در روزهای گذشته خبر ترک کشور از سوی دو خبر نگار رسانه های افغانستان به دلیل ناامنی و تهدیدهای تروریستی خبرساز شده است. هم چنین در روزهای گذشته تعداد زیادی از خبرنگاران که در ولایات تحت تهدیدات امنیتی از سوی تروریست ها قرار داشتند به کمک نهادهای حامی خبرنگاران و نهادهای امنیتی به کابل منتقل شده اند و در خانه های امن به سر می برند. هم چنین در ماه های اخیر چندین تن از خبرنگاران و هم چنین فعالان مدنی و حقوق بشر به گونه هدفمند مورد حمله تروریست ها قرار گرفته اند و جان باخته اند. تهدیدات در ماه های اخیر علیه خبرنگاران به شکل بی سابقه ای افزایش یافته است. به گونه ای که در هفته های اخیر به طور مشخص علیه چهل تن از خبرنگاران تهدیدهای تروریستی از سوی نهادهای امنیتی تثبیت شده است. بنابراین خشونت علیه خبرنگاران اکنون تبدیل به یک معضل جدی شده است که باید راهکارهای اساسی برای آن سنجیده شود.
نزدیک به چهار سال است که کمیته مشترک حکومت و رسانه ها تحت ریاست معاونت دوم ریاست جمهوری تشکیل شده است که دستاوردهای قابل توجهی در بخش دوسیه های خشونت علیه خبرنگاران داشته است. هم چنین میکانیزم های مشخص برای جلوگیری از قضایای خشونت علیه خبرنگاران تدارک دیده شده است که در 34 ولایت کشور در حال تطبیق است. به همین خاطر ما در دو سال اخیر کمترین قضایای خشونت علیه خبرنگاران از سوی مقامات دولتی داشته ایم و تقریبا کمترین شکایت ها نیز در این زمینه در این دو سال ثبت شده است. در حالی که در سال های گذشته و به خصوص در 13 سال حکومت قبلی نزدیک به 1600 قضیه خشونت علیه خبرنگاران ثبت شده بود که تنها 8 قضیه مورد بررسی قرار گرفته بود. اما اکنون هیچ قضیه ای که مربوط به خشونت علیه خبرنگاران بوده است بلاتکلیف و معطل بر سر میز نهادهای عدلی و قضایی کشور باقی نمانده است.
اکنون کمیته مشترک ماهانه جلسه برگزار می کند و تمام قضایایی که علیه خبرنگاران صورت گرفته باشد را به شکل موردی بررسی می کند و در مورد آنها فیصله های اجرایی صادر می کند. بنابراین در این قسمت کی کار بی سابقه شده است. هم چنین در بخش تامین امنیت خبرنگاران میکانیزم های مشخصی تدارک دیده شده است و طرزالعمل مصونیت خبرنگاران در حین تهیه گزارش از صحنه های تروریستی و جنگ در این کمیته تصویب شده است. هم چنین طرزالعمل کمیته در کابینه مورد تایید قرار گرفته و تبدیل به مقرره شده است. بر اساس این مقرره در 33 ولایت افغانستان کمیته های ولایتی فعال هستند و هم چنین در وزارت امور داخله و قومندانی های امنیه ولایات مرکز هماهنگی و در ریاست عمومی امنیت ملی و ریاست های ولایتی امنیت ملی مرکز حمایت فعال هستند.
اما با تمام اقداماتی که صورت گرفته است متاسفانه باید اذعان کنیم که خشونت علیه خبرنگاران نه تنها کم نشده است بلکه افزایش یافته است. عوامل افزایش خشونت و اهداف آن ها نیز واضح است. تروریست ها با توجه به توافقی که با ایالات متحده در دوحه داشته اند حملات انتحاری با هداف کلان را کمتر کرده اند و تمام توان خود را در جبهه های جنگ و هم چنین در ترورهایی با اهداف نرم متمرکز ساخته اند. طبیعی است که اهداف نرم می توانند بیشترین واکنش ها را برانگیزند و در عین حال اعتماد به نهادهای امنیتی و دولتی را کم کنند. بدین ترتیب به زعم تروریست ها و استراتژیست های حامی آن ها از این طریق شکاف میان ملت و دولت افزایش پیدا می کند و زمینه تضعیف و در نهایت سقوط دولت و نهادهای امنیتی فراهم می شود.
بدون شک در میان همه اقشار مختلف اعم از فعالان حقوق بشری و فعالان مدنی خبرنگاران بیشتر در مورد توجه رسانه ها و افکار عمومی هستند. به همین خاطر هر حادثه ای که در باره خبرنگاران صورت می گیرد در همان ساعت اول سرخط همه رسانه های جهان قرار می گیرد و همه توجهات به سمت آن ها جلب می گردد. از این رو خبرنگاران بیش از هر طبقه دیگر در معرض ترور و تهدید هستند. تهدیدات امنیتی علیه خبرنگاران و کارمندان رسانه ای یک واقعیت تلخ است و باید همه تلاش ها صورت گیرد تا از این تهدیدها جلوگیری گردد.