یکی از اعضای مذاکره کننده طالبان به تازگی گفته است که اگر حکومت فعلی نباشد، صلح در کشور برقرار می شود. این یک تاکتیک سیاسی است که حامیان این گروه برای تفرقه افگنی و ایجاد چندپارچگی و به منظور شکستن اجماع ملی در دفاع از جمهوریت، دیکته کرده است .
طالبان و حامیان بیرونی این گروه همواره تلاش کرده است تا با ایجاد شقاق و نفاق در درون نظام، حکومت را تحت فشار قرار دهند. از دوسال قبل تا حالا تلاش می کنند، تا همانطوری که در مذاکرات صلح میان آمریکا و طالبان، حکومت افغانستان را دور زدند، در مذاکرات صلح بین الافغانی نیز حکومت افغانستان را دور بزنند و مذاکرات را با افراد مستقل سیاسی افغانی آغاز کنند. نام و عنوان مذاکرات بین الافغانی گویای نیت شوم طالبان و کشورهای حامی این گروه در پروسه صلح بود که خوشبختانه با هوشیاری مردم افغانستان و اجماع سیاسیون بر محوریت جمهوریت، این دسیسه تا حدودی خنثا شد و در نهایت هیأت همه شمول صلح از جانب حکومت افغانستان و با مشارکت همه گروه ها، اقوام، اصناف و اقشار مردم افغانستان برای آغاز مذاکرات سیاسی به دوحه اعزام شدند .
بعضی از کشورهای خارجی به صورت مستقل با سیاستمداران کشور تماس می گرفتند و با وعده های فراوان خواهان همسویی آنها با سیاست های آن کشور می گردید که متأسفانه تا حدودی مؤثر افتاده و موضع آن اشخاص را در قبال گروه طالبان و مسأله جنگ و صلح در کشور تحت تأثیر قرار داده است .
با همه اینها امروز دو چیز برای مردم افغانستان بسیار حایز اهمیت است که دست برداشتن از آنها از نظر خود مردم یک خیانت بزرگ به حساب می آید :
1- حمایت از  نظام و جمهوریت و نپذیرفتن امارت طالبانی جزؤ اصول غیر قابل انعطاف و معامله برای مردم و اکثر سیاستمداران کشور به شمار می رود. مردم امروز بر محور جمهوریت اجماع کرده اند و نظام جمهوری خط سرخ برای مردم افغانستان است. اجماع گروه های سیاسی، جامعه مدنی و رسانه ای و اقشار مختلف مردم در دفاع از جمهوریت، برای گروه طالبان و حامیانش یک امر غیر منتظره و یک واقعیت بسیار تلخ بود. اکنون این گروه نه تنها با حکومت که با تمام مردم افغانستان و گروه های سیاسی داخلی طرف هستند و این مسأله به وضوح نشان داد که طالبان از مقبولیت مردمی برخوردار نیستند و این مسأله مشروعیت سیاسی این گروه را در انظار بین المللی به شدت کاهش داد .
2- مسأله دومی که مردم روی آن اجماع دارد، ایستادگی در برابر شرارت ها و تجاوزهای طالبان است. هرچند حملات این گروه به اشکال گوناگون از زمان آغاز مذاکرات سیاسی بین این گروه و امریکا شدت گرفت و با شروع مذاکرات صلح میان هیأت دولت و طالبان در دوحه ابعاد جدیدتری به خود گرفت و با شروع روند خروج نیروهای خارجی از افغانستان در اول ماه می امسال، به شکل وحشتناک گسترش یافت و این گروه به شکل تهاجمی به اشغال ولسوالی ها و ولایت ها پرداخت .
طی این مدت بسیاری از مناطق تحت کنترل طالبان درآمد و مراکز بسیاری از ولسوالی ها از کنترل حکومت بیرون شدند و جنگ تا یک یا دو کیلومتری مراکز ولایت ها رسید. در این وضعیت وقتی مردم دیدند که طالبان هیچ تعهد و پایبندی به صلح ندارند و با شرکت در مذاکرات صلح و طرح موضوعات مبهم و بی اهمیت، از یک سو پروسه صلح را به مسخره می گیرند و از سوی دیگر برای جهانیان وانمود می کنند که این گروه خواهان صلح است؛ اما در حقیقت طالبان با درازا کشاندن پروسه صلح می خواهند برای خود زمان بخرند و مسأله افغانستان را از راه نظامی و جنگ فیصله کنند .
باز این مردم و گروه های سیاسی بودند که در سنگرهای دفاع از خاک و نظام، متحدانه و شکوهمندانه در کنار حکومت و نیروهای امنیتی ایستادند و مردم را در برابر گروه طالبان بسیج کردند. اکنون این مردم اند که به  جنگ طالبان نه می گویند و در برابر آن مقاومت می کنند .
بسیج و ایستادگی مردم در برابر طالبان این گروه را در جبهات نظامی نیز با چالش های جدی مواجه کرد. روند بازپس گیری مناطق و ولسوالی ها و تلفات بسیار سنگین طالبان در ولایات و ولسوالی های گوناگون، نتیجه و برایند همکاری جدی مردم، گروه های سیاسی و مدنی و حکومت افغانستان است .
اکنون گروه طالبان درک کرده اند که سیاست تهاجمی و خشونت طلبانه ای این گروه، به ضررشان تمام شده و تمام مردم افغانستان را در کنار حکومت قرار داده و در حمایت از نیروهای امنیتی بسیج کرده است. حالا مردم در عمل نا رضایتی شان را از طالبان اعلام می کنند و در واقعیت اجتماعی و سیاسی افکار و اندیشه های خرافاتی و جعلی این گروه را نفی کرده اند و علمای افغانستان و جهان اسلام علیه این گروه فتوا صادر کرده اند. اینک هم مردم افغانستان، هم مردم جهان فهمیده اند که نه طالبان تغییر کرده اند و نه این گروه در میان مردم افغانستان جایگاه دارند .
 اکنون این گروه با طرح مسایل تفرقه آمیز می خواهند بار دیگر صف جمهوریت را تضعیف کنند. اما دیگر کار از این کارها گذشته و مردم خود به صورت عینی طالبان را شناخته اند. دیگر مردم افغانستان فریب این گروه را نخواهند خورد. حمایت از مذاکرات معنا دار و نتجه بخش صلح و مقاومت در برابر تجاوز و خشونت از رویکردهای فعلی مردم افغانستان به شمار می آید .