهاي ارتش کشور در وضعيت بهتري از پليس قرار دارد اما، نياز است تا هم به آموزش پليس و هم اردو بيشتر توجه صورت گيرد. افراد جديد الشمول در صفوف ارتش و پليس کشور مدت زماني بيشتري را صرف آموزش نمايد تا در موقعيت هاي مختلف بتواند بجنگد.
حکومت افغانستان در جنگ با يک گروه آموزش ديده و با مهارت بيش از پيش نيازمند نيروي هوايي مجهز مي باشد. زيرا، مهارت گروه طالبان هر قدر بالا باشد قادر به دست رسي به هواپيمايي جنگي نخواهد شد. به همين خاطر، نمي تواند از طريق هوا از نيروهاي زميني اش حمايت و پشتيباني نموده و صفوف نيروهاي امنيتي کشور را در هم شکند. برعکس، نيروهاي امنيتي کشور امکانات آن را دارد تا از طريق هوا گروه هاي شورشي را ضربه زده و حامي جدي نيروهاي زميني باشد. وجود نيروي هوايي بدون شک، تلفات را کاهش مي دهد و پيروزي را براي گروه هاي شورشي سخت و دشوار مي سازد. بنابراين، حکومت در وضعيت کنوني و در برابر تاکتيک جديد گروه طالبان نيازمند مجهز نمودن نيروي هوايي کشور مي باشد تا بتواند پاسخ درخور به گروه طالبان و نيروهاي آموزش ديده شان دهد. در غير آن ميزان تلفات نيروهاي امنيتي همچنان بالا خواهد بود. امري که از جذب نيروهاي جديد مي کاهد.
به صورت بالمقطع ما حمايت نيروهاي بين المللي را با خود داريم. نيروهاي که مجهز است و مي تواند از طريق هوا گروه هاي شورشي را مورد هدف قرار دهد. ما مي توانيم در وضعيت کنوني از اين نيروها براي در هم شکستن صفوف رزمي گروه طالبان استفاده نمايم. بدون حمايت اين ها ما مناطق بيشتري را از دست خواهيم و در عين حال، تلفات نيروهاي امنيتي کشور نيز بالا خواهد رفت.
در پايان اين نوشتار بايد گفت که گروه طالبان در حال تغيير تاکتيک جنگي است. آن ها گروه خطري به وجود آورده است که متشکل از افراد آموزش ديده و با مهارت است و مثل گذشته ها به صورت گله اي وارد جنگ نمي شود. بلکه به حداقل رساندن تلفات نيروهايش و ضربه زدن به نيروهاي امنيتي جزئي از اهداف شان است. ما در برابر اين گروه نيازمند آنيم تا وقت بيشتري روي آموزش نيروها صرف نمايم و در عين حال، نيروي هوايي کشور را مجهز نمايم تا بتواند از نيروهاي زميني کشور حمايت کند. در کوتاه مدت، حضور نيروهاي بين المللي و استفاده از آن ها مي تواند يک گزينه خوب به شمار آيد.

دیدگاه شما