صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

بامیان؛ نخستین تهداب اما...

-

بامیان؛ نخستین تهداب اما...

نیروهای امنیتی داخلی روز گذشته رسما مسولیت تامین امنیت را از نیروهای ناتو در ولایت بامیان به عهده گرفت؛ در این مراسم وزرای دفاع، داخله، معارف و رییس کمیسیون انتقال شرکت داشتند و رسما این مراسم را شروع کردند. پیش از این در بامیان 260 سرباز از کشور های زلاند نو و مالزیا در قالب تیم پی آری تی مصروف کار های بازسازی و صحت بودند. قرار است پس از بامیان، ظرف روزهای آینده مناطق دیگری از کشور نیز مسولیت امنیتش به نیروهای داخلی سپرده شود. بامیان طی ده سال گذشته در مقایسه با مناطق دیگر شاهد کمترین نا امنی ها بوده است و کمترین نیروی امنیتی کشور را داشته است ولی با این حال هیچ گاه به عنوان یک نقطه نگران کننده و تهدید مطرح نبوده است. امنیت بامیان همیشه مثال زدنی بوده و رشد معارف و تحصیلات نیز در سطح بالای وجود داشته است. در انتخابات گذشته پارلمانی و ریاست جمهوری و نیز شورا های ولایتی شهروندان این ولایت بیشتر از هر نقطه دیگر کشور، به پای صندوق های رای رفته اند ودین سیاسی ملی خویش را در قبال نظام سیاسی و آینده کشور بخوبی و مسولیت شناسی تام انجام داده اند.

امینت خوب و تلاش مردم این ولایت در توسعه وتحکیم پایه های دولت داری، بارها از زبان مقامات سیاسی کشور به صورت تشویقی و یا کنایه نیشدار به عنوان یک مثل و نمونه مطرح بوده ولی متاسفانه در عمل هیچ گاهی شاهد صداقت و تعهد دولت مردان نبوده است. این ولایت که دارای اعتبارات تاریخی و سیاسی است، بارها مورد توجه مقامات برای جلب حمایت بخصوص بدست آوردن آرای مردم قرار گرفته است اما شعار های کذایی که برای بازسازی بامیان داده شده بود تا هنوز عملی نشد ه است. از این رو بامیانی ها ناراحت هستند و نسبت به صداقت و مسولیت پذیری دولت نگران بوده و تردید دارند.


انتقال امنیت در بامیان؛ ضعف ها و قوت ها

بدون تردید اینکه بامیان به عنوان نقطه شروع برای تحقق پروسه انتقال مسولیت ها انتخاب شده است، نشانگر اطمینان و اعتماد دولت مردان به همکاری و همیاری مردم بامیان و اطاعت پذیری اهالی آن از قانون و حکومت هست. مردم بامیان طی ده سال گذشته به کرات ثابت کرده اند که تا حد امکان حامی دولت ونظام نوین سیاسی و دمکراسی در کشور است. همین اعتماد و اطمینان سبب شده است که به عنوان نقطه امن و قابل اعتماد در شروع فصل نوین تاریخ امنیت کشور بر گزیده شود.
همکاری و تشریک مساعی مردم در تامین امنیت و تطبیق قانون از مهمترین ویژگیهای ساکنان این ولایت است و این مهمترین نقطه برای شروع بدست گرفتن مسولیت ها بحساب می رود.

اما در کنار این، نکاتی وجود دارد که می تواند پس از این نگرانی های را خلق نماید. تصور می شود مخالفان مسلح تمام گزینه ها را برای بی ثبات کردن بامیان و زیر سوال بردن روند انتقال مسولیت ها در نظر گرفته و از عملی کردن انها دریغ نورزند؛ چرا هم به دلایل سیاسی و هم به دلایل تبلیغاتی، تحمل این امر که بامیان به عنوان سمبل نقاط امن مطرح باشد، برای آنان قابل تحمل نیست و مخالفین ثبات و امنیت کشور، دست به اقدام واکنشی خواهد زد. بنابر این، لازم است که تنها نقاط قوت بامیان در نظر گرفته نشود بلکه نقاط آسیب پذیر و چالش پذیر نیز وسیعا بررسی گردد. چند نقطه عمده هم اکنون به عنوان تهدید و چالش برای با ثبات ماندن بامیان وجود دارد که مختصرا به آنها اشاره می شود:

