صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

عوامل موفقيت استراتژي جديد حکومت در مواجهه با دشمن

-

عوامل موفقيت استراتژي جديد حکومت در مواجهه با دشمن

گفتگوي صلح به بن بست رسيده است. پاکستان صادقانه همکاري نمي کند. با وجود اينکه گروه طالبان به دعوت دو کشور جواب منفي داده است اما پاکستان همچنان اعلان نموده است که براي کشاندن گروه طالبان به ميز مذاکره تلاش مي کند. در طرف ديگر اما، رئيس جمهور تحت فشار شديد گروه هاي داخلي قرار دارد. حلقاني از درون و بيرون حکومت بر رئيس جمهور فشار مي آورد که استراتژي حکومت در قبال گروه طالبان را تغيير دهد. اکنون فشار ها تنها به مخالفين رئيس جمهور محدود نمي شود. حلقاتي از حاميان دوران انتخاباتي او نيز از حلقه او بيرون رفته است و اکنون به منتقدين جدي او تبديل شده است. اين فشار ها منجر شد که رئيس جمهور دستور حمله بر مخالفين مسلح دولت را به نيروهاي امنيتي بدهد. با اين حال، همچنان در برخورد قاطع حکومت در قبال گروه طالبان ترديدهاي وجود دارد. زيرا، رئيس جمهور در آخرين سخنراني خود در پارلمان کشور برخي از گروه هاي طالبان را دشمن خوانده است. با اين حال، اگر فرض را بر اين بگذاريم که فشار ها بر رئيس جمهور افزايش يابد و رئيس جمهور مجبور به برخورد قاطع با گروه طالبان گردد، موفقيت استراتژي جديد رئيس جمهور منوط به چند چيز است.
سال 2015 سال سخت و دشوار براي حکومت و نيروهاي امنيتي افغانستان بود. جنگ در سراسر کشور تشديد يافت. گروه طالبان دستاورد هاي را نيز به دست آورد. کنترل قندوز را براي چند روز در دست گرفت. چندين ولسوالي ولايت هلمند را نيز کنترل مي کند. با يک تفاهم نامه دندغوري را نيز تصاحب کرد که نيروهاي امنيتي با هزينه زياد دوباره کنترل آن را به دست گرفت. استراتژي حکومت در سال 2015 حفظ قلمرو بود. با اين حال، اين استراتژي چندان موفقيت آميز نبوده است. زيرا، در کنار اينکه حکومت کنترل خود را بر برخي مناطق از دست داد منجر به فرار نيروهاي امنيتي کشور از وظيفه نيز شد. سال 2016 اما، سال دشوارتر است. با اين حال، حکومت افغانستان نيز استراتژي متفاوت تر را در پيش گرفته است. اکنون سعي نمي شود که تنها قلمرو حکومت حفظ شود بلکه تلاش مي شود که مناطق از وجود گروه هاي مخالف مسلح دولت پاک شود.
مهمترين مسئله در موفقيت استراتژي جديد حکومت در قبال گروه هاي تروريستي و دهشت افکن افزايش توانايي نيروهاي امنيتي و به خصوص نيروي هوايي کشور است. سال 2015 نشان داد که نيروهاي امنيتي کشور بدون حمايت نظامي قادر به حفظ قلمرو ها نيست. نيازمند شديد به حمايت هوايي است. ولسوالي هاي ولايت هلمند با حمايت هوايي نيروهاي بين المللي حفظ گرديد و از محاصره گروه طالبان آزاد شد. قندوز با حمله و حمايت نيروهاي هوايي بين المللي به کنترل نيروهاي دولتي در آمد. نيروي هوايي کشور توانايي رزمي پايين دارد. يکي از دلايل فقدان تجهيزات پيشرفته است. هليکوپترهاي نيروهاي هوايي کشور عمر شان به سر رسيده است. هليکوپتر هاي جديد که حکومت از هند و ايالات متحده آمريکا دريافت نموده است نمي تواند نيازمندي جنگ افغانستان را در سراسر کشور برطرف نمايد. بنابراين، مهمترين اقدام حکومت افزايش تجهيزات نيروي هوايي کشور است تا نيروي هوايي کشور بتواند در سراسر کشور نيروهاي زميني را حمايت و پشتيباني نمايد.
