صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

حضور شکوهمند مردم در خيابان

-

حضور شکوهمند مردم در خيابان

ديروز، دوشنبه شاهد حضور شکوهمند مردم در خيابان هاي کابل بوديم. مردم در اعتراض به تغيير مسير لين برق 500 کيلوولت ترکمنستان از باميان به سالنگ اعتراض نمودند. تظاهرات از صبح روز دوشنبه به صورت مسالمت آميز آغاز شد و در بعد از ظهر با خوانش قطع نامه از سوي شوراي عالي مردمي با خواست هاي مشخص پايان يافت. در ارتباط با تظاهرات ديروز چند نکته قابل يادآوري است.
اول؛ تظاهرات ديروز يکي از با شکوه ترين حرکت مسالمت آميز در تاريخ جنبش ها و حرکت هاي عدم خشونت در سطح منطقه و جهان بود. در تاريخ جنبش ها و حرکت هاي عدم خشونت و صلح آميز در منطقه کمتر شاهد حضور شکوهمند مردم در خيابان ها به شکل ديروز مي باشيم. آنچه اين حرکت را از ديگر حرکت ها متمايز مي سازد حرکت و رفتار مسالمت آميز و صلح آميز آن است. مردم از آغاز تا پايان تظاهرات به اموال عمومي دست نزد. در طول مسير تظاهرات مردم تنها صداي عدالت و رفع تبعيض را بلند کردند. شعار هاي همانند اشرف غني، عبدالله کجا شد وعده ها، سر دادند. يک گروه با پوشيدن لباس خاص زباله ها را جمع آوري مي کردند.
دوم؛ رفتار مردم با نيروهاي امنيتي نيز بي مانند بود. بسياري از شرکت کنندگان در تظاهرات ديروز به نيروهاي امنيتي که امنيت تظاهرات را به عهده گرفته بودند گل هديه دادند. همدلي مردم با نيروهاي امنيتي به شکل کنوني بي سابقه بوده است. در هيچ حرکت و جنبش مردمي رفتار مردم با نيروهاي امنيتي به شکل کنوني نبوده است. در بسي موارد، شاهد تقابل مردم و نيروهاي امنيتي کشور مي باشيم. اين ويژگي تظاهرات ديروز نقطه مثبت و برجسته ايي است که آن را از جنبش ها و حرکت هاي عدم خشونت در سطح منطقه و جهان متمايز مي سازد. نيروهاي امنيتي کشور نيز برخورد انساني با مردم داشتند. در طول مسير تظاهرات شاهد برخورد غير انساني از نيروهاي امنيتي با مردم نبوده ايم.
سوم؛ نخبگان در رأس قدرت اما، از رفتار مسالمت آميز و عدم خشونت مردم ترسيده بود. اين ترس را مي شد از تدابير شديد امنيتي و بستن راه ها با کانتينر درک کرد. در اعلاميه هاي شوراي عالي مردمي مقصد پاياني تظاهرات فواره آب اعلان شده بود اما، حکومت وحدت ملي به خاطر ترس از حضور مردم در نزديک ارگ راه ها را بر روي تظاهرات کنندگان بسته بود. تظاهر کنندگان از هشت مسير در حال حرکت بودند تا خود را به مقصد که قبلا از سوي شوراي عالي مردم اعلان شده بود، برساند. تظاهرات کنندگان به خاطر بسته بودن راه ها در دهمزنگ جمع شدند و در همان جا قطع نامه خود را به خوانش گرفتند.
چهارم؛ خواست هاي تظاهرات کنندگان محدود به يک قوم خاص نمي شد. آن ها خواهان عدالت و رفع تبعيض بودند. در طول تظاهرات هيچ شعار قومي و سمتي و گروهي داده نشد. با وجود آن که اکثريت شرکت کنندگان هزاره ها بودند اما، از گروه هاي اجتماعي ديگر افغانستان نيز در تظاهرات ديروز حضور داشتند. در طول مسير راه تظاهرات برخورد مردم با افرادي از گروه هاي قومي ديگر که حرکت مردمي را به تماشا نشسته بودند، دوستانه بود. هيچ موردي از بدرفتاري تظاهرات کنندگان با مردم ديگر صورت نگرفت. اين ويژگي حرکت ديروز نشان مي دهد که مردم به دنبال قومي کردن مسائل و پروژه هاي بزرگ ملي نيست. بلکه آن ها خواهان عدالت، انکشاف متوازن براي همه شهروندان افغانستان است. از اين جهت، نمي توان آن را قومي جلوه داد.
