در گرودار برگزاری سومین دور انتخابات ریاست جمهوری رسانه های تصویری، چاپی و صوتی تمام قد به مسئله انتخابات پرداخت و کمتر رویداد ها و رخداد های دیگر را زیر پوشش قرار داد. انتخابات اگر چه مهمترین رویداد سیاسی افغانستان است اما، این رویداد نباید ما را از رخداد های دیگر مورد غفلت قرار دهد. در 17 سرطان یونوما گزارش در مورد میزان کشته و زخمی شدن غیر نظامیان در نیمه اول سال 2014 منتشر کرد. این گزارش کمتر مورد توجه قرار گرفت. گزارش که دارای اهمیت اساسی و استراتژیک برای برنامه ریزی در عرصه نظامی و سیاسی می باشد.این نوشتار تلاش می کند گزارش سازمان ملل متحد در مورد آمار کشته شدگان و زخمی شدگان را مورد تحلیل قرار دهد.

در گزارش آمده است که در نیمه اول سال 2014 آمار کشته ها 17 در صد و آمار زخمی شدگان 28 در صد آفزایش یافته است. گزارش آورده است که در نیمه اول سال 2014 جنگ های نیروی امنیتی با گروه های مخالف مسلح دولت در حدود 1564 کشته و 3289 زخمی بر جای گذاشته است. گزارش همچنین آورده است که مسئول 74 در صد این کشته شدگان و زخمیان گروه های مخالف مسلح دولت است. مسئول یک در صد از کشته شدها و زخمیان گلوله باری از خاک پاکستان می باشد. در گزارش آمده است که عملکرد های نیرو های امنیتی بهبود یافته است. بدین معنی که نیرو های امنیتی کمتر مسئول کشته شدن و زخمی شدن شهروندان افغانستان می باشد.یونوما دلیل اصلی افزایش میزان کشته و زخمی شدن شهروندان افغانستان را افزایش جنگ زمینی می داند.واگذاری مسئولیت های امنیتی به نیرو های افغان منجر به افزایش جنگ های زمینی شد. نتیجه این جنگ ها افزایش آمار تلفات غیر نظامیان و به خصوص زنان و کودکان را نشان می دهد.

اگر این گزارش را با سخنان مقامات امنیتی در مجلس نمایندگان مورد بررسی قرار دهیم تا حدودی زیادی علل افزایش آمار تلفات مشخص می گردد. وزیر امور داخله چندی پیش به صراحت بیان داشت که نیرو های امنیتی افغانستان ظرفیت گرفتن مسئولیت های امنیتی را نداشت. پیمان امنیتی با ایالات متحده آمریکا باید امضا می شد. این گفته های وزیر داخله نشان می دهد که نیرو های امنیتی افغانستان به آن ظرفیت نرسیده است که بتواند در جنگ رو در رو با گروه های مخالف مسلح دولت به صورت دقیق و سازمان یافته جنگ نماید و تنها منجر به از بین بردن گروه های مخالف مسلح دولت گردد. عدم ظرفیت نیرو های منجر به افزایش تلفات غیر نظامیان شده است. این نکته باید متذکر شد که در جنگ های زمینی معمولا آمار تلفات غیر نظامیان افزایش می یابد. زیرا، در جنگ های زمینی دقت عمل تا حدودی زیادی پایین می آید. بنابراین، هم ظرفیت پایین نیرو های امنیتی افغانستان و هم جنگ های زمینی باعث افزایش تلفات در نیمه اول سال 2014 شده است.

در کنار این مسئله، باید این نکته نیز در نظر گرفت که همزمان با مطرح شدن خروج نیرو های بین المللی از افغانستان گروه های مخالف مسلح دولت نیز، دست به سازماندهی مجدد زده است.نیرو گیری گروه مخالف مسلح دولت و سازمان یافتگی آن ها باعث افزایش تنش ها و جنگ ها در میان نیرو های امنیتی و این گروه ها شده است. این مسئله نیز، منجر به افزایش تلفات غیر نظامیان شده است.بنا به گزارش ها، گروه های مخالف مسلح دولت هم از داخل کشور نیرو گیری نموده است و هم نیروی انسانی و تسلیحاتی از خارج کشور برای کمک به گروه های مخالف مسلح دولت وارد افغانستان شده است.

