ديروز، سرمنشي عمومي ناتو با هيئت پايه به کابل آمدند با رئيس جمهور غني در يک کنفرانس مشترک خبري شرکت کردند. سرمنشي عمومي ناتو بيان داشت که ناتو در کنار نيروهاي امنيتي افغانستان به نقش آموزشي و مشوره‏دهي خود ادامه خواهد داد. او بيان داشت که اين سازمان دوباره به ميدان جنگ نخواهد رفت. او گفت که نيروهاي امنيتي افغانستان در سال گذشته ثابت ساختند که قادر به مبارزه با هراس افکنان و ايستادگي در برابر نيروهاي مخالف مسلح دولت است. با اين وجود، او سخن از دشواري هاي زد که در سال پيش رو، متوجه نيروهاي امنيتي افغانستان است. رئيس جمهور غني نيز سخن از توافق بر سر گفتگوي صلح در روند نشست چهار جانبه به ميان آورد و بيان داشت که در اين نشست بر سر گفتگوي صلح به توافق دست يافته ايم. او همچنين بيان داشت که جنگ افغانستان ابعاد منطقه‏اي و بين‏المللي دارد و در نشست چهار جانبه اين مسئله روشن شده است. سخنان سر منشي عمومي ناتو و رئيس جمهور غني دشواري ها و اميدواري ها را براي آينده افغانستان نشان مي دهد.
رئيس جمهور غني اميدوار است که گفتگوي صلح به نتيجه مي رسد و تنها نيازمند حوصله استراتژيک است. در عين حال، سخن از گزينه نظامي مي زنند که حکومت وحدت ملي بايد در برابر کساني که پاسخ منفي به پروسه صلح مي دهد، در پيش گيرد. سرمنشي عمومي ناتو نيز در عين حالي که حمايت از نيروهاي نظامي افغانستان به ميان مي آورد از دشواري هاي فراروي نيروهاي امنيتي افغانستان نيز سخن به ميان مي آورد.‏ در وضعيت کنوني، در سال پيش رو، چه چيزي منتظر مردم افغانستان و نيروهاي امنيتي کشور است؟ آيا جنگ تشديد خواهد شد و يا اينکه پروسه صلح روند جديدي را تجربه خواهد کرد.
آنچه تا کنون مشخص شده است اين است که گروه طالبان پاسخ منفي به روند گفتگوي رو در رو با حکومت وحدت ملي داده است. سفير آلمان در کابل گفته است که پاسخ گروه طالبان تاکتيکي و کوتاه مدت است. او بيان داشته است که در آينده گفتگوي مستقيم صلح ميان حکومت افغانستان و گروه طالبان آغاز خواهد شد. با اين حال، قرائن و شواهد نشان مي دهد که گروه طالبان تمايلي به گفتگوي صلح ندارد. چند روز پيش، مقامات ولايت غزني بيان داشتند که گروه طالبان در صدد تکرار سناريوي ولايت کندز در غزني است. به ديگر سخن، گروه طالبان به دنبال سقوط ولايت غزني است. اين ولايت، از سال‏هاي متمادي در محاق توجه گروه طالبان بوده است. در سال هاي متمادي مرکز اين ولايت در شبانه روز ميان گروه طالبان و نيروهاي دولتي افغانستان تقسيم شده بود. در سال هاي پيش، روزانه، کنترل ولايت غزني در دست نيروهاي امنيتي کشور بود و شب ها گروه طالبان بر شهر و مرکز ولايت غزني تسلط داشتند. ايستگاه‏هاي راديويي که در ولايت غزني فعاليت دارد، شب‏ها ايستگاه‏هاي راديويي سروده‏هاي گروه طالبان را نشر مي نمود. اکنون، اما وضعيت دگرگون شده است و اين گروه به دنبال خارج کردن مرکز ولايت غزني از کنترل نيروهاي امنيتي افغانستان است.
در سال 2015 و سال کنوني ميلادي گروه طالبان فعاليت گسترده در ولايت هلمند داشته است. ولسوالي موسي قلعه و نورزاد اين ولايت بدون مقاومت و ايستادگي نيروهاي امنيتي کشور به گروه طالبان واگذار شد. ولسوالي سنگين اين ولايت چندي پيش تحت محاصره گروه طالبان قرار گرفته بود. با حمايت و پشتيباني نيروهاي هوايي بين‏المللي از محاصره گروه طالبان رهايي يافت. اکنون ولسوالي خانشين ولايت هلمند در معرض سقوط قرار دارد. براساس برخي گزارش ها، اين ولسوالي سقوط نموده است اما برخي مدعي است که حملات گروه طالبان تشديد يافته است و اين ولسوالي در آستانه سقوط قرار دارد. در هر صورت، خبر سقوط و يا خبر تشديد حملات گروه طالبان بر ولسوالي خانشين اين ولايت نشان مي دهد که گروه طالبان انگيزه بيشتري براي جنگ دارد تا پيوستن به روند صلح.
