با نزدیک شدن به موعد خروج سربازان خارجی از افغانستان، تشدید حملات طالبان برعلیه نیروهای مسلح افغانستان این پرسش مهم را مطرح می سازد که براستی طالبانی که حضور قوای بین المللی در افغانستان را بهانه ی جنگ و کشتار در افغانستان معرفی می کردند؛ اکنون با آغاز مراحل خروج سربازان خارجی از کشور، آنان برای چه هدف دیگری می جنگند؟ اگر هدف خروج سربازان خارجی است که همین اکنون خیل عظیم از سربازان قوای ائتلاف و ناتو افغانستان را ترک کرده و تنها در سال روان سی هزار سرباز امریکایی، افغانستان را بر اساس پالیسی جدید باراک اوباما رئیس جمهوری این کشور، ترک گفته اند. این درحالیست که قرار است تا سال 2014 سایر نیروهای ناتو نیز افغانستان را تدریجا ترک کنند. بنا براین تداوم جنگ و خشونت در افغانستان که همه روزه جان ده ها انسان را از دو طرف جنگ می گیرد به نفع کیست؟ آیا این جنگ سودی به حال افغانستان و ساکنان مظلوم آن دارد؟

اگر چنین نفعی به حال کشور و ساکنان آن ندارد پس چنین جنگی در راستای منافع غیر از مردم افغانستان ادامه می یابد و تحمیل این جنگ بر افغانستان خواسته گروه های تروریستی و دهشت افکن بین المللی است که افغانستان را میدان جنگ خود و قربانگاه ساکنان آن ساخته اند.

آنچه که عملکرد طالبان نشان میدهد غیر از آن چیزی است که آنان مدعی آن است. طالبان همه روزه دست به کشتار هموطنان خود می زنند و در این میان بسیار از شهروندان عادی کشور جانهای خود را از دست می دهند. از این گذشته این گروه در بسیار از موارد عملا رو در رو با مردم عادی کشور قرار می گیرند و مسیر های تدارکاتی مناطق مختلف افغانستان را بر روی شهروندان عادی کشور مسدود می سازند.

این نمی تواند در راستای منافع مردم افغانستان باشد. روز گذشته مقام های محلی در ولایت نورستان در شمال شرق کشور اعلام کردند طالبان در منطقه گوسلک ولایت کنر، راه مواصلاتی به نورستان را مسدود کرده اند. سمونوال غلام الله قوماندان امنیه ولایت نورستان می گوید که طالبان، از دوازده روز بدینسو، مانع انتقال مواد خوراکی به نورستان می شوند. آقای غلام الله گفت: "در حال حاضر، در بازار پارون، مرکز نورستان، تمامی دکان ها به دلیل نبود مواد خوراکی بسته شده و مردم به شدت دچار مشکل هستند." این درحالیست که نورستان در شمال شرق کشور، تنها یک راه مواصلاتی از منطقه گوسلک ولسوالی چپه دره ولایت کنر دارد که با مسدود شدن آن، این ولایت در محاصره کامل اقتصادی و نظامی قرار می گیرد.

متاسفانه این گونه اقدامات طالبان تنها به ولایت نورستان محدود نمی شود این گروه هر از چند گاهی سعی می کنند مسیرهای مواصلاتی ولسوالی های ولایت مختلف را مسدود ساخته و شهروندان عادی کشور را مورد تهدیدقرار دهند. براستی اگر جنگ و خشونت آفرینی های طالبان جنگ با قوای بین المللی است چرا آب و نان زنان و کودکان و مردم عادی افغانستان را بر روی آنان قطع می کنند؟ اگر طالبان با قوای بین المللی مشکل دارند که این نیروها به تدریح افغانستان را روی یک پلان مشخص در حال ترک کردن اند و نیازی به این همه کشتار بی گناهان و خشونت آفرینی های مداوم نیست.

