صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

انتخابات امریکا؛ چه کسی به کاخ سفید می‌رود؟

-

انتخابات امریکا؛ چه کسی به کاخ سفید می‌رود؟

آیا این پایان راه برای اوباما است و میت رامنی، نامزد حزب جمهوری خواه امریکا به عنوان و چهل و پنجمین رییس جمهور این کشور وارد کاخ سفید می شود؟ یا اینکه مردم امریکا بار دیگر به اوباما رای می دهند و او برای چهار سال دیگر در کاخ سفید خواهد ماند؟ انتظار می رود جواب این سوال زمانی روشن گردد که نتایج انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده امریکا اعلام شود.

اقتصاد رنجور امریکا بیش از هر موضوع دیگر در محور این انتخابات قرار دارد و در واقع می توان گفت که این انتخابات، رفراندومی برای داوری در مورد عملکرد اقتصادی دولت باراک اوباما در جریان چهار سال گذشته است. این انتخابات در حالی برگزار می شود که رشد اقتصاد امریکا بسیار کند بوده و رای دهندگان آمریکایی بیشتر از هر چیز دیگر نگران وضعیت اقتصادی، بیکاری، مالیات ها، نظام درمانی کشور و بدهی 14 تریلیون دالری دولت آن کشور هستند.

اوباما و هوادارانش در جریان مبارزات انتخاباتی خود همواره تاکید کرده اند که رییس جمهور امریکا در جریان چهار سال گذشته عملکرد اقتصادی خوبی داشته است. در گردهمایی حزبی دموکرات ها، بیل کلینتون، رییس جمهور سابق دموکرات، تاکید کرد که اوباما در بخش اقتصادی دستاوردهای درخشان داشته است، در حالی که جمهوری خواهان –دولت جورج بوش، رییس جمهور پیشین امریکا– اقتصاد این کشور را به خاک سیاه نشاندند.

اوباما خود نیز بارها به امریکایی ها یادآوری کرده که چهار سال پیش وی اقتصادی را از جمهوری خواهان به ارث برد که بعد از "بحران اقتصادی بزرگ" در آستانه جنگ جهانی دوم، در اسفبارترین وضعیت و حالت رکود قرار گرفته بود.

میت رامنی، رقیب انتخاباتی آقای اوباما، بیش از هر چیز دیگر تلاش کرده تا بهبود اندک اقتصاد آن کشور را به نقطه ضعف رییس جمهور تبدیل کند و از میزان چشمگیر بیکاری در آن کشور به عنوان اساسی ترین حربه علیه آقای اوباما بهره برداری کند. میت رامنی در جریان ماه های گذشته همواره به مردم آمریکا خاطرنشان کرده که میان وضعیت موجود اقتصادی کشور و یا حرکت بسوی رشد سریعتر اقتصادی، یکی را انتخاب کنند.

وی هشدار داده که اگر باراک اوباما بار دیگر به عنوان رییس جمهور انتخاب شود، امریکا چهار سال دیگر نیز شاهد رکود اقتصادی خواهد بود و زندگی امریکایی ها همواره در سایه انبوهی از مشکلات اقتصادی قرار خواهد داشت. اما حلقه مفقوده در سیاست اعلام شده میت رامنی درباره اقتصاد، اینست که وی برنامه های خیلی مشخص و تعریف شده ای درباره برنامه های اقتصادی خود ارائه نداده است.

رامنی گفته است که با تشویق بازار و کم کردن مالیات های سرسام آوری که از سوی دولت اوباما وضع شده، میلیون ها فرصت شغلی جدید ایجاد خواهد کرد. اما باراک اوباما، این آمارها را غیر عملی خوانده و رقیب خود را به عدم صداقت در برنامه های اقتصادی اش و نداشتن استراتژی اقتصادی مشخص متهم کرده است.

تفاوت دیدگاه های میت رامنی و باراک اوباما در برنامه های اقتصادی اعلام شده شان، تا حدودی زیادی ناشی از تفاوت ارزش های و ایدئولوژی کلی دو حزب جمهوری خواه و دموکرات است. تفاوت های اصلی در سیاست های اقتصادی اوباما و رامنی در این است که رامنی بر اصل بازار و تجارت آزاد و عدم دخالت دولت در نظام اقتصادی تاکید دارد.

بر این اساس، میت رامنی با سیاست های دولت اوباما برای همگانی ساختن نظام بیمه درمانی و برنامه های دیگر برای کمک به اقشار آسیب پذیر جامعه مخالف است. رامنی چنین سیاست هایی را که دموکرات ها از آن حمایت می کنند، دخالت دولت در نظام اقتصادی، اجتماعی و زندگی مردم می داند و معتقد است که این سیاست ها جلو پویایی اقتصاد را می گیرد و آزادی فردی در اندوختن سرمایه را محدود می سازد.

