صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

ضرورت تصمیم قاطع در برابر طالبان

-

پس از توقف مذاکرات صلح میان امریکا و طالبان، ترامپ رییس جمهور امریکا اعلام کرد که در ده روز گذشته به اندازه ده سال گذشته به طالبان ضربه وارد کرده است. در جریان مذاکرات صلح، این طالبان بودند که با تشدید جنگ و حملات انتحاری می خواستند برتری خود را در مذاکرات بین الافغانی صلح به اثبات برسانند؛ اما این حملات که در یک مورد به کشته شدن یک امریکایی و چندین خارجی دیگر در کابل انجامید، به روند مذاکرات صلح لطمه زد و آن را متوقف کرد. رییس جمهور امریکا رسما مذاکره با طالبان را منتفی دانست و بر شدت حملات بر مواضع طالبان تأکید کرد.
از یک ماه بدین سو جنگ های سختی میان نیروهای دولتی و طالبان در ولایت های کندز، تخار، بدخشان، بغلان، سرپل، فراه و غزنی جریان دارد و طالبان با حمله بر مراکز شهرها تصمیم داشتند که قدرت نظامی خودش را به نمایش بگذارند؛ اما توقف روند مذاکرات قطر اکنون وضعیت دگرگونه ای بر گروه طالبان تحمیل کرده است. نیروهای امنیتی در همه ولایت های جنگی با پشتیبانی هوایی نیروهای حمایت قاطع، ضربات سختی را بر پیکر طالبان وارد کرده و در بسیاری از موارد افراد مهم طالبان را به قتل رسانده اند.
جنگ های اخیر نشان می دهد که نیروهای امنیتی در صورتی که از سوی نیروهای بین المللی مورد حمایت هوایی قرار بگیرند، توان این را دارند که از شهرها و شاهراه ها در برابر طالبان دفاع کنند؛ اما متأسفانه در سال های گذشته اراده جدی در بین کشورهای کمک کننده و حکومت افغانستان برای سرکوب گروه طالبان وجود نداشته است.
در دوره حکومت قبلی تمام سیاست ها به گفتگوهای صلح پیوند خورده بود. صلحی که هرگز از سوی شورشیان مورد استقبال قرار نگرفت. عملیات های بزرگ نظامی، عملیات های شبانه و حملات هوایی بر مراکز تجمع و سازماندهی گروه های تروریستی منع شد و سایر عملیات ها هم باید پیش از اجرا به اطلاع حکومت افغانستان رسانده می شد.
این محدودیت های نظامی و عملیاتی در واقع به معنای فرصت دادن به طالبان بود تا هر طوری که می خواهند در افغانستان فعالیت کنند. نیروهای امنیتی در تمام ولایات تنها حق داشتند از مواضع خود دفاع کنند، دیگر نه حق عملیات را داشتند و نه می توانستند بر نیروهای طالبان فیر کنند.
گسترش قلمرو نفوذ طالبان و انتقال جنگ از جنوب به شمال از پیامدهای بسیار ناگوار جنگ با طالبان در دو دهه اخیر به شمار می آید که در اثر سیاست های خام، مداراجویانه و خوشبینانه حکومت قبلی در رابطه با طالبان به واقعیت پیوست.
ناهماهنگی های نظامی میان کشورهای حامی افغانستان از یک طرف و ناسازگاری حکومت و نیروهای بین المللی در ارتباط با نحوه مبارزه با تروریسم از سوی دیگر، فرصت های بی نظیری را برای تقویت گروه های هراس افگن در افغانستان فراهم کرد. تأکید حکومت روی صلح خیالی با طالبان بسیاری از فرصت های پیروزی بر گروه های تروریستی در افغانستان را از بین برد و یأس و ناامیدی را در میان نیروهای امنیتی به وجود آورد و انگیزه های جنگ و مقاومت را در میان این نیروها تقلیل داد.
تأکید ما همواره این بوده که مؤفقیت در مذاکرات صلح، به مؤفقیت در میدان های جنگ بستگی دارد. سیاست های مدارا جویانه با گروهی که افغانستان را کشور اشغال شده و حکومت را دست نشانده می خواندند و فراخوان صلح را همواره با انتحار و انجام عملیات های خونین پاسخ می دادند، هرگز سیاست مؤفق به شمار نمی آمد.
ناکامی امروز ما در برابر طالبان پیامد سیاست های خام دیروز ما است. حال به هر دلیلی که امریکا به این نتیجه رسیده است که گروه طالبان را سرکوب کند، حکومت افغانستان باید از این فرصت استفاده کرده و در هماهنگی با نیروهای بین المللی فشارهای نظامی لازم را بر طالبان وارد کرده و راه را برای گفتگوهای صلح واقعی باز کند. 
راه صلح در افغانستان از میدان های جنگ می گذرد. تا زمانی که گروه طالبان ناکامی و شکست را در میدان های جنگ احساس نکنند، هرگز تن به گفتگوهای واقعی صلح نخواهند داد. اکنون که مردم افغانستان به استقبال انتخابات می رود و از سوی دیگر گفتگوهای صلح قطر متوقف شده است، احتمال تشدید جنگ در مناطق مختلف کشور بسیار زیاد است. حکومت باید برای مقابله با طالبان آمادگی داشته و در برخورد با این گروه استراتژی مشخصی را پیشرو داشته باشد تا فرماندهان نظامی منطقه ای در مواقع تصمیم گیری دچار سردرگمی و بلاتکلیفی نگردند. چنانچه اوضاع امنیتی به روال فعلی به پیش برود، طالبان هیچ شانسی برای پیشرفت به شهرها پیدا نخواهند کرد.

دیدگاه شما