صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

بازسازی افغانستان نیاز به اراده واقعی و صادقانه دارد

-

امسال مراسم جشن نوروز در مزارشریف باشکوه خاص برگزار گردید. در این مراسم رییس جمهور اشتراک و در جمع هزاران نفر از اقشار مختلف مردم سخنرانی کرد. رییسجمهور در این مراسم تأکید کرد که صلح برای هر افغان مانند اکسیجن مهم است؛ اما مهمتر از آن این است که ما خواهان صلح پایدار هستیم، نه صلحیکه از آن بوی خون میآید. رییس جمهور در این مراسم همچنان به احیای عظمت تاریخی بلخ اشاره کرد و افتتاح کوریدور مزار- شانگهای را در سال جاری وعده داد.
افغانستان به لحاظ جغرافیایی و دارایی های طبیعی، تنوع اقلیمی و مستعد بودن خاک آن برای زراعت، مالداری و باغداری، آماده برای پیشرفت، توسعه و ترقی است؛ اگر اراده واقعی و صادقانه جمعی برای کار، تلاش و پیشرفت وجود داشته باشد، این کشور در مدت یک دهه در مسیر توسعه قرار می گیرد و به خودکفایی نزدیک می شود. تجربه تاریخی هم نشان داده هر زمانی که دولت با همکاری ملت خواسته در راستای ترقی کشور کار کند، در ظرف چند سال وضعیت اقتصادی کشور تغییر کرده است.
مردم افغانستان در زمان داوودخان شاهد بهبود زندگی شان بودند. این بهبودی از کل کشور تا زندگی مردم ساکن در دورترین نقاط محروم را شامل می شد. همه مردم ترقی و رشد را در زندگی خود شاهد بودند.
داوودخان هرچند حکومت را از طریق کودتا به دست آورد و در دوران حکومتش با مشکلات داخلی و خارجی زیادی روبرو بود؛ اما اراده حکومت برای ترقی و پیشرفت اقتصادی توانست چهره افغانستان را از یک کشور به شدت گرسنه، فقیر و نیازمند به یک کشور توانا، پویا و دارای ظرفیت های اقتصادی بی مانند معرفی کند. داوودخان زیاد حکومت نکرد. تمام دوران ریاست جمهوری داوودخان از سال 1352 تا سال 1357 طول کشید. پنج سال برای انجام کارهای بزرگ اقتصادی، زمان زیادی نیست، ولی وقتی اراده و برنامه و انگیزه واقعی برای کار و تلاش جمعی وجود داشته باشد، در این مدت نیز می توان تغییرات اساسی و چشمگیری را در کشور پدید آورد.
متأسفانه حکومت های دیگری که در افغانستان حاکم شدند یا هیچ برنامه ای برای ترقی و توسعه کشور نداشتند و یا سیاست ها و برنامه های خود را در بخش های خاصی محدود می کردند. به این دلیل حکومت ها به جای این که همه مردم را در راستای ترقی کشور بسیج کنند و از تمامی ظرفیت ها و توانایی های ملی به صورت متوازن برای تحقق اهداف توسعه بهره برند، بیشتر خود را مصروف اختلاف ها و کشمکش های درونی کردند.
مطالعه و بررسی کارکردهای حکومت های گذشته و جستجوی دلایل پیروزی و شکست آنها در تطبیق برنامه های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی می تواند ما را در انتخاب یک راه درست برای عبور از بن بست ها و دشواری ها یاری رساند.
ما دو نمونه خوب در تاریخ انکشاف سیاسی، فرهنگی و اقتصادی کشور داریم. یک نمونه امان الله خان است که تلاش کرد تا افغانستان را به استقلال برساند و برای همیشه از زیر سیطره استعمار آن روز نجات دهد. امان الله خان در عرصه سیاست های داخلی کوشید آزادی و برابری را در میان همه مردم افغانستان حاکم گرداند و فرهنگ تکثر گرایی و تحمل گرایی را در جامعه ترویج و نهادینه سازد. امان الله برای گسترش فرهنگ تساهل و مدارا به تأسیس مکاتب، بالابردن سطح سواد مردم و نشر و پخش اخبار، روزنامه ها و نشریه ها اقدام کرد و قوانین جدیدی را وضع کرد. این اقدامات امان الله خان گرچند در آغاز راه متوقف شد، اما مسیر جدید و تازه ای را فراروی مردم افغانستان گشود.
نمونه دوم عملکرد داوودخان است. داوودخان به لحاظ سیاسی فرد مستبد بود؛ اما به شدت تمایل به پیشرفت اقتصادی افغانستان داشت. او می خواست افغانستان یک کشور خودکفا و قدرتمند در سطح منطقه باشد. داوودخان در عرصه های اقتصادی پایه های خوبی را بنا گذاشت و پروژه های کلانی را به سرانجام رساند که تا امروز مردم از منافع آنها بهره می برند. پس آوردن تغییرات مثبت سیاسی، فرهنگی و اقتصادی در جامعه هرچند دشوار؛ اما محال نیست.
سیاست های رییس جمهورغنی نیز هرکدام می تواند برای توسعه همه جانبه کشور قابل تأمل باشد؛ اما جستجو کردن راهکارهای مفید و همه شمول که بتواند همه نیروها و ظرفیت های ملی را در مسیر توسعه و پیشرفت هدایت کند و تحقق سیاست ها و تطبیق برنامه ها را ممکن و میسر سازد، بسیار مهم و ضروری می باشد. برنامه های توسعوی ارتباطی به شخص، گروه، قوم و تکت های انتخاباتی ندارد، هرحکومتی که بتواند روند بازسازی افغانستان را در مسیر رشد و شکوفایی قرار دهد، باید مورد حمایت قرار گیرد.

دیدگاه شما