اجلاس سران گروه 20 (G 20) روز جمعه 9 قوس 97 در آرژانتین برگزار گردید. این اجلاس از ابعاد مختلف قابل بررسی و تأمل است. زیرا 20 کشور صنعتی که دارای اقتصاد بزرگ هستند عضویت این این گروه را دارا بوده و 85 درصد اقتصاد دنیا در این کشورها مدیریت می‌شود و دو سوم جمعیت هفت میلیاردی جهان در این کشورها حضور دارند و هم چنین 90 درصد تولد ناخالص ملی (GNP) و 80 درصد تجارت جهانی را این گروه به خود اختصاص داده اند.
گروه 20 متشکل از وزیران مالیه و رؤسای بانک های مرکزی 19 کشور آمریکا، آرژانتین، استرالیا، برزیل، کانادا، چین، فرانسه، آلمان، هند، اندونزی، ایتالیا، جاپان، مکزیک، روسیه، آفریقای جنوبی، کوریای جنوبی، ترکیه، انگلیس، عربستان سعودی و اتحادیه اروپا در سال 1999 تشکیل گردید. نشست گروه 20 در دو سطح رهبران این کشورها و وزیران مالیه و مدیر عامل صندوق بین المللی پول (IMF) ، رئیس بانک جهانی، رؤسای کمیته های پولی و مالی توسعه صندوق بین المللی پول و بانک جهانی، سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) ، سازمان تجارت جهانی و سازمان ملل متحد سال یکبار تشکیل جلسه می‌دهند و پیرامون موضوعات اقتصادی، تجاری، توسعه پایدار، محیط زیست، تغییرات آب و هوایی کره زمین، مهاجرت، امنیت، مواد غذایی و نحوه بهبود تجارت جهانی و آسان سازی آن و هم چنین مسایل کلان جهانی تشکیل می‌شود.
باتوجه به حضور قدرت های بزرگ سیاسی و اقتصادی و به ویژه قدرت های بزرگ اقتصادی و اقتصادهای نو ظهور مثل چین و هند، در این گروه، توقع برده می‌شود که این اجلاس به سمت بهبود چالش های اقتصادی، بازرگانی، پولی، مالی و کاهش جرایم در این حوزه‌ها در سطح جهان گام بر دارند و برای رفع چالش های موجود نسخه بپیچند اما گاهی مسایل سیاسی و حاشیه ای بر اهداف اولیه و بنیادی این گروه غالب می‌شود.
در اجلاس امسال گروه 20 که در آرژانتین برگزار شده است، علاوه بر 19 کشور عضو، اتحادیه اروپا نیز حضور دارد، مسایل اقتصادی، تجارت جهانی، چالش های تأمین مالی و پولی تا حدودی تحت الشعاع مسایل سیاسی قرار گرفته است. چالش های موجود میان روسیه و اوکراین، قتل خاشقچی روزنامه نگار منتقد عربستانی توسط مأموران این کشور در سفارت آن در استانبول ترکیه، جنگ تجاری میان آمریکا و چین برایند این نشست را پیشاپیش با ابهام روبرو کرده است. 
هرچند هدف از تشکیل چنین گروهی بیشتر هماهنگی در سطح جهانی روی محورهای بالا می‌باشد اما باتوجه به منافع ملی کشورها رسیدن به اهداف مشترک به صورت ایده آل کاری است بس دشوار. زیرا مبارزه با جرایم پولی و پولشویی، تروریسم و فساد گاهی در تضاد منافع میان کشورها رنگ می‌بازد و نگاهی یکسان و هماهنگ به موضوع را از بین می‌برد. از این رو نمی تواند به نتایج کلان این نشست زیاد خوشبین بود بلکه این نشست می‌تواند برخی از اختلافات جزئی که دو به دو میان دو کشور وجود دارد را تا حدودی کمرنگ سازد. به سخن دیگر زمانی که اهداف اجلاس گروه 20 بر بنیاد منافع و مصالح تمام کشورها و به صورت جهان شمول تعریف شود نه بر بنیاد منافع ملی و سودجویانه تک تک کشورها، موفقیت و غلبه بر بحران‌ها و مسایل کلان جهانی در انتظار اینگونه نشست‌ها خواهد بود.
با توجه به مشکلاتی که اکنون فراروی گروه 20 قرار دارد، راه ها برای توحید نظر و هماهنگی جهانی در مبارزه با چالش های جهانی نیز وجود دارد. اما اجماع بر سر مسایل کلان جهانی بعید به نظر می رسد. اهمیت یافتن  مشکلات فیمابینی و حواشی گوناگونی که در این روزها میان اعضای گروه 20 مطرح شده است، اهداف کلی گروه و اهداف تعیین شده در اجلاس را تحت شعاع قرار داده است. آن چه این روزها بر اجلاس گروه 20 سایه افکنده است، حواشی است که در حال فربه تر شدن از متن هستند.