در تازه ترین مورد گزارشی از سوی نهادهای حامی خبرنگاران در مورد افزایش خشونت علیه خبرنگاران به نشر رسیده است که واقعا نگران کننده است. متاسفانه در طی یک سال گذشته تعداد کشته شدگان جامعه رسانه ای و خبرنگاری و هم چنین آسیب دیدگان این عرصه از خشونت های مختلف به شدت افزایش یافته است که جای انکار نیست. اما مهم این است که جامعه خبرنگاری از هر سو مورد ظلم قرار می گیرد و ستم های گوناگونان بر آنان روا داشته می شود. در جلسه دیروز کمیته مشترک حکومت و رسانه ها که تحت ریاست معاون دوم ریاست جمهوری برگزار گردید بخشی از مشکلات جامعه خبرنگاری مورد بحث قرار گرفت. بنابراین پرسش اساسی این است که جامعه خبرنگاری با ستم هایی مواجه است و چه راهکارهایی برای رفع این ستم ها باید سنجش شود؟
نخستین دشمن خبرنگاران و رسانه های آزاد فقدان امنیت و وضعیت آشوب زده است. در چنین وضعیتی بدون شک همانطور که سایر عرصه ها فلج می شود، پیش از هر چیز عرصه اطلاع رسانی آسیب می بیند و پیش از خود رسانه در عرصه اطلاع رسانی خبرنگاران به عنوان نخستین مبارزان عرصه اطلاع رسانی در معرض خشونت و آسیب هستند. چون خبرنگاران هستند که خوراک رسانه ها را تهیه می کنند و اکثر گزارش ها و خبرها از خطوط مقدم جنگ و صحنه های خشونت زا است. رسانه ها تنها کاری که می کنند یک مراسم فاتحه سمبولیک برگزار می کنند و احیانا  در سالگرد کشته شدن خبرنگار ممکن است یادی از او بکنند. دیگر کاری معمولا برای قربانی اطلاع رسانی و بازماندگانش صورت نمی گیرد.
دومین منبع ستم برای خبرنگاران خود رسانه ها و نهادهای رسانه ای هستند. متاسفانه تا کنون علی رغم وجود قوانین نافذ کسی خبرنگار را به عنوان یک کارکن و یا کارمند حساب نمی کند. بسیاری از خبرنگاران تا کنون عملا مشمول قانون کار قرار نگرفته اند و رسانه ها نیز حقوق آنان را به رسمیت نمی شناسند. هنوز در بسیاری از رسانه ها خبرنگاران بدون دریافت امتیازاتی که در قانون کار آمده است کار می کنند و دادخواهی آنان نیز برای استیفای این حقوق به جایی نمی رسد. در سال های گذشته قضایای متعدد در مورد ظلم رسانه ها بر خبرنگاران صورت گرفته است ولی هیچگاه به صورت قانونی مورد رسیدگی قرار نگرفته است. حتی در بسیاری از موارد که در طی سال های گذشته شخصا با چنین ظلم ها و اجحاف ها از سوی نهادهای رسانه ای بر خبرنگاران مواجه بوده ام، سرانجام به نتیجه ای نرسیده است و خبرنگار مجبور گردیده است تا از حق خویش بگذرد تا شاید کارش را از دست ندهد یا در آینده برایش مشکلی پیش نیاید.
در جلسه دیروز کمیته مشترک حکومت و رسانه ها مطرح گردید که در بسیاری از موارد که خبرنگاران مورد تهدید گروه های تروریستی قرار گرفته اند به وضع شان رسیدگی نشده است ولی کارفرمایان و مسولان اصلی رسانه از چنین کیسی به نفع شخصی خویش استفاده کرده اند.
هم چنین تمام امتیازات و فندهای متعدد از سوی مالکان اصلی رسانه ها به نام خبرنگاران گرفته می شود ولی از چنین درآمدی غالبا خبرنگاران مستفید نمی گردند. از سوی دیگر برخی از نهادهای حامی خبرنگاران و رسانه ها نیز تنها به دنبال درآمد و تجارت به نام خبرنگاران هستند و کمتر به مشکلات واقعی این قشر می اندیشند.
با توجه به ستم های متعددی بر خبرنگاران روا داشته می شود باید میکانیزم های عملی در جهت رفع این ستم ها و اجحاف ها سنجیده شود. در طی چهار سال گذشته کمیته مشترک حکومت و رسانه ها حداقل در جهت بررسی قضایای خبرنگاران بسیار موفق عمل کرده است و از صدها پرونده خشونت علیه خبرنگاران که در نهادهای دولتی بلاتکلیف مانده بود اکنون هیچ پرونده ای بدون بررسی باقی نمانده است. اما این کافی نیست و باید راه های جلوگیری از ظلم و اجحاف در حق خبرنگاران مورد بررسی قرار گیرد و قوانین موجود باید بازنگری گردد. آن چه مهم است تطبیق قوانین است که متاسفانه تا کنون حداقل در عرصه خبرنگاری و رسانه ای کمتر دچار مشکلات فراوان بوده است.