یکی از مهمترین بحث در باب انتخابات مسئله مشروعیت انتخابات می باشد. افغانستان سومین دور انتخابات ریاست جمهوری خود را بنا است در 16 حمل سال جاری برگزار نماید. با نزدیک شدن انتخابات مسئله مشروعیت انتخابات به صورت جدی تر مطرح شده است. به صورت مشخص ناامنی ها در روز های اخیر باعث شده است که مسئله مشروعیت انتخابات به صورت جدی در رسانه ها مطرح شود. ناامنی ها در روز های اخیر باعث شده است که برخی ناظران بین المللی از افغانستان خارج شود. این مسئله بدون شک مسئله مشروعیت بین المللی انتخابات را زیر سوال می برد. از سوی دیگر، گسترش ناامنی ها باعث می شود که مردم نتواند در پای صندوق های رأی حضور یابند. در این نوشتار تلاش می شود مسئله مشروعیت داخلی و بین المللی انتخابات را مورد بررسی قرار دهد.

مشروعیت در نظام های مختلف به صورت گوناگون تامین می گردد. مشروعیت اما در نظام سیاسی دموکراتیک عقلانی و قانونی تعریف شده است. براساس قانون در نظام های دموکراتیک مشروعیت نظام از فرایند مشارکت مردم در انتخابات تامین می گردد. بنابراین انتخابات از مکانیسم است که مشروعیت نظام را تامین می کند. در عین مشروعیت نظام بستگی به مشروعیت انتخابات دارد. در صورتی که انتخابات مشورعیت نداشته باشد، نظام سیاسی نیز مشروعیت نخواهد داشت.‏ بنابراین انتخابات از مهمترین مکانیسم های دموکراسی است که بدون آن نظام سیاسی کارکرد نخواهد داشت.‏

نظام سیاسی در دو محیط داخلی و بین المللی نقش بازی می کند.‏ برای نقش بازی نمودن نیازمند مشروعیت هر دو محیط است. در محیط داخلی نیازمند مشارکت گسترده مردم در پای صندوق های رأی می باشند. در محیط بین المللی نظام سیاسی نیازمند آن است تا بازیگران دیگر در نظام بین الملل فرایند برگزاری انتخابات را بپذیرد. در کنار این مسئله مشروعیت نظام سیاسی در بعد داخلی به مسئله مشارکت گروه های اجتماعی در ساختار قدرت نیز مطرح می باشد. چگونه می توانیم مشروعیت انتخابات را بالا ببریم.چه عواملی باعث کاهش مشروعیت انتخابات می گردد.

به صورت مشخص دو مسئله باعث کاهش مشروعیت انتخابات می شود. اول؛ نبود امنیت: ناامنی ها باعث می شود که مردم به صورت آزادانه نتواند در پای صندوق های رأی حضور یابند. در عین حال مردم نمی توانند به صورت آزادانه به کاندید مورد نظر خود رأی بدهند. بنابراین ناامنی ها باعث کاهش مشارکت مردم می شود و کاهش مشارکت باعث کاهش مشروعیت انتخابات می گردد. در عین ناامنی ها در برخی ولایات باعث می شود که برخی افراد صندوق های رأی را به نفع کاندید خاصی پر نماید. به عنوان مثال؛ باور های عمومی بر این است که حکومت و مقامات دولتی در برخی ولایت های ناامن صندوق های انتخابات را قبل از قبل به نفع کاندید خاصی پر نموده است. وقتی باور عمومی چنین باشد بدون شک مشروعیت انتخابات با مشکل مواجه می شود. در چنین صورتی شفافیت انتخابات زیر سوال می رود و نبود شفافیت در انتخابات باعث می شود که مشروعیت انتخابات زیر سوال برود.از بعد خارجی مشروعیت انتخابات زمانی تامین می گردد که ناظران نهاد های بین المللی بر روند برگزاری انتخابات نظارت داشته باشد. اگر نهاد های مختلف بین المللی آمادگی خود را برای نظارت بر روند برگزاری انتخابات اعلان نموده بود و برخی نهاد های بین المللی ناظران خود را در افغانستان فرستاده بود اما ناامنی ها و حملات روز های اخیر گروه طالبان باعث شد که برخی ناظران نهاد های بین المللی افغانستان را ترک گویند. با خارج شدن ناظران بین المللی بدون شک مشروعیت بین المللی انتخابات زیر سوال می رود. بنابراین نیازمند آنیم تا توجه جدی به این مسئله نمایم.‏بنابراین ناامنی از مهمترین عامل فراروی کاهش مشروعیت انتخابات می باشد. ناامنی هم مشروعیت داخلی انتخابات را کاهش می دهد و هم مشروعیت بین المللی انتخابات را.