اين رويداد‏هاي در حالي صورت مي گيرد که انتقاد‏ها بر سر مديريت جنگ از سوي حکومت وحدت ملي بالا گرفته است. بسياري از تحليلگران بر اين باور است که حکومت وحدت ملي در مديريت جنگ ناکام بوده است. در عين حال، نظرسنجي تازه مؤسسه مطالعات استراتژيک افغانستان نشان مي دهد که برنامه صلح حکومت وحدت ملي افغانستان ناکام بوده است. بنابراين، حکومت وحدت ملي هم در عرصه مديريت جنگ و هم در عرصه پيشبرد نامه صلح ناکام بوده است. اين در حالي است که رئيس جمهور غني سخن از حوصله استراتژيک سخن به ميان مي آورد.
دشواري‏هاي نيروهاي امنيتي افغانستان تنها منوط به ميدان جنگ نمي شود. فقدان حمايت سياسي از نيروهاي امنيتي افغانستان از دشواري‏هاي ديگر نيروهاي امنيتي افغانستان است. نيروهاي امنيتي در ولايت کندز با مشکل لوجيستگي مواجه بود. در ولسوالي سنگين ولايت هلمند، به نيروهاي امنيتي کشور مواذ غذايي و اسلحه رسيده بود. نيروهاي امنيتي کشور با تأخير زياد کمک دريافت مي کند. همه اين موارد نشان مي دهد که نيروهاي امنيتي کشور حمايت سياسي نمي شود. نخبگان سياسي کشور اراده سياسي کافي براي جنگ ندارد. اگر نيروهاي امنيتي کشور با مشکلات در ميدان جنگ مواجه است در کنار آن بايد از فقدان اراده سياسي نخبگان حکومت و فقدان حمايت سياسي آن‏ها از نيروهاي امنيتي کشور نيز سخن به ميان آورد.‏
در سال آينده اگر کشور‏هاي عضو ناتو متعهد به حمايت از نيروهاي امنيتي کشور باشد، حکومت وحدت ملي براي يکسال ديگر از خطر سقوط محفوظ خواهد ماند. با اين حال، مشکل از بنياد بر طرف نخواهد شد. زيرا، تهديد همچنان پا برجا خواهد ماند. به تعويق انداختن سقوط حکومت وحدت ملي تنها در صورتي ممکن مي گردد که نيروهاي ناتو دوباره به ميدان جنگ بر گردد و نخبگان سياسي افغانستان از نيروهاي امنيتي افغانستان حمايت قاطع سياسي نمايد و نگذارد که سربازان کشور در ميدان جنگ تشنه، گرسنه و بدون تسليحات بماند. آموزش و مشوره دهي ناتو به نيروهاي امنيتي افغانستان يک ضرورت است اما کافي نيست. نيروهاي امنيتي کشور بايد با تجهيزات پيشرفته مجهز گردد. تقويت نيروي هوايي براي حمايت اردو در ميدان جنگ يک امر ضروري و جدي است. تجربه نشان داده است که جنگ زميني نمي تواند آينده جنگ را مشخص نمايد. بلکه آنچه تعيين کننده است نيروهاي هوايي است. اين در حالي است که مقامات نظامي آمريکا و ناتو معتقد است که تا سال 2020 نيروي هوايي افغانستان نمي تواند به صورت کامل تجهيز گردد و در ميدان جنگ تعيين کننده باشد. بنابراين، براي پايان جنگ و پيروزي نيروهاي امنيتي کشور بر گروه‏هاي مخالف مسلح دولت ضرورت به تجهيز نيروي هوايي کشور داريم.
در پايان اين نوشتار يکبار ديگر بايد متذکر شد که آينده افغانستان نامعلوم است. دست يابي به صلح يک امر پيچيده است. گروه طالبان تمايلي براي گفتگوي صلح ندارد. حکومت وحدت ملي بجاي سرکوب گروه طالبان سخن از حوصله استراتژيک مي زند. اين در حالي است که گروه طالبان پيشرفت‏هاي قابل توجه در ميدان جنگ داشته است.