صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۱۵ قوس ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

طالبان نیاز به زمان دارد، به آنها فرصت ندهید

-

گروه طالبان با استفاده از سیاست دفاعی حکومت و جریان مذاکرات صلح به نفع خود سود بردند و در کمتر از دو ماه ده ها ولسوالی را در کنترل خود در آوردند.
طالبان در تصرف شهرها و ولسوالی ها از عوامل نفوذی، جنگ روانی و مذاکره و مفاهمه با ریش سفیدان منطقه نیز کار گرفتند و برای مردم چنین وانمود کردند که این گروه به مردم عادی و افراد ملکی کار ندارند و جنگ آنها تنها با دولت و نیروهای امنیتی است.
مردم نیز به دلیل ترس از قتل عام و خشونت طالبان، راه مفاهمه با این گروه را ترجیح دادند و وعده سپردند که از نیروهای دولتی حمایت نمی کنند و با طالبان دشمنی ندارند. وقتی گروه طالبان مناطق را تصرف کردند و بر مردم مسلط شدند، فرامین خود را صادر کردند و علاوه بر جمع آوری عشر و اندازهای نقدی، از تجاوز به نوامیس، قتل افراد ملکی، تاراج اموال و دارایی های مردم، وادار کردن دختران و بیوه ها به ازدواج اجباری با اعضای این گروه، دریغ نورزیدند.
کسانی که تا دیروز از خوبی های طالبان می گفتند و به تغییر رویکردهای طالبان باور داشتند و مردم را به بی طرفی و حتا حمایت از طالبان ترغیب و تشویق می کردند، حالا خودشان در دامی که برای مردم پهن کرده بودند گیر مانده اند. آنان حالا فهمیده اند که در مناطق تحت حاکمیت طالبان هیچ کس مالک جان، مال و ناموس خود نیست و ملیشه های طالبان اند که درباره زندگی مردم تصمیم می گیرند.
رفتار غیر انسانی گروه طالبان، مردم را در مناطق تحت سلطه طالبان به ستوه آورده اند. اکنون منتظر اقدامات نیروهای امنیتی است تا مناطق شان دوباره از کنترل طالبان آزاد شوند.
وسعت حملات طالبان در مناطق و ولایات کشور هرچند در کوتاه مدت پیروزی هایی برای این گروه به ارمغان آورد و فضای رسانه ای را به نفع این گروه تغییر داد؛ اما اکنون طالبان با چند چالش بسیار عمده مواجه می باشند که مواجهه با هرکدام می تواند برای این گروه خطرناک و هزینهبر باشد.
1. اکنون نیروی طالبان در تمام ولایات و ولسوالی ها پراکنده و در حال جنگ با نیروهای امنیتی می باشند. حملات تهاجمی طالبان و حملات متقابل نیروهای امنیتی برای بازپس گیری مناطق اشغال شده و حملات هوایی، تلفات این گروه را به شدت بالا برده و در هر جنگ و در هر منطقه تعداد زیادی از نیروهای طالبان کشته شده اند.
2. جنگ فرسایشی و وسعت دادن جغرافیای جنگ، هم اکنون این گروه را در بحران مدیریت جنگی قرار داده است. این گروه توان مقابله با نیروهای امنیتی را از دست داده و برای حفظ مناطق اشغال شده نیرو و امکانات کافی در دسترس ندارند.
3. گفته می شود که ملا یعقوب اکنون در ارزگان و زابل و پسر حقانی در ننگرهار مشغول جمع آوری نیرو هستند و آنها از مناطق تحت کنترل شان حتا با زور نیرو جمع آوری می کنند. طالبان مردم را مجبور می کنند که به این گروه نیروی جنگی بدهند. این وضعیت نشان می دهد که طالبان در شرایط فعلی در دشواری سخت قرار دارند.
4.             خشونت گروه طالبان طی ماه های اخیر نشان داد که این گروه هیچ تغییری نکرده است. طالبان همان طالبان دهه نود است با همان رویکرد و با همان ایدئولوژی. از اینرو کسانی که تا دیروز به حاکمیت طالبان خوشبین بودند، اکنون بیش از دیگران از این گروه مأیوس و نا امید شده اند.
5. وضعیت ناگوار در مناطق تحت کنترل طالبان سبب شده است که سایر مناطق از آزادی خود دفاع کنند و تلاش می کنند که به هیچ صورتی مناطق شان به دست طالبان نیفتند. شکل گیری گروه های مقاومت مردمی و حمایت عمومی از نیروهای امنیتی، برآیند بی باوری مردم نسبت به طالبان و شناخت و آگاهی آنها از دسیسه های فریبکارانه این گروه بوده است. مقاومت مردمی در برابر طالبان، سد محکم و آهنینی در برابر پیشروی این گروه در مناطق مختلف ایجاد کرده است.
6. شاید در هفته های آینده فرماندهان نظامی طالبان تصمیم بگیرند که برای حفظ ابهت نظامی و جلوگیری از شکست های پیاپی، پس از جمع آوری نیروهای تازه نفس، میدان جنگ را محدودتر سازند. برای طالبان شمال افغانستان از اهمیت استراتژیک برخوردارند. تصرف شمال راه پیروزی این گروه را بر سایر مناطق کشور هموار می سازد. بنابراین گروه طالبان ناچار است که نیروهای خود را از جنوب به شمال انتقال دهند. به این صورت احتمال کاهش جنگ در ولایات جنوبی و شدت جنگ در ولایات شمالی در هفته های آینده دور از انتظار نیست.
7. متأسفانه هم اکنون چندین بندرگاه مرزی در اختیار طالبان قرار دارند. این گروه می خواهند تا چندماه دیگر از عواید اقتصادی این بندرگاه ها سود ببرند؛ اما وضعیت این گروه در بخش های نظامی، تحقق چنین امری را دشوار کرده است.
8. جامعه جهانی که ابتدا با خوشبینی مسایل صلح و گفتگو با طالبان را دنبال می کردند و به صلح با طالبان امید بسته بودند؛ اما اکنون در حمایت از حکومت کمر بسته اند و باردگر حمایت از حکومت را در برابر طالبان درپیش گرفته اند.
لذا حکومت و مسوولان امنیتی باید این فرصت را از دست ندهند و بار دگر به نام دفاع و یا به نام مذاکرات صلح، زمان در اختیار گروه طالبان قرار ندهند. اکنون زمان فشار نظامی به طالبان و بازپس گیری مناطق از دست رفته است.

دیدگاه شما