رامنی تصریح کرده که مالیات ها را کاهش خواهد داد و نظام بیمه درمانی دولت اوباما را لغو خواهد کرد. اما اوباما که از سوی جناح های محافظه کار حتی به گرایش های سوسیالیستی متهم شده، همواره تلاش کرده تا مالیات سنگین تری بر طبقه مرفه، میلیونرها و ملیاردرها وضع کند و در مقابل، سیاست های حمایت از اقشار آسیب پذیر را به اجرا بگذارد.

در جامعه امریکا، اوباما و رامنی تا حدودی از حمایت بیشتر طیف های اجتماعی برخوردار اند. باراک اوباما چهار سال پیش، بصورت گسترده ای با اتکا به آرای زنان و جوانان امریکایی وارد کاخ سفید شد. در انتخابات کنونی هم، غیرسفید پوستان، شامل سیاه پوستان، لاتین تبارها و دیگر اقلیت ها بیشتر هوادار باراک اوباما اند و رییس جمهور کنونی در میان زنان و جوانان نیز از محبوبیت بیشتری برخودارند. اما حزب جمهوری خواه امریکا و میت رامنی نامزد آنها در انتخابات کنونی، بیشتر در میان بزرگسالان، سفیدپوستان، سرمایه داران و طبقه مرفه تر جامعه و گروه های مذهبی طرفدار دارد. میزان حمایت از هر حزب در ایالت های مختلف امریکا نیز متفاوت است.

بعضی ایالت ها بصورت سنتی پایگاه جمهوری خواهان و بعضی دیگر پایگاه دموکرات ها محسوب می شود و نامزد هر حزب در ایالت های مربوطه تحت نفوذ حزب خود به آسانی رای اکثریت را کسب می کند. از مجموع 50 ایالت امریکا و واشنگتن، حدود نه ایالت در انتخابات کنونی امریکا تعیین کننده است؛ چه آنکه این ایالت ها طرفدار سنتی هیچ حزب محسوب نمی شود و گاه جمهوری خواهان و گاه دموکرات ها در هر یکی از این ایالت ها برنده می شوند.

انتخابات جاری در امریکا یکی از قطبی ترین انتخابات در امریکا به شمار می رود و این کشور بیش از هر زمان دیگر به دو بخش تقسیم شده اند؛ بخش هایی که حامی جمهوری خواهان و حامی دموکرات ها به شمار می روند. هر دو حزب جمهوری خواه و دموکرات نمایندگان از ارزش های متفاوت برای امریکایی ها می کنند.

بحران اقتصادی و بیکاری در محور این شکاف اجتماعی و سیاسی قرار دارد. جمهوری خواهان بصورت سنتی حامی قدرت برای سرمایه داران و ارزش های سرمایه داری است در حالی که دموکرات ها خود را حامی نظام حمایت از اقشار اجتماعی می خوانند. میت رامنی، یکبار در جمعی خصوصی از هواداران خود از طرفداران اوباما انتقاد کرده بود و گفته بود که 47 درصد از امریکایی ها که حامی اوباما اند، از دادن مالیات شانه خالی می کنند و مسئولیت زندگی خود را نمی پذیرند.

این سخنان، بیانگر اوج شکاف اجتماعی و سیاسی در امریکا بود و البته که دستاویز خوبی برای رقیبش باراک اوباما. هر کدام از این نامزدها به پیروزی برسد، دوره دشواری را در پیش رو خواهد داشت؛ زیرا احتمالا ناگزیر خواهد بود در حوزه های قانونگذاری و تصویب برنامه های دولت با حزب رقیب بصورت مدام درگیر مبارزه باشد و مخالفان سیاست های دولت را در مجلس نمایندگان و کنگره به چالش گیرند.

در بخش جهانی نیز، بدون تردید، در صورت پیروزی میت رامنی، جهان امریکای جدیدی را شاهد خواهد بود و میت رامنی نیز در مقام ریاست جمهوری با رویکرد اقتدارگرایانه و تهاجمی تر به مصاف چالش های جهانی و رقبای استراتژیکی چون چین و روسیه خواهد رفت.

اما در صورتی که اوباما به کاخ ریاست جمهوری بماند، احتمالا بیشتر از دوره قبل در صدد اعمال نفوذ در سطح جهان و تثبیت قدرت امریکا از طریق مشارکت جهانی، چانه زنی و اعمال فشار نرم بر رقبای استراتژیک و شکل دادن ائتلاف های بین المللی برای حل بحران هایی چون سوریه، افغانستان، برنامه اتمی ایران و تحولات خاورمیانه و شمال آفریقا خواهد بود.

دیدگاه شما