دیروز با قطع شدن لین برق وارداتی از ازبکستان، کابل به یک باره در تاریکی فرو رفت و تقریبا اکثر فعالیت های اداری در شهر کابل تعطیل گردید. اولین بار نیست که گروه طالبان دست به این اقدام ضد انسانی می زند. در گذشته ها نیز هر بار که در مسیر برق وارداتی کشور به خصوص در شمال و در ولایت بغلان جنگی میان نیروهای طالبان و دولت صورت می گیرد، طالبان به لین های برق و یا دکل های انتقال برق صدمه می زند و جریان برق را قطع می کند. بر اساس گزارش شرکت برشنا دو لین انتقال برق قطع شده و هم اکنون نزدیک به هفت ولایت کشور از نعمت روشنایی محروم شده اند. این مساله بارها اتفاق افتاده است و به خصوص این مشکل به دلیل نیاز مردم به روشنایی و بالا رفتن میزان استفاده مردم از انرژی برق در فصل زمستان، بیشتر می گردد. بر محور این مشکل چند نکته دیگر هم وجود دارد که توجه به این نکات برای شناسایی عوامل و تبیین بیشتر مشکلات کشور ضروری به نظر می رسد:
یک. متاسفانه در طی سال های گذشته و در مواجهه با چنین حوادثی شرکت برشنا هیچگاه از آمادگی های پیشین برخوردار نبوده است. تقریبا در تمام وقایع تخریبی طالبان آن که بیش از همه متضرر می شود، مردم و شهروندان عادی کشور هستند. وجود برق یکی از ضرورت های اولیه زندگی شهری و زندگی امروزی است. همان گونه که آب مایه حیات است، برق نیز از اهمیت کمتر از آب برخوردار نیست. حیات انسانی در شهر و مناسبات اجتماعی امروزی در شهرها، متکی به آب و برق است. بدون این دو انرژی مصرفی، زندگی به خصوص در شهرها با مشکلات زیادی مواجه می گردد.
به محضی که طالبان مشکلی در سیستم جریان برق کشور ایجاد می کند، همه جا در تاریکی مطلق فرو می رود. در برابر چنین مشکلی متاسفانه هیچگونه تدابیری برای توزیع برق برای شهروندان کشور از سوی شرکت برشنا در نظر گرفته نشده است. در حالی این موضوع به خصوص در پایتخت کشور از ضرورت جدی برخوردار است.
دو. گفته شده است که ممکن است با وضعیت پیش آمده و با چالش هایی که فراروی وصل دو باره برق در فصل زمستان و نیز با وجود مشکلات امنیتی در ولایت بغلان وجود دارد، تاریکی تا یک یا دو هفته دیگر دوام پیدا کند. در این صورت زیربناهای اقتصادی کشور به شدت متضرر خواهند شد و از این ناحیه آسیب جدی خواهند دید. متاسفانه هیچ گونه سیستمی برای احصاییه منافع و منابع اقتصادی کشور وجود ندارد. اما آن چه مسلم است این است که مجموع کشور و شهروندان از قطع شدن برق زیان های بسیاری را متحمل خواهند شد. عامل اصلی این ضرر به طور مستقیم طالبان و تروریست های ضد روشنایی و روشنگری هستند.
سه. نکته سوم دقیقا مرتبط با ماهیت طالبان و گروه های تروریستی و افراطی است. چنان که گفته شد طالبان عامل مستقیم قطع برق در شهرها و محروم کردن مردم از روشنایی است. تروریسم افراطی به خصوص گروه طالبان یکی از گروه های مادر در میان گروه های تروریستی است که ماهیت ضد انسانی و ضد کرامت بشری دارد. طالبان نخستین گروه افراطی است که تشکیل یک حکومت تاریک اندیش و متحجر را در کارنامه خود دارد و همه گروه های تروریستی پس از آن از طالبان الهام گرفته و به نحوی فرزندخوانده همین گروه به حساب می آیند. از این روز ماهیت تروریسم برای تمام مردم دنیا شناخته شده و روشن است. طالبان به همان میزان که ضد ارزش های انسانی است، ضد حیات انسانی نیز است. طالبان در طول سال های گذشته برای نشان دادن ماهیت اصلی خود از هیچ تلاشی دریغ نکرده است و همواره کوشیده است که دایره محرومیت مردم افغانستان را تنگ تر کند.
از همین رو به نظر می رسد که هرگونه امید بستن به صلح با طالبان و نتایج مثبت از گفتگوهایی که این روزها در زیر نگاه های استخباراتی کشورهای جهان و منطقه صورت می گیرد، بیهوده است. قطع کردن برق و جلوگیری از رساندن انرژی برق به مردم و شهروندان کشور، نمونه بارز از اقدامات ضد بشری و ضد انسانی است. با گروهی که هیچگونه نسبتی با ارزش های انسانی ندارد و همواره علیه حیات جمعی شهروندان کشور خود تلاش می کند، نمی توان به صلح رسید.