حکومت وحدت ملي کار پروژه را به تعويق انداخته اند و به منظور بررسي بيشتر کميسيوني را داير نموده است. حکومت وحدت ملي قبل از اين گفته بود که در تغيير مسير لين برق 500 کيلوولت ترکمنستان هيچ نقشي ندارد. آن ها گفته اند که تصميم عبور لين برق 500 کيلوولت ترکمنستان سه سال قبل در دوران حکومت حامد کرزي، رئيس جمهور پيشين افغانستان گرفته شده است. طرح تغيير مسير لين برق از سوي محمد اسماعيل خان وزير انرژي و آب مطرح شده بود و با امضاي مارشال محمد قسيم فهيم مورد تأييد قرار گرفته بود. صادق مدبر، رئيس اداره امور حکومت حامد کرزي در ارتباط با سخنان حکومت بيان داشته بود که چنين طرحي در کابينه حکومت قبلي ارائه نشده بود.
با وجود اينکه مردم کميسيوني را به منظور بررسي اين پروژه جنجالي توظيف نموده است اما، ديدگاه مردم اين است که کميسيون کاري را پيش نبرده است. در مورد رويدادها و رخدادهاي زيادي در کشور کميسيون تدوير يافته است اما، در هيچ يک از موارد کميسيون ها منتج به نتيجه نشده است. به ديگر سخن، تا هنوز هيچ يک از کميسيون ها قادر به حل مشکلات و درک مسائل نشده است. به همين خاطر، تظاهرات کنندگان نسبت به تدوير کميسيون خوشبين نيست.
در پايان تظاهرات، قطع نامه اي از سوي شوراي عالي مردمي خوانده شد. در قطع نامه آمده بود: هيچ بديلي در اين رابطه براي ما قابل قبول نيست. نبود برق را مي توان تحمل کرد؛ اما تحقير يک ملت و تبعيض سيستماتيک ديگر قابل تحمل نيست. آنچه براي مردم ما آزار دهنده و رنج آور است، حذف يک بخش کشور از يک پروژه ملي است.» در قطع نامه آن ها همچنين آمده بود که ما خواهان فروريختن ديوار پوسيده تبعيض و ستم براي هميشه مي باشيم. با وجود آن که کار پروژه برق 500 کيلوولت به حالت تعليق در آمده است و کميسيوني براي بررسي مجدد آن توظيف شده است اما، براي مردم و جنبش روشنايي بديل غير از مسير باميان قابل قبول نيست. بنابراين، تشکيل کميسيون و صرف وقت هيچ سودي براي حکومت ندارد. حکومت وحدت ملي که استدلال مي نمود که مسير باميان به لحاظ زماني وقت بيشتري را مي گيرد اکنون خود در اجراي پروژه وقت تلفي مي کند. تصميم عاقلانه و درست آن است که حکومت وحدت ملي مسير باميان را برگزيند و کار را به صورت عاجل شروع نمايد. زيرا، برفرض اينکه کميسيون نتيجه خود را بعد از مدت هاي زياد به نفع مردم و يا حکومت اعلان نمايد مردم از خواست خود نمي گذرد و حکومت نيز براساس قانون اساسي مکلف به توجه و برآوردن خواست مردم است.
ايجاد کميسيون از سوي حکومت و مقاومت در برابر خواست هاي برحق مردم همخواني با مواد قانون اساسي کشور ندارد. در قانون اساسي کشور به صراحت آمده است که حکومت مکلف به برآوردن خواست مردم و شهروندان کشور است. بر اين مبنا، اکنون حکومت برخلاف مواد قانون اساسي در تقابل با خواست هاي مردم عمل نمي نمايد.
در پايان اين نوشتار بايد يکبار ديگر متذکر شوم که تظاهرات ديروز يک حرکت و رفتار بي مانند در تاريخ جنبش هاي اجتماعي در سطح منطقه و جهان است. با وجود اينکه گروه هاي زيادي در درون حرکت مردمي نفوذ کرده بود تا آن را به خشونت بکشاند مردم اما، رفتار مدني و منظم خود را حفظ نمودند و نگذاشتند که گروه هاي سودجو و بدانديش از حرکت مردمي سوء استفاده نمايد. نکته پاياني اينکه حرکت ديروز اميدي براي آينده کشور خلق کرد. اميد براي ساختن کشور و دوري از جنگ و خشونت هاي قومي.

دیدگاه شما