صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

مرجع واحد و با صلاحیت صلح

-

مذاکرات صلح میان نماینده ویژه امریکا و هیأت طالبان که در پشت درهای بسته برگزار شده بود، ابهامات، نگرانی ها و گمانه زنی های زیادی را در محافل سیاسی و اجتماعی به وجود آورده بود. غیبت حکومت افغانستان در مذاکرات صلح سبب تشدید نگرانی ها گردید و این گمانه را تقویت کرد که امریکا تنها در فکر چاره برای بیرون رفت از باتلاق افغانستان است و مسایل دموکراسی، دولتداری، حقوق بشر، امنیت و ثبات پایدار افغانستان را به فراموشی سپرده است.
این روند نه رضایت مردم افغانستان را تأمین کرد و نه حمایت حکومت افغانستان را به دنبال داشت. اما دور ششم سفر خلیلزاد به افغانستان و مذاکرات طولانی و نفس گیر ایشان با رهبران سیاسی و مقامات دولتی از جمله رییس جمهور غنی تحرک تازهای را در روند مذاکرات به وجود آورد. نماینده امریکا حکومت افغانستان را در جریان جزییات مذاکرات میان هیأت امریکا و طالبان قرار داد و دو طرف به موافقه رسیدند که برای مذاکره با طالبان بایستی یک هیأت با صلاحیت و فراگیر از اقشار و جریان های مختلف سیاسی و اجتماعی تشکیل شود.
به تعقیب آن رییس جمهور با مشوره با رهبران سیاسی و شخصیت های ملی شورایی را به نام " شورای رهبری مصالحه" تشکیل داد واین شورا دیروز نخستین جلسه خود را به هدف پیگیری روند صلح، انتخاب اعضای تیم مذاکره کننده با طالبان و تعیین چارچوب مذاکرات صلح، برگزار کرد.
تشکیل این شورا از چند جهت برای پیشبرد روند صلح مفید و سودمند خواهد بود:
1- آنچه تا هنوز برداشت می شد این بود که حکومت در تعیین آجندای مذاکرات، ترکیب هیأت و حد و حدود مذاکرات نقش ندارد و این امریکا و طالبان اند که در این موارد تصمیم می گیرند. اما اکنون به اثبات رسیده که نقش حکومت و مردم افغانستان در مذاکرات و چگونگی آن بسیار برجسته و تعیین کننده می باشند.
2- پیش از این آدرس واحدی از سوی حکومت برای مذاکره با طالبان وجود نداشت و دولت ها و سازمان های بیرونی بر اساس سلیقه و تشخیص خودشان افرادی را دعوت می کردند. تشکیل شورا آدرس مشخصی را برای صلح و مذاکره با طالبان ایجاد کرد و از پراکندگی و پراکنده کاری و اختلاف در جریان مذاکرات جلوگیری کرد. اکنون شورا می تواند با برنامه ها و استراتژی های از پیش تعیین شده، افراد مشخصی را برای اشتراک در مذاکرات صلح بفرستد.
3- در ترکیب شورا از همه اقوام، گروهها، احزاب سیاسی، جامعه مدنی و زنان حضور دارند. این شورا می تواند آیینه تمام نمای مردم افغانستان و بازتاب دهنده خواست ها و انتظارات مردم افغانستان در مذاکرات صلح با طالبان باشد. 
4- با تشکیل شورا بسیاری از نگرانی های مردم در مورد آینده صلح و نتایج و پیامدهای مذاکره با طالبان برطرف می شود.
5- با تشکیل شورای رهبری مصالحه، مردم در جریان مذاکرات صلح قرار می گیرند و به این دلیل کنش ها و واکنش های اجتماعی و سیاسی در قبال مذاکرات و موضوعات آن به موقع تبارز می یابد.
6- روند صلح تقویت می شود و از حمایت همگانی برخوردار می گردد و مخالفت ها و سنگ اندازی ها در برابر آن به کمترین حد ممکن کاهش می یابد.
اما نکتهای که خیلی اهمیت دارد این است که در ترکیب شورا و هیأت مذاکره کننده و تمامی فرایندهای صلح باید ملاحظات قومی، زبانی، سمتی و گروهی به شکل مدبرانه در نظر گرفته شود. زیرا بی اعتمادی میان گروه های مختلف سیاسی و اجتماعی چنان برجسته است که هر گونه اغماض و نادیده انگاری ها می تواند آینده مذاکرات را با چالش مواجه سازد.
در آجندا و معیارهایی که برای چانه زنی تعیین می شود، باید روی دستاوردهای هیجده ساله تأکید صورت بگیرد. سهل انگاری در این زمینه می تواند واکنش های منفی نهادهای مدنی، اهالی فرهنگ و رسانه و سایر اقشار مردم را به دنبال داشته باشد. مردم نمی خواهند دستاوردهایی که به بهای خون هزاران شهروند این سرزمین و فداکاری ها و تلاش های میلیون ها انسان این سرزمین به دست آمده، یک شبه در سایه خواست های نامعقول طالبان، قربانی شوند.
7- این شورا از سوی حکومت و مردم افغانستان مورد تأیید قرار می گیرد و به این خاطر یک مرجع با صلاحیت در امورات صلح و مذاکرات می باشد. پیش از این، کسانی که در جلسات صلح حضور می یافتند صرفا می توانستند دیدگاه های شخصی شان را بیان کنند و این دیدگاه ها نه لزوما حمایت مردمی را با خود داشتند و نه با صلاحیت های سیاسی و اجرایوی همراه می شدند.

دیدگاه شما