دونالد ترامپ رییس جمهور ایالات متحده در تازه‌ترین اظهارات خود بار دیگر شگفتی آفرید و همه را بهت‌زده کرد. اظهارات تازه او در مورد صلح افغانستان است و گفته است: «ما در حال مذاکره بسیار قوی در افغانستان هستیم که خیلی از مردم درباره آن نمی‌دانند.»
دونالد ترامپ همواره شگفتی ساز بوده است. اما این سخنان تازه پس از اظهارات شگفت انگیز جنرال دانفورد رییس ستاد مشترک ارتش آمریکا در هفته گذشته که گفت «گروه طالبان در جنگ شکست ناپذیر است» موضوع را هم هیجان انگیزتر و هم پیچیده تر می کند. پیچیدگی سخنان ترامپ در این است که در همین سخنان بلافاصله در مورد نتیجه بخش بودن مذاکرات صلح ابراز تردید می کند. ترامپ صراحتا می گوید: «ما نمی‌دانیم که این روند موفق خواهد شد یا نه، شاید نشود، کسی نمی‌داند.»
در باره سخنان تازه دونالد ترامپ چند نکته اساسی وجود دارد که این روزها هر کدام از این نکته ها پرسش های بزرگی را برای مردم افغانستان خلق کرده است:
یک. نخستین نکته این است که از یکسو رییس ستاد ارتش ایالات متحده هفته پیش گفت که طالبان در جنگ شکست نمی خورد و تبدیل به یک گروه شکست ناپذیر شده است. از سوی دیگر رییس جمهور ایالات متحده گفته است که با طالبان مذاکرات جدی در باره صلح جریان دارد و در باره نتیجه بخش بودن این مذاکرات هم تردید دارد.
بنابراین برای روند صلح افغانستان دو سناریو قابل تصور است: یکی این که احتمالا پروسه صلح در افغانستان به نتیجه می رسد و گروه طالبان به روند صلح می پیوندد. در این صورت آن چه مسلم است طالبان در صورتی به این روند تن در خواهند داد که بسیاری از ارزش های مندرج در قانون اساسی فعلی و تمام دستاوردهای چندین ساله مردم افغانستان در مبارزه با تروریسم و مبارزه برای بدست آوردن ارزش های جدید انسانی و دموکراتیک،  دود شده به هوا خواهند رفت. اکنون پرسش این است که آیا مردم افغانستان به بهانه صلح راضی به قربانی شدن عدالت و از دست رفتن ارزش های به دست آمده رضایت خواهند داد؟ فرض دوم در این سناریو این است که همان طور که ترامپ ابراز تردید کرده است، احتمالا بار دیگر پروسه صلح به نتیجه نمی رسد و جنگ هم چنان دوام خواهد کرد. در این صورت پرسش اساسی این است که چرا ایالات متحده راضی به شکست طالبان نیست؟ آیا اظهارات رییس ستاد ارتش آمریکا به معنای تداوم جنگ و تقویت طالبان نیست؟
دو. همان گونه که دونالد ترامپ اظهار داشته است، جریان مذاکره با طالبان هم چنان در پشت درهای بسته صورت می گیرد و در این روند نه تنها مردم غایب هستند و از موضوع چیزی نمی دانند بلکه بسیاری از نهادهای مرتبط با پروسه صلح از جمله شورای عالی صلح نیز از مسایل پشت پرده صلح بی خبرند. نه تنها در این دور از مذاکرات صلح بلکه در گذشته نیز همواره سعی گردیده است که مردم از مذاکرات صلح دور بمانند. اکنون پرسش اساسی برای افغانستان این است که چرا مردم از روند مذاکرات صلح دور نگه داشته می شوند؟
پروسه صلح افغانستان اولا نیازمند یک اجماع عمومی است و همگان باید از روندهای آن اطلاع داشته باشند. زیرا آن چه به عنوان صلح از بیرون کشور و مبتنی بر منافع قدرت های بزرگ و کشکورهای منطقه بر مردم افغانستان تحمیل گردد، هرگز پا نخواهد گرفت و دوام نخواهد آورد. بلکه چنین برخوردی با پروسه صلح و مردم افغانستان به معنای از سرگیری مشکلات و منازعات جدید خواهد بود. ثانیا، این گونه برخورد با مردم افغانستان و پروسه صلح کشور نخستین گام در راستای تعطیل کردن قانون اساسی کشور است. زیرا بر اساس قانون اساسی «دانستن حق مردم است.» اکنون این پرسش مطرح است که اگر دانستن حق مردم است، چرا باید مهم ترین مساله که مربوط به سرنوشت مردم افغانستان است، از آن ها پنهان بماند؟
سه. متاسفانه اظهارات جدید دونالد ترامپ و اظهارات هفته گذشته رییس ستاد ارتش ایالات متحده تردیدهای جدی را در نیت این کشور در باره افغانستان به وجود آورده است. ذهنیت عامه طی سال های گذشته به گونه ای شکل گرفته است که مردم به روندهای اساسی در کشور از جمله مساله صلح بی باور شده اند. یکی از مهم ترین عوامل این بی اعتمادی ها بازی های سیاسی است که با سرنوشت مردم صورت گرفته است. در راس این بازی ها بدون تردید ایالات متحده قرار داشته است. تمام فعل و انفعالات هفته های اخیر در باره پروسه صلح که اظهارات رییس جمهور ترامپ از بخش هایی از آن پرده بر می دارد، آشکارا مخالف آن پالیسی است که گفته می شد: مالک صلح افغان ها هستند و هر گونه مذاکره باید با حضور افغان ها صورت گیرد. اکنون ایالات متحده و بازیگران عرصه صلح کشور باید به طور روشن و شفاف با مردم سخن بگویند. اگر چنان چه توافقی با گروه طالبان در بیرون از افغانستان و دور از چشمان مردم افغانستان صورت گیرد، هیچ ضمانت اجرایی نخواهد داشت. بدون تردید بخش  های دیگری از گروه های افراطی و ماجراجو با عناوین دیگر فعال خواهند شد. همان گونه که پیوستن حزب اسلامی هیچ کمکی به صلح افغانستان نکرد، این بار نیز همان بازی تکرار خواهد شد.