بنا بود روز پنجشنبه گذشته رییس پارلمان پاکستان به دعوت رییس مجلس نمایندگان افغانستان به کابل یک سفر سه روزه داشته باشد. روزهای قبل از آن جاده های منتهی به پارلمان افغانستان و برخی از جاده های دیگر کابل با تصاویری از اسد قیصر رییس پارلمان پاکستان و میر رحمان رحمانی رییس ولسی جرگه افغانستان تزیین شده بود. ظاهرا بنا بود این سفر سه روزه با دیدارهای مختلف و با استقبال بی پیشینه همراه شود. اما ساعاتی پس از ورود طیاره اسد قیصر در قلمرو هوایی افغانستان و رسیدن به فضای کابل، بدون این که در کابل نشست داشته باشد پس برگردانده شد. در نخستین ساعات این رخداد کم سابقه اعلان شد که دلیل برگشت دادن طیاره حامل اسد قیصر مسایل امنیتی و احتمال مین گذاری در خط رنوی میدان هوایی کابل بوده است. اما از همان ابتدا معلوم بود که احتمالا دلیل این بازگشت ناخواسته مسایل سیاسی بوده است.
چنان که می دانیم در این اواخر تعدادی از چهره های سیاسی افغانستان به خصوص رهبران مجاهدین که در گذشته بده بستان های زیاد با سازمان استخباراتی پاکستان داشته اند به این کشور سفر کرده اند و مورد استقبال گرم در اسلام آباد قرار گرفته اند. در آن زمان نیز اخباری مبنی بر وعده های سیاسی از سوی پاکستان در شرایط پساصلح به این رهبران داده شده است. حتی شایعاتی مبنی بر توزیع پول های گزاف و تمویل برخی از پروژه های سیاسی رهبران نیز بر سر زبان ها افتاده است. در روزهای گذشته مسیر ارتباطی با اسلام آباد شلوغ بوده و احتمالا در کانال های سیاسی غیر از طالبان و برخی گروه های تروریستی که ریشه در سیاست های پاکستان دارند مصارف هنگفتی صورت گرفته است.
با توجه به اهمیت این سفر و نیز برخوردی که از سوی افغانستان برای نخستین بار با یک مسول بلند پایه پاکستانی صورت گرفت در آغاز این خبر همه جا را گرفت؛ ولی بسیار زود فروکش کرد و بدون این که وجوه دیگر ماجرا و اصل قضیه روشن گردد، از چشم رسانه ها افتاد و افکار عمومی بسیار زود آن را فراموش کرد. قضیه ای که باید بسیار بیش از آن چه گفته شد بر سر زبان ها می افتاد و در رسانه ها مطرح می گردد. اما چنین حادثه مهمی تنها با یک جمله که سفر رییس مجلس پاکستان به دلیل مسایل امنیتی به کابل به تعویق افتاد به فراموشی سپرده شد و هیچ کسی دیگر در باره آن سخن نگفت.
دولت افغانستان احتمالا با این کار می خواست هم به پاکستان تفهیم کند که افغانستان دیگر بی صاحب نیست و هر کاری در آن کشور صورت گیرد افغانستان با خبر می شود و قادر است جواب بالمثل بدهد. هم چنین رهبری حکومت افغانستان می خواست به اپوزیسیون داخلی نیز اعلان کند که هر گونه بازی کودکانه در باره سرنوشت افغانستان و گفتگو در باره آینده افغانستان در پشت درهای بسته و آن هم در اسلام آباد بی پاسخ نخواهد ماند.
اگر دقت کرده باشیم، کسانی که در هفته های اخیر سفر به پاکستان و استقبال از خود را با آب و تاب قصه می کردند در این یک هفته بسیار منعطف تر از گذشته شده اند و دیگر از آن سخنان انقلابی و خط و نشان کشیدن ها برای رهبری دولت افغانستان خبری نیست. به گفته برخی منابع همزمان با آن حرکت جسورانه رهبری حکومت افغانستان و برگشت دادن طیاره حامل اسد قیصر برخی از تحایف مالی و پولی که به کابل رسیده بوده نیز به دست نیروهای امنیتی افتاده است و توسط نهادهای امنیتی کشور ثبت و ضبط گردیده است. بنابراین رهبری دولت افغانستان با این اقدام به پاکستان به طور واضح گوشزد کرده است که این کشور هنوز دارای یک نظام سیاسی و رهبری مقتدر است و به رهبران سیاسی و چهره هایی که هنوز چشم به دروازه اسلام آباد دوخته اند نیز تلویحا پیام داد که نمی توانند از این پس بدون این که کسی خبر شود بر سرنوشت میلیون ها افغان معامله کنند.
به نظر می رسید این اقدام به هدفی که تعیین کرده بود رسید؛ ولی زیاد مورد توجه قرار نگرفت و در باره آن جنجال رسانه ای نشد. به همین خاطر بسیار زود رسانه ها و افکار عمومی آن را فراموش کرد.