روز دوشنبه هفته گذشته کمپ پناهجويان در جزيره کريسميس در استراليا دستخوش شورشهاي گسترده پناهجويان گرديد. به اساس گزارشها پناهجويان خشمگين در اعتراض به وضعيت دشوار کمپهاي نگهداري پناهجويان در استراليا دست به اعتراض زده و سعي کردند که به در و ديوارهاي کمپ اسيب برسانند. اين پناهجويان از فرط خشم و غضب حتي بعضي قسمتهاي کمپ را به اتش کشيدند. حکومت استراليا در پي افزايش شورشها نا گزير شد که تمامي کارمندانش را بصورت موقت از کمپ کريسميس بيرون بکشد. کمپ کريسمس در جزيره کريسمس موقعيت دارد. جزيره کريسمس در اقيانوس هند و در دو هزار و 650 کيلومتري شمال غرب ‹پرت› استراليا و 380 کيلومتري جنوب جاواي اندونزي واقع است. اعتراضات وشورشها درين کمپ پس از ان اغاز شد که خبر مرگ يک پناهجويي که يک روز پيشتر ازين کمپ فرار کرده بود فضا را پر کرد. اين پناهجو که هويت ايراني داشت شنبه شب ازين کمپ پا به فرار گذاشت اما روز بعد جنازه وي از پاي صخره ها پيدا شد.

تا اکنون علت مرگ اين پناهجو مشخص نشده اما حکومت استراليا ميگويد که تحقيقات درين مورد اغاز شده است. اداره مهاجرت استراليا ميگويد که در پي بروز نا اراميها درين کمپ تمامي کارکنانش را «به دلايل ايمني» از بازداشتگاه خارج کرده است. پيتر داتن، وزير مهاجرت استراليا به پارلمان اين کشور گفته است کساني که به اموال دولتي آسيب زده‌اند مورد تحقيق و تعقيب قضايي قرار خواهند گرفت. در همين حال نمايندگان حزب اصلي مخالف دولت استراليا وضعيت بازداشتگاه جزيره کريسمس را «در حال فروپاشي» توصيف کرده و از دولت خواسته‌اند ابعاد شورش و واکنش به آن را روشن کند.

اين بار اول نيست که کمپهاي نگهداري پناهجويان در استراليا با اعتراضات پناهجويان روبرو ميشود. پيش ازين  نيز بارها پناهجويان در داخل کمپهاي که ازسوي حکومت استراليا براي نگهداري پناهجويان ساخته شده است، دست به اعتراض زده اند. پناهجوياني که در کمپ هاي نارو و مانوس نگهداري ميشوند حتي گاهي در اعتراض به فضاي نا مناسب کمپها دست به اعتصاب غذايي و براي هفته ها از خوردن غذا خود داري کرده اند. سال گذشته درنتيجه يک شورش که در کمپ مانوس رخ داد يک پناهجو کشته شد. شماري از پناهجويان حتي دهنهاي شانرا نيز دوخته اند. عمده ترين دليلي که پناهجويان را به اعتراض و شورش وا ميدارد عدم دسترسي به امکانات رفاهي،‌بهداشتي،‌ اموزشي و مهمتر از همه طولاني بودن روند بررسي درخواستهاي پناهنده گي انان ميباشد. پناهجوياني که در حال حاضر در کمپهاي استراليا زنده گي ميکنند ادعا ميکنند که دريک فضاي نامطلوب زنده گي ميکنند که از امکانات اوليه نيز محرومند.

امکانات رفاهي: پناهجوياني که در کمپهاي استراليا زنده گي ميکنند همواره از عدم دسترسي به امکانات رفاهي شکايت دارند. انان ميگويند که در کمپهاي که زنده گي ميکنند فضاي مطلوب براي زنده گي نيست و اتاق هاي که انان در انجا نگهداري ميشوند با کوچکترين امکانات رفاهي مجهز نيست. به گفته پناهجويان اتاقهاي انان در مقابل سرما و گرما به شدت اسيب پذير است و پناهجويان به خصوص کودکان و زنان در فصلهاي مختلف سال به دليل شدت سرما و گرما با بيماري گونان گون دست و پنجه نرم ميکنند. ازسوي ديگر غذاهاي که به پناهجويان داده مي شود از کيفيت و بهداشت لازم برخوردار نيست. پناهجويان ادعا ميکنند که مقامات مسئوول کمپها براي غذاي پناهجويان توجه کافي ندارند. پناهجويان ميگويند که چند روز قبل در غذايي انان دندان انسان کشف شده است. کشف دندان انسان در غذاي يک پناهجو باز تاب گسترده رسانه يي نيز داشت. اين مسئله با اعتراضات گسترده پناهجويان روبرو شد. پناهجويان ميگويند که پيدا شدن دندان انسان در غذاي انان نشان دهنده اوج بي توجهي حکومت استراليا به مسائل صحي و رفاهي پناهجويان است.