1- فعالیت وسیع مخالفان در ولایات همجوار: میدان وردک و بغلان دو ولایت همجوار بامیان طی ده سال گذشته شاهد بی ثباتی های گسترده بوده است؛ بخصوص ولایت میدان وردک که همواره امنیت بامیان و تردد مسافرین به این ولایت را مورد تهدید گسترده قرار داده است. گفته می شود هنوز هم مخالفان مسلح به صورت جدی و فعال در این دو ولایت تحرکات و اقدام خویش را انجام می دهند و هر از چند گاهی مسیر بامیان به مناطق دیگر را نیز نا امن و تهدید می کنند.
لذا این نگرانی وجود دارد که آغاز روند انتقال مسولیت در بامیان همزمان باشد با افزایش نا امنی ها در مسیر این ولایت با مناطق و ولایات دیگر کشور و شورشیان برای اعمال فشار و افزایش تهدید از بغلان و میدان وردک اقدام به انتشار نا امنی ها در بامیان کنند.

2- مشکلات کمی و کیفی نیروهای امنیتی: در روز تحویل گیری مسولیت های امنیتی از نیروهای خارجی به داخلی در بامیان، مقامات محلی این ولایت به کمبود تعداد نیروهای پولیس در این ولایت اشاره کردند و خاطر نشان ساختند که این نیروها حتی دارای تجهیزات و امکانات ضروری و لازم نیستند. گفته می شود که اردوی ملی در این ولایت هیچ پایگاهی ندارد و تعداد پولیس هم به مراتب کمتر از آن است که بتواند از لحاظ کمی برای تامین امنیت نقاط مختلف رسیدگی نمایند. این نگرانی وجود دارد که مخالفان مسلح با نفوذ از ولایات دیگر دست به ایجاد نا امنی ها بزند.

3- سرخوردگی مردم از وعده های دولت: طی ده سال گذشته بامیان همواره مورد تبعیض آشکار دولت مردان قرار گرفته و کمترین کار در عرصه بازسازی و رسیدگی به مشکلات مردم را شاهد بوده است. نبود برق و آب سالم و آشامیدنی، سرک پخته و مسیر بهتر برای حمل نقل، مشکلات ایجاد اشتغال و ... هنوز به قوت خویش باقی است و ساکنان مرکز این ولایت در تاریکی و دشواریهای فراوان به سر می برد، اما مقامات هموار از رفع این مشکلات سخن گفته و پس از گرفتن رای مردم، انها را فراموش کرده است.

در صورت که دولت به موازات انتقال مسولیت ها به این ولایت توجه صادقانه و لازم را انجام ندهد، ممکن است به تدریج ادارات دولتی غرق در فساد و مشکلات شود و فاصله مردم نیز بیش از این با دولت افزایش یافته و همکاری آنان با بخش های دولتی به تدریج کاسته شود که این امر خود شدیدا می تواند تاثیرات منفی خویش را بر این روند بر جای بگذارد و باعث ناکامی پروسه انتقال شود. البته این تهدید تنها منحصر در بامیان نیست بلکه در تمام مناطق که قرار است به تدریج پروسه انتقال امنیت صورت بگیرد، بر موضوع اعتماد متقابل دولت ملت و نیز توجه دولت به مردم و مسولیت پذیری ها تکیه و تاکید شود تا مردم خود به مشارکت و کمک در عملی کردن این پروسه ترغیب و تشویق شوند.

به هر روی، بامیان نه تنها در عملی کردن روند انتقال مسولیت های امنیتی بلکه در توسعه پایه های دولت و مشارکت ملی وسیاسی همواره قدم های بلندی را برداشته است و طی ده سال گذشته در کنار دولت بوده است ولی نقاط آسیب پذیر و خلاء های موجود در این ولایت توسط کم کاریها، ضعف، فساد و تبعیض مقامات دولتی بوجود امده و راه حل و برداشتند آنها نیز تنها بدست دولت افغانستان ممکن است و لذا لازم است که برای موفقیت هر چه بیشتر پروسه انتقال مسولیت ها، به وظایف و مسولیت های اصلی و فرعی دیگر دولت نیز دراین ولایت توجه شود تا به عنوان پیامی برای سایر شهروندان کشور مطرح باشد و انها رادر مشارکت بیشتر در سرنوشت کشور بخصوص مسایل امنیتی ترغیب نماید.

دیدگاه شما