صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

تبعید دانشجویان دانشگاه کابل؛ طنز و یا راهکاری برای جلوگیری از رفتار های خشونت آمیز

-

تبعید دانشجویان دانشگاه کابل؛ طنز و یا راهکاری برای جلوگیری از رفتار های خشونت آمیز

دانشگاه کابل نسبت به دانشگاه های دیگر افغانستان از اعتبار تاریخی و اداری بیشتری نسبت به دانشگاه های دیگر افغانستان برخوردار است. معمول است که هر چه عمر یک نهاد بیشتر گردد کارکرد آن نهاد نیز بهبود می یابد. این قضیه اما، در مورد دانشگاه کابل صادق نیست. دانشگاه کابل اگر چه چند دهه از عمر خود را پشت سر می گذراند اما تا هنوز قادر به مدیریت و کنترل نابسامانی های در سطح خورد نیست. هر ساله درگیری میان دانشجویان در این دانشگاه اتفاق می افتد اما دانشگاه کابل و وزارت تحصیلات عالی برای مهار درگیری و ادامه نیافتن آن برای مدتی دانشگاه ها را تعطیل می کند. امسال اما، دانشگاه کابل و وزارت تحصیلات عالی افغانستان ابتکار جدید به خرج داده است. ابتکاری که بیشتر شبیه به طنز می ماند. آن ها در عین حال که دانشگاه ها را برای مدتی تعطیل نمودند افرادی شورشی را به ولایات تعبید نمودند. در این نوشتار تلاش می شود این ابتکار و یا رفتار طنز آمیز وزارت تحصیلات عالی و دانشگاه کابل را به بررسی بگیرد.

اولین و اساسی ترین نکته در فهم مدیران دانشگاه و وزارت تحصیلات عالی نهفته است. فهم و برداشت آن ها مبتنی بر این مسئله است که ریشه درگیری ها و نابسامانی ها در وجود افراد نهفته است. با توجه به همین فهم آن ها تعدادی از دانشجویان پسر و دختر را به ولایات تبعید نموده است. واقعیت اما این است که دانشگاه کابل و وزارت تحصیلات عالی هیچ گاهی درگیری های دانشگاه کابل را آسیب شناسی ننموده است. تا ریشه ها و دلایل درگیری را فهم و درک نماید. فهم آن ها بدون شک، مبتنی بر علایق و رفتار های شخصی و غیر علمی است. در زیر تلاش می شود دلایل اصلی درگیری ها در دانشگاه کابل را مورد بررسی قرار دهیم.‏

اول؛ درگیری های که تا اکنون مسئله ساز شده است درگیری های بوده است که میان دانشجویان از گروه های مختلف اجتماعی صورت گرفته است. این بدین معنی است که شکاف های اجتماعی در جامعه در درون دانشگاه نیز وجود دارد. شکاف های قومی، زبانی و مذهبی عامل اصلی درگیری ها و زد و خورد ها در دانشگاه کابل می باشد. تا هنوز درگیری که میان دانشجویان از یک گروه اجتماعی باشد، اتفاق نیافتاده است که برای دانشگاه و وزارت تحصیلات عالی مسئله ساز شود. به همین خاطر، شکاف های قومی، زبانی و مذهبی اولین و اساسی ترین دلیل درگیری ها می باشد.

دوم؛ متون درسی و یا مواد درسی دانشگاه کابل به روز شده نیست. متون و مواد درسی از سه دهه قبل می باشد. متونی که در دوران جنگ های داخلی و یا قبل از آن که شکاف های قومی فعال بوده است، تهیه شده است. این متون و مواد درسی بیش از آن که کمک کند تا شکاف های قومی، زبانی و مذهبی نهفته گردد بیشتر تنش های قومی، زبانی و مذهبی را دامن می زند.‏ به عنوان مثال؛ در هر درگیری پای دانشجویان دانشکده شرعیات دخیل است. دانشجویان این دانشکده هر زمان درگیری رخ می دهد، از طریق بلند گو های مسجد دانشگاه آتش درگیری را شعله ورتر می کند و دانشجویان از گروه اجتماعی خاص را محکوم و تکفیر می کند. این مسئله دامنه درگیری را بیشتر می کند و مسئله را هویتی می سازد.این بیانگر آن است که در دانشگاه کابل متون و مواد درسی علمی نیست. بلکه تمام مواد و متون درسی ارزشی تهییه شده است.

