پس از اين كه حملة انتحاري و مسلحانه بر قطعة محافظت از رجال برجستة سياسي صورت گرفت و در آن حادثة فراموش ناشدني، ده ها انسان قرباني شدند، راس هرم رهبري حكومت، تغيير موضع داده و با آمدن در پارلمان تحت عنوان جلسة مشترك شوراي ملي و حكومت، سخن هاي تُندي را برعليه برخي از گروه طالبان به زبان آورد. درست در همان شب و روزها، دستور ديگر رييس جمهور به سازمان هاي نظامي ـ امنيتي رسانه يي شد كه حاوي يك پيام جدي و كوبنده بود؛ به گروه طالبان امان ندهيد. با استفاده از فضاي به وجود آمده كه افكار عمومي بيش از پيش ضد طالباني و تروريست ستيز شده بود، جوان ها در شبكه هاي تاثيرگذار اجتماعي و رسانه ها و خانواده هاي قربانيان در محافل و مجالس ختم قرآن كريم و فاتحه خواني، خواستار پيگرد جدي تروريست ها و اعدام آن ها شدند. حكومت جهت پاسخ دهي به اين تقاضا اعلام كرد كه پرونده هاي برخي از متهمان حمله هاي تروريستي در دست كار بوده و پس از ارزيابي دقيق در صورت اثبات جرم، حكم اعدام برخي از آن ها توسط رييس جمهور توشيح خواهد شد. پس از اين روزها انتظار، سرانجام، اين خبر، حلق آويز شدن شش نفر تروريست، روز شنبه از طريق رسانه هاي همگاني اعلام شد.
   بدون ترديد كه اعدام شش نفر از مجرمان حمله هاي تروريستي كه در آن ها ده ها و صدها انسان به گونة بي گناه به قتل رسيده اند، لبخند را به لب هاي همة آحاد مردم به ويژه خانواده هاي قربانيان به ارمغان مي آورد و باعث مي شود كه اشك شادي بريزند و پس از مدت ها كه با درد و رنج و غم سپري كرده اند، نفس راحت بكشند. طوري كه در رسانه هاي همگاني بازتاب يافت، استقبال همة مردم عالي بود. از اين اقدام رياست جمهوري و قوة قضائيه ستايش شده و آن را برداشتن گام ارزشمند در راستاي تحكيم حاكميت قانون، ايجاد ترس و دلهره در قلوب تروريست ها و دشمنان مردم و تامين امنيت دانستند.
    ولي به نظر مي رسد كه انتظارات و توقعات مردم پايان نيافته است. تنها اين شش نفر كه جنايت و آدم كشي نكرده بودند. صدها جاني و آدم كش ديگر در زندان هاي حكومتي است و نيز در بيرون آزادانه مي گردند كه بايستي گرفتار شده و همه طبق قوانين نافذة كشور مجازات گردند. تازه، كسان كه اعدام شدند مجرمان مربوط به حمله هاي تروريستي سال هاي پيش بودند. برادر جلال الدين حقاني رهبر شبكة حقاني كه بيشترين جنايت ها را در كشور كرده و انتظار مردم اين بود كه نام اش در فهرست اعدام شدگان باشد، اما نبود. كسان كه در سال هاي پسين مرتكب جنايت هاي كلان شده و فجايع بزرگ انساني را سبب شده اند، يا دستگير شده و در زندان هستند و يا دستگير نشده اند. بنابراين، انتظارات و توقع مردم اين است كه جانيان و آدم كشان به صورت عموم مورد پيگرد شديد عدلي و قضايي قرار گرفته و اين رويكرد همواره دنبال گردد. اگر جانيان و مجرمانِ در زندان ها هستند كه مجازات شان اعدام است، بايد به زودترين فرصت ممكن، مانند شش نفر حلق آويز شوند. اين طوري، هم پيام واضح به طالبان و ديگر شبكه هاي تروريستي ارسال مي شود كه زين پس، حكومت هيچ مداراي سياسي و قضايي با شما نخواهد كرد و هم به افكار عمومي پاسخ مثبت داده مي شود. از سوي ديگر، اين امر حكومت را كه در ديگر عرصه ها ناكام است، از مشروعيت برخوردار خواهد كرد.