راهکار بعدي مبارزه با فساد در سطح عمومي و در نهادهاي امنيتي کشور است. جامعه جهاني سالانه بيش از چهار ميليارد دالر به نيروهاي امنيتي کشور کمک مي کند اما کمک ها به شکل درست استفاده نمي شود. فساد در نهاد هاي امنيتي ضربه بزرگ به روحيه نيروهاي امنيتي کشور زده است. نهادهاي امنيتي کشور از سيستم سنتي براي دادن معاش به نيروهاي امنيتي استفاده مي کند. اگر تلاش هاي به منظور الکترونيک کردن آن صورت گرفته است و اکنون بسياري از نيروهاي امنيتي کشور معاش خود را از روش هاي جديد دريافت مي کند اما در مناطق دورافتاده و مناطقي که جنگ شديد است نيروهاي امنيتي کشور همچنان از سيستم سنتي استفاده مي کند. در بسي موارد، فرماندهان معاش زيردستان خود را به جيب مي زند. اين مسئله موجب ترک و فرار نيروهاي امنيتي کشور شده/مي شود. بنابراين، اقدام مهم ديگر حکومت تغيير سيستم معاش دهي نيروهاي امنيتي کشور است تا از اين طريق بتواند جلوي فرار سربازان کشور را بگيرد.
جمع آوري اطلاعات از حرکت هاي دشمن اقدام ديگري است که حکومت بايد روي دست گيرد. بخش مهم اين کار روي دوش رياست عمومي امنيت ملي کشور است. اين نهاد بايد بتواند تحرکات دشمن را به صورت دقيق و منظم گزارش دهد و مطابق تحرکات دشمن اقدامات روي دست گرفته شود. با اين حال، تنها گزارش دهي از مجراي رياست عمومي امنيت ملي جوابگو نيست. نهاد هاي امنيتي کشور نيازمند تجهيزات جديد براي شناسايي تحرکات دشمن مي باشد. طياره هاي بدون سرنشين يکي از موارد است. حکومت قرارداد تحويل گيري طيارات بي سرنشين با ايالات متحده آمريکا امضا نموده است و قرار است که بيست و يک تا طياره سرنشين از ايالات متحده آمريکا دريافت نمايد. اين مسئله کمک مي کند که تحرکات دشمن شناسايي شود. با اين حال، کار با تجهيزات جديد زمانبر است. نيروهاي امنيتي قبل از استفاده از آن ضرورت جدي به آموزش دارد. اينکه آموزش نيروها در اين بخش تا چه اندازه پيش رفته است، مشخص نيست. به هر صورت، ضرورت جدي به اطلاعات در شناسايي تحرکات دشمن وجود دارد.
موفقيت استراتژي جنگي کشور بي ارتباط با سياست خارجي افغانستان نيست. همان طور که رئيس جمهور غني بارها اعلان نموده است که جنگ افغانستان جنگ داخلي نيست بلکه جنگ منطقه ايي و بين المللي است و افغانستان به نمايندگي از کشورهاي منطقه در برابر تروريسم مي جنگد و برخي کشورهاي همسايه به شورشيان و مخالفان کمک مي کند. بنابراين، تغيير استراتژي نسبت به گروه هاي مخالف مسلح نتيجه تغيير سياست خارجي برخي کشورهاي منطقه در قبال افغانستان را نيز در پي خواهد داشت. بنابراين، لازم است که براي موفقيت در استراتژي جديد حکومت سياست خارجي کشور نيز به صورت عقلاني اتخاذ شود. اگر سياست خارجي منجر به انگيزه دهي به کشورهاي همسايه به منظور حمايت بيشتر از گروه هاي دهشت افکن و تروريست شود، در آن صورت موفقيت استراتژي جديد حکومت سخت و دشوار مي شود.
در پايان اين نوشتار بايد متذکر شوم که رئيس جمهور با فشارهاي از درون و بيرون از حکومت استراتژي جديد در مواجه با گروه هاي مخالف مسلح دولت را روي دست گرفته است. با اين حال، ترديدهاي وجود دارد که حکومت برخورد قاطع با گروه طالبان نمايد. در صورت ادامه سياست تساهل گرايانه هم سطح نارضايتي در ميان مردم از حکومت و شخص اشرف غني افزايش مي يابد و هم نيروهاي امنيتي در ميدان جنگ با دشواري هاي مواجه خواهد شد. در هر صورت، اشرف غني در نهايت مجبور خواهد شد که برخورد سخت و قاطع با گروه طالبان در پيش گيرد تا منجر به کاهش نارضايتي ميان مردم شود. براي موفقيت استراتژي لازم است که به نکات فوق توجه جدي و اساسي نمايد.

دیدگاه شما