از آنجایی که حزب اسلامی گلبدین حکمتیار در انتخابات پیش رو حمایت خود را از کاندید خاص اعلان نموده است، به نظر می رسد که روند برگزاری انتخابات را مختل نخواهد کرد. گروه طالبان اما، تنها گروهی است که مردم را تهدید نموده است و بار ها اعلان نموده است که امنیت انتخابات مختل خواهد کرد. این گروه همچنین از روحانیون و اساتید دانشگاه و موسفیدان خواسته است که در انتخابات شرکت نکند. گروه طالبان تهدیدی جدی فراروی امنیت انتخابات می باشد. گروه طالبان در حالی از تهدید کنندگان جدی انتخابات می باشد که حکومت افغانستان سیاست مماشات در قبال این گروه را در پیش گرفته است.‏ حملات پی هم گروه طالبان و سیاست مماشات دولت باعث شده است که توجهی به امنیت انتخابات و تهدیدات که از سوی گروه طالبان می شود صورت نگیرد.

حکومت به جای این که سیاست خود را در قبال گروه طالبان تغییر دهد از حملات آن ها چشم پوشی نموده و حملات آن ها را به کشور های همسایه نسبت می دهد.‏ این کار حکومت به جای حل مسئله بدون شک پاک کردن مسئله است.ما با پاک نمودن مسئله نمی توانیم مسئله را حل نمایم. نسبت دادن حملات گسترده طالبان به کشور های همسایه نمی تواند باعث بهبود امنیت در کشور گردد. از آنجایی که حکومت افغانستان مسئول است بنابراین باید تلاش نماید تا امنیت انتخابات تامین نماید. امنیت انتخابات زمانی تامین می گردد که حکومت سیاست های خود را در قبال گروه طالبان تغییر دهد.‏ از آنجایی که گروه طالبان حاضر به گفتگو و مذاکره با گروه طالبان نمی شود بنابراین حکومت باید سیاست خود را تغییر دهد تا حکومت بعدی با مشروعیت بالا تشکیل گردد.‏

در یک جمع بندی کلی باید گفت که گروه طالبان از جدی ترین گروه های است که امنیت انتخابات را مختل می کند. مختل شدن امنیت انتخابات باعث می شود که مشروعیت داخلی و بین المللی انتخابات کاهش یابد.‏جدی نگرفتن گروه طالبان پیامد های سنگین بر حکومت بعدی دارد. کاهش مشروعیت انتخابات باعث کاهش مشروعیت حکومت بعدی خواهد شد. در آن صورت حکومت بعدی در داخل و محیط بین الملل نمی تواند نقش موثر و اساسی بازی نماید. چه باید کرد؟

تنها راه برای تامین امنیت انتخابات این است که حکومت به لحاظ سیاسی از نهاد های امنیتی پشتیبانی نماید و نهاد های امنیتی با پشتیبانی و حمایت همه جانبه حکومت با مخالفین مسلح دولت به صورت جدی و اساسی وارد مبارزه شود. در عین حال نهاد های امنیتی افغانستان نیازمند حمایت نظامیان کشور های بین الملل مستقر در افغانستان نیز می باشد.‏ زیرا امکانات و توانایی های نیرو های امنیتی افغانستان به آن پیمانه نرسیده است که بتواند امنیت سرتاسر افغانستان را تامین نماید. به همین خاطر نیازمند آن است تا حمایت نیرو های بین المللی را با خود داشته باشد.‏

در پایان باید گفت که حکومت باید نسبت به مسئولیت خود حساس باشد و نگذارد که امنیت انتخابات از سوی گروه های مخالف مسلح دولت مختل گردد. از آنجایی که برگزاری انتخابات یکی از مهمترین تجربه سیاسی به شمار می آید بنابراین لازم است که توجهی لازم به آن بشود.‏