مسئولان کمیسیون مستقل انتخابات اعلام کرده‌اند که بیش از صدهزار ناظر ملی و بین‌المللی از انتخابات ریاست جمهوری کشور که قرار است شنبه هفته آینده برگزار شود، نظارت می‌کنند.
با توجه به جنجالی شدن انتخابات ریاست جمهوری سال 2014 و انتخابات پارلمانی سال گذشته خورشیدی، ضرورت نظارت جدی برای جلوگیری از زیر سئوال رفتن شفافیت انتخابات ریاست جمهوری، آشکار و روشن است.
متاسفانه از هم‌اکنون شماری از تیم‌های انتخاباتی در حال سناریو سازی برای به بحران کشانیدن انتخابات هستند و طوری روایت خلق می‌کنند که اگر تیم آنها در انتخابات برنده نشد، حتما تقلب شده و انتخابات فاقد اعتبار است.
بنا بر این، ضرورت است که نهادهای ناظر ملی و بین‌المللی از برگزاری انتخابات در روز ششم میزان، روند شمارش آرا و انتقال صندوق‌های رای به مرکز، به صورت جدی و مسئولانه، نظارت بکنند تا انتخابات کشور یکبار دیگر به بحران نرود و نظام انتخاباتی کشور، اعتبار و جایگاه خود را از دست ندهد.
بر اساس اعلام مسئولان کمیسیون مستقل انتخابات، در کنار نهادهای ناظر ملی، نمایندگان احزاب سیاسی و نمایندگان نامزدان، شماری از نهادهای بین‌المللی نیز انتخابات ریاست جمهوری نظارت می‌کنند که یوناما، گروپ مشاهد استرالیا، ناتو، سفارت انگلستان، سفارت کانادا، سفارت هند و شمار دیگر از نهادهای بین‌المللی ، از آن جمله است.
نظارت ناظران نهادهای بین‌المللی از انتخابات در کنار ناظران داخلی، امیدواری‌ها را برای تضمین شفافیت انتخابات و نظارت دقیق و مسئولانه از این روند، بیشتر می‌کند. زیرا تجربه‌های انتخابات‌های گذشته نشان می‌دهد که با نظارت ناظران بین‌المللی، انتخابات با شفافیت و اعتبار بیشتر برگزار شده است.
در چند انتخابات اخیر که تنها نمایندگان نامزدان، احزاب سیاسی و نهادهای مدنی مرتبط از پروسه انتخابات نظارت کرده‌اند، متاسفانه این انتخابات‌ها جنجالی شده و ناظران نیز نتوانسته‌اند مسئولیت نظارت را به صورت دقیق و درست انجام بدهند و قناعت مردم را در زمینه شفافیت انتخابات و سلامت رای شان، فراهم کنند.
به همین دلیل، ضرورت جدی است که ناظران بین‌المللی در کنار ناظران داخلی از روند انتخابات نظارت کنند  تا بار دیگر ما شاهد به بحران رفتن انتخابات نباشیم و نظام انتخاباتی کشور نیز آسیب نبیند.
از سوی دیگر، متاسفانه در کشور ما احزاب و نهادهای مدنی آنقدر قوی و قدرتمند نیستند که بتوانند اعتماد و حمایت مردم را جلب کنند. به همین خاطر راه های نفوذ به تصمیم و اراده ناظران داخلی از سوی تیم های انتخاباتی به آسانی تامین می گردد. در سال های گذشته بسیاری از ناظران با بهای اندک به نفع رقبای تیم انتخاباتی که از سوی آن به عنوان ناظر انتخاب شده اند، عمل کرده اند و بدین ترتیب پروسه های مهم انتخاباتی را دچار مشکل کرده‌اند.
بدین جهت، تنها راهی که به شفافیت انتخابات کمک می کند و اعتبار آن را باز می گرداند، نظارت جدی از سوی نهادهای بین المللی است. در سال های اول به خصوص در اولین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در سال 1383 تمام پروسه انتخابات توسط ملل متحد با کارمندان افغان، مدیریت شد. شاید بتوان این انتخابات را بهترین انتخابات در طول عمر دموکراسی نوپای افغانستان، دانست؛ زیرا در آن زمان هرچند میکانیزم داخلی برای انتخابات وجود نداشت، اما اعتماد و اعتبار مردم به عملکرد خارجی‌ها سبب می‌شد که نتایج انتخابات برای همگان قابل قبول باشد.
وضعیت اکنون افغانستان نیز اقتضا می‌کند که نهادهای بین‌المللی جدی‌تر از هر زمانی از روند انتخابات نظارت کنند و نظارت از این روند تنها به عهده ناظران داخلی واگذار نشود.
در صورتی که نظارت درست از انتخابات صورت نگیرد و دوباره انتخابات ریاست جمهوری همانند سال 2014 با بحران مواجه شود، پیامدهای آن برای کشورغیرقابل پیش‌بینی خواهد بود و باعث خواهد شد که وضعیت امنیتی و اقتصادی کشور، بیش از هر زمانی بدتر شود و ثبات افغانستان با خطر جدی مواجه شود.