این مسئله می رساند که استادان دانشگاه کابل نیز درک و فهم از دانش و دانشگاه ندارد. زیرا، استادان دانشگاه مواد و متون درسی را تهییه و به خورد دانشجویان می دهد. تا حدودی ریشه مسائل به استادان دانشگاه نیز بر می گردد. در عین مشکل مواد درسی مشکل اساسی در رفتار ها و برخورد های استادان دانشگاه با دانشجویان نیز هست. در خیلی موارد استاد رفتار های تبعیض آمیز از خود نشان داده است.

سوم؛ ناکارآمدی و بد کارکردی دانشگاه کابل و وزارت تحصیلات عالی به عنوان یک نهاد مهمترین دلیل درگیری ها و برخورد ها میان دانشجویان می باشد. وقتی هر ساله درگیری میان دانشجویان رخ می دهد چرا دانشگاه کابل و وزارت تحصیلات عالی مسئله را آسیب شناسی نمی کند. عدم آسیب شناسی درگیری ها باعث می شود که هیچ اقدام بنیادی و اساسی در این راستا صورت نگیرد و هر ساله درگیری ها و زد و خورد ها ادامه یابد.

نگارنده این ستور بدین باور است که تبعید دانشجویان دانشگاه کابل راه حل نیست. تبعید آن ها بیش از آن که راهکاری برای جلوگیری از درگیری ها باشد، بیشتر طنز تلخی است که منجر به بی آبرویی نهاد علمی دانشگاه کابل و وزارت تحصیلات عالی می شود.به جایی تبعید دانشجویان وزارت تحصیلات عالی و دانشگاه کابل نگاهی به کارکرد های خود بیاندازد. باید تلاش نماید چگونه شکاف های قومی، زبانی و مذهبی را در دانشگاه ها مدیریت نماید.این مهم از چند طریق ممکن می گردد. اول؛ از طریق مدیریت استادان؛ بدین معنی که استادان باید در دانشگاه استخدام شود که توانایی علمی داشته باشد. توانایی علمی آن ها منجر به این می گردد که استادان دیگر رفتار های تبعیض آمیز ننماید. رفتار ها و برخورد های تبعیض آمیز دانشجویان ریشه در رفتار های استادان این دانشگاه دارد. دوم؛ متون درسی دانشگاه باید تساهل و مدارا و نسبیت باوری را به دانشجویان بیاموزاند.متون درسی دانشگاه کابل مطلق باوری و جزم اندیشی را ترویج می کند. در پشت هر ایده مطلق باوری و جزم اندیشی رفتار های خشونت آمیز نهفته است. هر آن احتمال این وجود دارد که جزم اندیشی ها رخ بنماید و رویداد های خشونت آمیز و وحشت ناک را به وجود آورد.

قبل از همه اما، آسیب شناسی رفتار های استادان و دانشجویان دانشگاه کابل جدی به نظر می رسد. لازم است که وزارت تحصیلات عالی و دانشگاه کابل سیمینار علمی تحت عنوان "آسیب شناسی رفتار های استادان و دانشجویان دانشگاه کابل" برگزار نماید. تا علل و ریشه های درگیری ها به صورت علمی مورد بررسی قرار گیرد و وزارت تحصیلات عالی و دانشگاه کابل با توجه به آسیب شناسی علمی و راهکار های علمی جهت گیری نماید و از رفتار های خشونت آمیز جلوگیری کند. در صورت که رخداد ها و رویداد ها جدی گرفته نشود و برخورد های سطحی مانند تبعید دانشجویان صورت گیرد، درگیری میان دانشجویان در سال های بعدی نیز اتفاق خواهد افتاد.

در پایان این نوشتار باید یک بار دیگر متذکر شوم که تبعید دانشجویان راه حل نیست. تبعید دانشجویان نمی تواند جلوی درگیری در سال های بعدی را بگیرد. تبعید دانشجویان آبرو و حیثیت دانشگاه و وزارت تحصیلات عالی را زیر سوال می برد. لازم است که وزارت تحصیلات عالی و دانشگاه کابل نسبت به حکم که صادر نموده است بازنگری کند و به صورت بنیادی و اساسی تر به مسئله نگاه نماید.

دیدگاه شما