طوري كه از گزارش هاي رسانه ها دريافته مي شود، سخنان و موضع گيري جدي رييس جمهور غني در برابر گروه طالبان در ميدان هاي نبرد با اين گروه  جنبة عملي پيدا نكرده و ميدان نبرد از طرف اردوي ملي آرام است. انتظار اين بود كه با موضع گيري جدي رييس جمهور، نيروهاي اردوي ملي در سرتاسر كشور از حالت دفاعي بيرون شده و حالت تهاجمي را بگيرند. بر اساس گزارش تلويزيون طلوع از ميدان هاي نبرد در كشور، نيروهاي اردوي ملي تاهنوز موضع دفاعي در برابر دشمن دارد. سربازان شجاع، دلير و جان بركف اردو، نظاره گر طالبان هستند و تا زمان كه اين گروه حملة نظامي ننمايد، جنگِ صورت نمي گيرد. پس، وسيلة روشن كردن آتش در ميدان نبرد به دست گروه طالبان است و آن ها هستند كه مشخص مي كنند در كجا بايد جنگ صورت گيرد. به نظر مي رسد كه اين وضعيت نگران كننده است و نشان مي دهد كه موضع گيري جناب رييس جمهور، لباس عمل برتن نكرده است. خيلي خوش بينانه و مثبت اگر فكر شود، اين گونه ارزيابي شود كه موضع گيري رييس جمهور جنبة تبليغاتي نداشته است. اما، اگر وضعيت به همين منوال تداوم يابد و موضع نيروهاي اردوي ملي به تهاجمي تغيير نكند، موضع رييس جمهور به خودي خود حمل بر تبليغاتي بودن خواهد شد. به نظر مي رسد كه اصل مسئله نبرد جدي، قاطع و سخت در برابر آن گروه است. بايستي در ولايت ها و ولسوالي هاي كه نفوذ كرده اند و آن جاها را به مراكز امن خود تبديل كرده اند، حمله كرد و ضمن تخريب مراكز و ضبط امكانات، سركوب شان كرد. رهبران و سران و افراد شان را از بين برد و آنان كه اسير مي شوند طبق قانون به شدت مجازات كرد. اين گونه مي شود كه وضعيت را تغيير داد. آن گاه طالبان كه دست از جنگ و نبرد مي كشند به صلح بپيوندند. اما اين كه به سربازان اردوي ملي اجازة حملات تهاجمي داده نشود و آنان دست به ماشه در انتظار حملة دشمن بنشينند و وقت هم حمله شد تنها حمله را دفع كنند، نمي شود كاري كرد. در اين صورت طالبان سركوب و تضعيف نمي شود. اصلا نام اين گونه موضع و موقف را نمي توان موضع جدي ناميد. طالبان از موضع دفاعي نيروهاي نظامي استفاده بهينه را مي كنند. مناطق نفوذ يابيده و سنگرهاي مستحكم و به آساني شكست ناپذير براي خود شان ساخته اند و مي سازند. نمونه هاي اش را در دندغوري بغلان ديديم. در اين وضعيت، واي به حال مردم ملكي بي گناه. آنان كه از شاه راههاي عمومي تردد مي كنند و از سوي طالبان كشته مي شوند و يا مورد اذيت و آزار قرار مي گيرند. بايد به پرسش هاي بي ربط طالبان پاسخ بدهند؛ از كجا هستي؟ چرا ريش خود را تراشيده اي؟ كف دست هايت لشم بوده و شبيه دست هاي كارگران نمي نمايد، در كدام ادارة دولتي يا مؤسسه خارجي كار مي كني؟ و ...
به هرحال، با اين كه شش نفر از مجرمان حمله هاي تروريستي حلق آويز شد، اما در ميدان هاي نبرد آرامش نسبي وجود دارد. انگار دساتير رييس جمهور تا هنوز نرسيده است. در زندان با اعدام شش نفر تزلزل به پا شده و جانيان ديگر مي لرزند، اما در ميدان هاي نبرد آرامش نسبي حاكم است. تنها زمان جنگ صورت مي گيرد كه طالبان حمله مي كنند.