صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

سرنوشت مبهم موافقتنامه امنیتی و نگرانیهای مردم

-

سرنوشت مبهم موافقتنامه امنیتی و نگرانیهای مردم

این روزها درحالیکه سرنوشت موافقتنامه امنیتی افغانستان و امریکا همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد و اظهارات مختلفی در باره سرنوشت این موافتنامه صورت می گیرد افزایش و تداوم تهدیدات امنیتی مردم را نگران کرده است. متاسفانه حملات مرگبار مخالفان مسلح بر مردم عادی و مسئولان دولتی همچنان ادامه دارد در آخرین مورد روز گذشته مهاجم انتحاری با موتر مملو از مواد انفجاری خود را در نزدیکی پایگاه نظامیان امریکایی در ولایت هلمند انفجار داد. مقام های امنیتی در ولایت هلمند در جنوب کشور گفتند این مهاجم خود را در منطقه شوراب در ولسوالی گرشک در نزدیکی که پایگاه موترهای نیروهای امریکایی نیز هست منفجر کرد که در آن دو پولیس و دو غیر نظامی کشته و چهار پولیس دیگر نیز زخمی شدند. اینگونه حملات طالبان نشان می دهد که ولایت هلمند نیز مانند بسیار از ولایات دیگر کشور ناآرام  بوده و در آستانه خروج نیروهای خارجی از افغانستان حملات مخالفان مسلح دولت نیز در این مناطق افزایش یافته است. زیرا پیشتر نیز ماموران امنیت ملی کشور یک موتر نوع تونس مملو از مواد انفجاری را در ولایت هلمند کشف کرده بودند که با این کار از یک حادثه تروریستی جلوگیری شد. قاری یوسف احمدی، یکی از سخنگویان طالبان نیز با ارسال پیامی به رسانه ها مسوولیت این حمله را بر عهده گرفته است. این درحالیست که روز گذشته مقامات اعلام کردند یک مهاجم انتحاری را در کابل نیز بازداشت کرده اند.

اوضاع بد امنیتی افغانستان و تداوم تهدیدات مخالفان مسلح نه تنها مردم افغانستان بلکه همسایگان افغانستان را نیز نگران کرده است در همین راستا وزیرخارجۀ روسیه، سرگی لاوروف روز سه شنبه گفته است که افغانستان برای بیرون شدن تمامی نیروهای خارجی از این کشور، آماده نیست. وی افزوده است است که روسیه مدارکی در دست دارد که به گونۀ روشن نشان می دهند که نیروهای امنیتی این کشورتاکنون این توان را نیافته اند تا پس ازبیرون شدن نیروهای خارجی نظم و ثبات را دراین کشورتأمین کنند وقانون را حاکم سازند. این سخنان وزیرخارجۀ روسیه نشان می دهد که این کشور بر حضور نیروهای ناتو درافغانستان تأکید دارد. سرگی لاوروف گفته است که نیروهای ناتو تا زمانی درافغانستان بمانند که نیروهای افغان توان تأمین امنیت کشور شان را به گونۀ کامل پیدا نند. لاوروف با ابراز نگرانی از وضع امنیتی افغانستان می گوید مشکلات جدیی یی دربخش امنیت درافغانستان وجود دارد. مشکل با طالبان نیز پا برجاست، طالبان نمی خواهند تا با حکومت افغانستان گفتگو کنند و آنان تنها خواهان گفتگو با امریکاییان استند، اما گفتگوهای مستقیم طالبان با امریکا برای حکومت افغانستان بنابر دلایل موجه، پذیرفتنی نیست.

نگرانی همسایگان افغانستان از ان است که هرگونه معامله امریکاییان با طالبان بسیارخطرناک و زمینه سازیک جنگ داخلی دراین کشورخواهد شد. بنا بر این از نظر آنان راه حل سیاسی به جنگ افغانستان تنها زمانی ممکن خواهد بود که تمامی طرف های سیاسی، قومی ومذهبی درآن سهم داشته باشند وزمینه برای تشکیل یک حکومت فراگیرملی فراهم گردد. سرگی لاوروف افزوده است: « بدون یک روند فراگیر، من خوشبین نیستم که تلاش های سیاسی برای حل بحران افغانستان نتیجه بخش باشند.» روسیه هشدارداده است که اگرناتو بدون درنظرداشت اوضاع افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ میلادی این کشور را ترک کند، میزان تولید مواد مخدر افغانستان نیز به مراتب افزایش خواهد یافت. طبیعی است که عین نگرانی ها را سایر همسایگان افغانستان و مقامات شرکت کننده در نشست امنیتی اخیر در شهر هرات نیز بیان داشتند بنا بر این اکنون علاوه بر نگرانی مردم افغانستان از اوضاع امنیتی افغانستان کشورهای منطقه نیز نگرانی های خود را دارند.