از طرف دیگر، نفس خروج نیرو های بین المللی تاثیر بر روحیه نیرو های امنیتی و گروه های مخالف مسلح دولت داشته است. خروج نیرو های بین المللی و کاهش نقش آن ها در مبارزه با گروه های دهشت افکن تاثیر منفی بر روحیه نیرو های امنیتی افغانستان گذاشته است. این مسئله اما، تاثیر مثبت بر روحیه گروه های دهشت افکن و گروه های مخالف مسلح دولت گذاشته است. بنا بر گزارش ها، میزان فعالیت گروه های مخالف مسلح دولت از زمانی آغاز انتقال مسئولیت های امنیتی افزایش داشته است. افزایش حملات و درگیری های گروه های مخالف مسلح دولت و در مواردی حملات موفقانه آن ها بیانگر روحیه بالای گروه های مخالف مسلح دولت است.

اگر چه واگذاری مسئولیت های امنیتی به نیرو های امنیتی باعث شده است که تجربه نیرو های امینتی افغانستان بالا برود. اما همزمان با افزایش تجارب نیرو های امنیتی در مبارزه با گروه های مخالف مسلح دولت، این نیرو های حمایت های سیاسی حکومت را نیز از دست داده است.عملکرد های نخبگان سیاسی افغانستان به گونه ای نمایان بیانگر همین مسئله است. به عنوان مثال؛ سخنان رئیس جمهور کرزی و سخنان مشاور امنیت ملی بیانگر همین مسئله است. این دو معتقد است که جنگ در افغانستان جنگ افغان ها نیست. بلکه دسیسه قدرت های بزرگ در افغانستان است. ما به صحت این حرف در این نوشتار کاری نداریم اما آنچه عیان است اینکه نیرو های امنیتی در میادین جنگ با گروه های مخالف مسلح دولت تلفات می دهد.تلفات دادن در میدان جنگ و دسیسه خواندن جنگ از سوی قدرت های بزرگ بیانگر ابهام و تناقص در عملکرد های ما در قبال نیرو های امنیتی می باشد.

از این مسائل که بگذریم گزارش یونوما باید درنگی در ما ایجاد کند. این درنگ باید در تاکتیک ها و استراتژی جنگ باشد. باید تاکتیک ها و استراتژی های را تدوین کرد که تلفات نیرو های امنیتی و غیر نظامیان را به حد اقل برساند.به صورت مستقیم مخاطب این گزارش نهاد های امنیتی و نخبگان سیاسی در هرم قدرت می باشد. این نهاد ها نیازمند مطالعه جدی نقاطی است که گروه های مخالف مسلح دولت در آن نقاط حضور پررنگ دارد. با مطالعه عینی میادین جنگ تاکتیکی روی دست بگیرد که منجر به کاهش تلفات غیر نظامیان شود.تاکتیک های که منجر به بیرون کردن شورشیان از مناطق مسکونی شود. تا زمانی که درنگی در تاکتیک ها و شیوه های مبارزه با گروه های مخالف مسلح دولت صورت نگیرد امکان کاهش تلفات غیر نظامیان نیز ممکن نیست. در عین حال، باید تلاش های مبنی بر تقویت نیرو های هوایی کشور نیز صورت گیرد. تا کاهش جنگ زمینی و افزایش حملات هوایی، میزان تلفات کاهش یابد.

در پایان این مقال، باید متذکر شوم که گزارش یونوما در مورد میزان تلفات غیر نظامیان یکی از مهمترین گزارش ها در هفته های اخیر بود. این گزارش در عین حال، که ظرفیت نیرو های امنیتی در مبارزه با دهشت افکنان را نشان می دهد، تقویت گروه های مخالف مسلح دولت را نیز به تصویر می کشد. بنابراین، گزارش قابل تامل است. نهاد های امنیتی باید بازنگری در شیوه مبارزه خود با گروه های مخالف مسلح دولت نماید.