صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

کرونا را هم چنان باید جدی گرفت

-

مدتی است که کرونا بر همه شئون حیات جمعی و فردی انسان ها سایه افکنده و همه مناسبات انسانی و خصوصی ترین لایه های زندگی انسان ها را تحت تاثیر قرار داده است. از نحوه معاشرت و سلوک فردی آدم ها تا مهم ترین ضروریات زندگی در حد قابل ملاحظه ای تغییر کرده و حتی مرگ و میر در این مدت به خصوص در میان قشر مسن افزایش قابل ملاحظهای یافته است.
در این میان افغانستان علی رغم آمار رسمی نسبتا کم هم در بخش مبتلایان و هم در بخش مرگ و میر، به نظر می رسد در نقطه اوج شیوع رسیده است. اکنون به طور قطع می توان ادعا کرد که این بیماری از مکان های مزدحم و عمومی عبور کرده و به درون خانه ها رسیده است. هیچ کسی اکنون مصون از این بیماری نیست و ابتلا به این بیماری تا حد زیادی اجتناب ناپذیر شده است. زیرا از یکسو مردم همان طوری که از نخستین روزهای شناسایی این ویروس در افغانستان آن را جدی نگرفتند و هرگز به توصیه های صحی توجه نکردند و از سوی دیگر همه جا را بیماری فرا گرفته است و در همه جا آثار آن دیده می شود. از این رو ظاهرا گریز و گزیری از این بیماری مهلک نیست.
ابتلا به کرونا و شیوع آن هرچه بود و هست در حال گذر است و وضعیت کم کم به سمت آرامش پیش می رود. اما باید اذعان کرد که تاثیرات منفی و پیامدهای ناگوار کرونا تا سال های متمادی همراه ما خواهد بود و هم چنان زندگی را بر اکثر شهروندان تلخ خواهد کرد. علی رغم این واقعیت متاسفانه مردم ما هم چنان که خود کرونا را جدی نگرفتند، پیامدهای آن را نیز جدی نمی گیرند و برنامه های فراگیر مبارزه با پیامدهای کرونا نیز یا وجود ندارد و یا هم چنان عقیم خواهد بود. اما در مجموع کرونا را از جهات مختلف هم چنان باید جدی گرفت و با آن مبارزه کرد.
ممکن است ادعا شود که شیوع کرونا در حال فروکش کردن است. چنان که وزارت صحت عامه این مدعا را چند روز پیش مطرح کرد و اگر نگاهی به وضعیت شهرهای بزرگ و پرجمعیت داشته باشیم تا حدی شاید نشانه های صحت این ادعا دیده شود. ولی باید به این نکته اساسی توجه کرد که بخش اعظم شهروندان کشور در روستاها و قریه جات زندگی می کنند. تا جایی که دیده می شود اکنون ساکنان قریه جات تازه به این ویروس مبتلا می شوند و این ویروس در دوردست ترین و محروم ترین نقاط کشور در حال جولان و گسترش است. مشکل روستا این است که در آن جا نه داروی درست یافت می شود و نه غذای مناسب و نه امکانات و تجهیزات طبی. از همین رو میزان مرگ و میر در روستاها احتمالا بسیار زیادتر از شهرها خواهد بود. دسترسی به خدمات صحی در روستاها متاسفانه بسیار پایین است و شیوه های تغذیه هم بسیار متفاوت و فقیرانه تر از شهرها است. از همین رو اکنون دولت باید تمام توجه خود را به روستاها و قریه جات معطوف کند.
متاسفانه کرونا سبب گردید که حیات نیم بند اقتصادی مردم که از طریق کسب و کار در شهرها و بازارها می چرخید با وقفه طولانی و شکننده مواجه گردید. در واقع کرونا به کلی شیرازه نیم بند و ضعیف اقتصاد کشور را از هم گسست و پاره کرد. هم تاجران آسیب دیدند و هم مردم بی بضاعت و کارگر. اکنون همه به دنبال یک لقمه نان هستند و تمام فکر و ذکر مردم به این موضوع گره خورده است که چگونه امرار معاش کنند و حداقل های زندگی را چگونه به گردش درآورند. متاسفانه همه بنگاه های اقتصادی کوچک و بزرگ صدمه دیده اند و به سختی از زیر صدمات خردکننده کرونا کمر راست خواهند کرد. این موضوع اقتضا می کند که دولت برنامه های بلندمدت حمایتی خود را دقیق و کارا بسازد و دنبال کند.
به نظر می رسد در این مرحله بسته های مواد ارتزاقی برای خانواده های بی بضاعت و نیازمند و بسته های حمایتی اقتصادی از بنگاه های اقتصادی از ضروری ترین اقداماتی است که باید روی دست گرفته شود. علاوه بر تطبیق چنین پلان هایی، نظارت دقیق و ارزیابی از موثریت برنامه های حمایتی از هر زمان دیگر ضروری است. متاسفانه برنامه هایی که تا کنون تطبیق گردیده است چندان موثر و کارا نبوده است. ضمن اینکه به درستی تطبیق نگردیده است و فساد و بی کفایتی در همه مراحل وجود داشته است، میکانیزم های نظارتی نیز بسیار ضعیف بوده است.
در هر صورت نباید تصور شود که کرونا گذشته و دیگر خطری ما را تهدید نمی کند. به نظر می رسد هم وجود این بیماری و مرگ و میرهای ناشی از آن و هم پیامدهای آن را باید هم چنان جدی گرفت و در مبارزه با آن به صورت همگانی تلاش صورت گیرد.

دیدگاه شما