تردیدی وجود ندارد که امضای موافقتنامه امنیتی گامی به سمت امنیت و ثبات خواهد بود زیرا تروریزم و افراط گرایی تهدید جدی و مشترک برای ثبات جهان و بخصوص امنیت افغانستان و کشورهای منطقه است. گروه های افراطی و  تند رو خارج از کنترل دولت ها و سازمانهای امنیتی و اطلاعاتی قدرتهای خورد و بزرگ در منطقه و فرامنطقه عمل می کنند و کشتار وسیع مردم و سربازان در افغانستان و پاکستان و کشورهای دیگر اعم از خارجی و داخلی گواه بر این مدعا است. بنا بر این طبیعی است که اگر آمریکا و سایر قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای کنترلی بر اوضاع می داشتند و می توانستند سرشاخه های جبهه های ترور و خشونت را در اختیار داشته باشند هر گز حاضر نمی شدند هزینه های سر سام آور جنگ در افغانستان ر امتحمل شوند و هزاران کشته و مجروح جنگی را بر شهروندان کشورهای خود تحمیل نمایند.  دقیقا به همین دلیل عملکرد قدرتهای مهم منطقه و جهان در یک دهه گذشته نشان میدهد که این قدرتها سعی دارند با غرب در مبارزه مشترک با تروریزم و افراط گرایی همراهی کنند تا مقابله و برخورد.

در شرائط کنونی نیز بسیار روشن است که تمامی کشورهای همسایه افغانستان و سایر کشور های منطقه از وجود گروه های تروریستی در افغانستان واحتمال قدرت گرفتن دوباره آنان در هراس اند. درواقع هراس افکنان همه قدرت های کوچک و بزرگ منطقه را به وحشت انداخته اند سه قدرت مهم منطقه به شمول روسیه، چین، هند و همینطور همسایگان افغانستان همواره نگران آند که مبادا افراط گرایان دوباره در افغانستان قدرت بگیرند و این پدیده از افغانستان به مرز های این کشور ها نیز نفوذ کنند. تنها دلیل همراهی تمام عیار این قدرت ها و همسایگان افغانستان با غرب در سالهای واپسین همین مسئله بوده و اکنون نیز هست. به نظر می رسد در شرائط کنونی نیز وضعیت چندان تغییر نکرده و مواد مخدر و افراط گرایی همچنان یک تهدید بالقوه نیرومند علیه ثبات و امنیت منطقه به شمار میرود. همکاری این کشور ها با نیرو های ناتو در افغانستان می تواند بدلیل همان ترس و وحشت از بازگشت افراط گرایی و خشونت در افغانستان نیز باشد. بدیهی است که روسیه نیز از گسترش و نفوذ افراط گرایی در خاک این کشور ها و همسایگی خودش به شدت نگران است و به همین دلیل تداوم همکاری این کشور با نیروهای ناتو در افغانستان کاملا طبیعی به نظر می رسد. روسیه از رشد افراط گرایی و تروریزم در منطقه به شدت نگران است و دلیل اصلی همراهی این کشور با پیمان ناتو در افغانستان را نیز همین مسئله تشکیل می دهد که این تهدید مشترک هنوز هم در افغانستان و منطقه به قوت خود باقی است.

در پایان با توجه به آنچه گفت آمد می توان نتیجه گیری کرد که تداوم همکاری های امنیتی آمریکا و سایر هم پیمانان افغانستان در جهت محو خشونت و افراطی گری در منطقه می تواند به نفع کشورهای منطقه باشد از این رو بعید به نظر می رسد این همکاری ها می تواند در بلند مدت امنیت و ثبات بهتری را برای کشورهای منطقه رقم بزند. البته این منوط به نحوه مدیریت و برنامه ریزی های دولت مردان افغانستان و مردم این کشور نیز هست. به این معنا که دولت مردان افغانستان بتوانند از این فرصت ها به بهترین صورت در راستای منافع مردم افغانستان استفاده کنند و اجازه ندهند حساسیت ها و  تنش های منطقه ای بیشتر شود. بنا براین یک بخش اعظم از تحولات آینده به نحوه تصمیم سازیها و نقش آفرینی های دولت افغانستان مربوط می شود که باید منتظر ماند و دید در سالهای آینده دولت مردان افغانستان چگونه عمل خواهند کرد. بایسته آن است که دولت مردان افغانستان با درک درست از شرائط و اوضاع خاص افغانستان عاقلانه عمل کرده و تصامیم درخور ار اتخاذ نمایند. نگرانی مردم افغانستان باید از بابت امنیت در آینده مرتفع گردد و این ممکن نیست مگر با همکاری و همراهی قدرتهای منطقه ای و فرا منطقه با افغانستان زیرا مقابله علیه افراط گرایی وتروریزم از توان دولت افغانستان به تنهایی خارج است.

دیدگاه شما