این تناقضات آشکار در شعار و عمل این گروه نشان می دهد که افراد وابسته به این گروه های تروریستی، خود هم نمی دانند که برای چه می جنگند و این جنگ تحمیلی بر مردم افغانستان منافع چه کسانی را تامین می نماید.این درحالیست که تنها در طی 24 ساعت در حدود صد تن در اثر این خشونت ها و درگیری ها جان باخته اند و ده ها تن دیگر زخمی شده اند. مقام های محلی در ولایت پکتیکا تایید کردند که در زدوخورد یک ساعته بین مخالفان مسلح دولت و پولیس محلی روز جمعه، تلفات سنگینی به طالبان وارد شده است. در این درگیری سی طالب کشته و شماری هم زخمی شده اند اما رقم دقیق زخمی ها معلوم نیست.

در همین حال وزارت امور داخله در خبرنامۀ اعلام کرده است سربازان پولیس ملی در۲۴ ساعت گذشته، شش عملیات مشترک تصفیه یی را با همکاری اردوی ملی، امنیت ملی و نیروهای ایتلاف در ولایت های کابل، فاریاب، کندهار، زابل، میدان وردگ وهلمند راه اندازی نمودند که در نتیجه ۳۷ طالب کشته، چهار طالب زخمی و۳۱ طالب دیگر بازداشت شدند. از سوی دیگر مقامات محلی در ولایت میدان وردک می گویند که در نتیجه عملیات ماموران امنیتی افغان روز گذشته ( شنبه)، 3 فرد انتحاری کشته و 5 طالب مسلح نیز بازداشت شدند. از طرفی وزارت دفاع از کشته و زخمی شدن دوازده سرباز اردو خبر داد. در خبرنامۀ وزارت دفاع همچنان از کشته شدن هشت مخالف مسلح و بازداشت شانزده نفرشان به مشول یک از فرماندهان شان، خبر داده شده است.

براستی اگر میانگین آمار تلفات جنگ در افغانستان را که عمدتا کشته ها از شهروندان خود این کشور اند را این گونه در نظر بگیریم چه تعداد انسان کشته و مجروح و بی سرپرست می شوند. آیا منفعت این جنگ برای افغانستان و ساکنان آن است؟ ایا می توان گفت طالبان برای دفاع از مردم افغانستان و سود رساندن به این مردم می جنگند؟ آیا در این جنگ هدفی جز کشتار و ویرانی وبربادی افغانستان دنبال می شود؟ و آیا منافع این جنگ جز برای دشمنان مردم افغانستان است؟ برآیند کار نشان میدهد که این جنگ ویرانگر کاملا برضد منافع افغانستان و ساکنان آن است جنگی که روزی مردم را به ستوه آورده و قیام های خونین مردمی علیه جنگ افروزان را در پی خواهد داشت.

این در حالیست که در این ده سال همواره در گفتگو و تفاهم و مصالحه بر روی طالبان باز بوده اما این گروه هر گز نخواسته است با در نظر داشت منافع علیای کشور و شرائط سخت و حساس آن از خواست های تمامیت طلبانه گروهی خود بگذرند و اجازه بدهند افغانستان یک بار دیگر روی پای خود بایستد و دیگر این گونه قربانی رقابت های سایر قدرت ها نشود.

به نظر می رسد حضور قوای بین المللی صرفا پوششی برای تداوم جنگ افروزی های گروه های تروریستی در افغانستان است و این جنگ ویرانگر هر گز به نفع افغانستان نبوده ونیست و مهمتر این که سقوط افغانستان برای این گروه ها نیز خود فاجعه ی بزرگ خواهد بود.

در حالیکه اصلا منطقی نیست که قوای بین المللی برای طولانی مدت در افغانستان بمانند زیرا هیچ کشوری حاضر نیست هزینه های سنگین جنگ درافغانستان را برای طولانی مدت عهده دار شود. بنابراین بهانه قرار دادن حضور این نیروها در جنگ افغانستان صرفا پوششی برای اعمال خرابکارانه است و دولت و ملت افغانستان باید برای ریشه کن سازی کامل چنین تهدید های تا اخرین گام باید مبارزه و مقاومت نماید. زیرا راهی جز این در برابر تروریست ها وجود ندارد و این گروه ها هیچ منافعی غیر از منافع خود را نمی شناسند و حاضر اند مانند دهه نود تمامی منافع یک کشور بزرگی چون افغانستان را قربانی خواسته های گروهی خود بکنند.