عدم دسترسي به امکانات صحي: يکي از مشکلات اساسي که پناهجويان از اغاز ورود به کمپهاي استراليا به خصوص در کمپ نارو و مانوس با ان روبرو ميشوند عدم دسترسي به امکانات صحي است. به اساس گزارشها پناهجوياني که در کمپ هاي نارو و مانوس زنده گي ميکنند  به دليل فضاي نا مناسب کمپها هرگاه مريض ميشوند تا هفته نميتوانند که به مراکز صحي منتقل شوند. پناهجويان بارها تقاضا کرده اند که بايد براي تداوي به استراليا منتقل شوند اما حکومت استراليا تا اکنون به اين در خواست پناهجويان پاسخ مثبت نداده است.

طولاني بودن درخواست هاي پناهنده گي پناهجويان: طولاني بودن روند بررسي در خواست هاي پناهجويان يکي از عمده ترين مشکلات پناهجويان در استراليا به شمار ميرود. اين روند که گاهي تا دو و يا سه سال نيز به طول ميانجامد پناهجويان را به شدت رنج ميدهد. به اساس گزارشها بسياري از پناهجوياني که درکمپهاي استراليا به سر ميبرند حتي به خاطر طولاني بودن روند بررسي درخواست هاي پناهنده گي شان با مشکلات روحي و رواني مبتلا شده اند.

گذشته از همه اينها،  کمپهاي که براي پناهجويان از سوي حکومت استراليا ساخته شده است براي نگهداري پناهجويان به خصوص براي زنان و اطفال اصلا مناسب نيست. بارها گزارشهاي در مورد ازار و اذيت زنان و کودکان در کمپهاي استراليايي دريافت شده است. گزارشهاي وجود دارد که حتي برخي از پناهجويان زن در داخل کمپهاي استراليا بصورت مکرر مورد تجاوز جنسي قرار گرفته وبار دار شده اند.

تمامي اين مشکلات باعث ميشود که پناهجويان در کمپها گاهي دست به خود ازاري و حتي خود کشي بزنند. به اساس امارها از اغاز سال جاري تا اکنون چندين  پناهجو در استراليا دست به خود کشتي زنده اند.

کميته بين‌المللي انترناسيونال چهارم (ICFI) گزارش کرده است که در سال جاري ميلادي، چهار نفر از پناهندگان مجبور شده اند دست به خودکشي بزنند.

طبق اين گزارش، پنجشنبه هفته گذشته، يک پسر 26 ساله به نام رضا در فرودگاه «بريسبن» استراليا خودکشي کرد. دوستانش ميگويند که اين جوان که همه دار ندارش را فروخته و خودش را به استراليا رسانده بود پس از انکه مطمئن شد ازسوي حکومت استراليا پذيرفته نميشود ناگزير شد که به زنده گي اش پايان دهد. اين دومين خودکشي محسوب مي‌شود که توسط يک پناهنده در شهر  بريسبن در سال جاري ميلادي صورت گرفته است. «اميد علي عوض» در ماه مارچ خودکشي کرد.ماه گذشته نيز يک پناهنده افغان در استراليا خودسوزي کرد و جان خود را از دست داد و در 18 اکتبر نيز يک پناهنده ديگر خودکشي کرد و جسد وي در حومه ملبورن پيدا شد. يک ماه قبل در ماه سپتامبر يک پناهنده 40 ساله نيز در يک بازداشتگاهي در تپه «يونگاه» بعد از آن خودکشي کرد که به وي هشدار داده بودند که يا حبس نامحدود مي‌شود يا به افغانستان بازگردانده مي‌شود. اين شهروند افغاني که چهل سال داشت در ماه سپتامبر سال 2012 بصورت قاچاقي به استراليا رفته بود.