صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

گام دوم؛ شفافیت انتخاباتی

-

انتخابات پارلمانی سال 1397 یک رخداد مهم و به مثابه عبور از یک بحران بود. زیرا نزدیک به چهار سال از عمر دور فعلی مجلس گذشته بود ولی حکومت قادر به برگزاری انتخابات نبود. نفس تاخیر در برگزاری انتخابات پارلمانی نشان دهنده یک بحران عمیق امنیتی و بی ثباتی سیاسی است. به همین خاطر برگزاری انتخابات ولو به صورت ناقص و همراه با مشکلات زیاد، یک گام بزرگ به جلو بود. از این جهت برگزاری انتخابات پارلمانی برای مردم و حکومت افغانستان یک پیروزی بود. مشارکت مردم نیز بسیار وسیع و امنیت انتخابات نیز در به گونه قابل قبول از سوی نهادهای امنیتی تامین گردید.
علی رغم تاخیر یک هفته ای در انتخابات قندهار و تاخیر چندین ماهه انتخابات در ولایت غزنی، در دیگر نقاط کشور انتخابات برگزار شد. اما باید اذعان کرد که انتخابات 28 میزان دارای مشکلاتی بود که هر روز ابعاد تازه ای پیدا می کند. این مشکلات به قدری بوده است که شفافیت انتخابات را زیر سوال برده است. اکنون پس از برگزاری انتخابات، گام مهم و اساسی، تامین شفافیت انتخاباتی است. اگر شفافیت انتخابات گذشته تامین نشود و همه راه ها به بدگمانی و بی اعتمادی عمومی ختم گردد، تاثیر بسیار منفی در انتخابات ریاست و شوراهای ولایتی سال آینده خواهد داشت.
آخرین برایند منفی مشکلات این انتخابات، نشر خبرهایی مبنی بر برکناری تمام کارمندان کمیسیون در کابل است. این خبر اگر صحت داشته باشد هرگز راه حل درستی برای مشکلات پیش آمده نیست. زیرا اگر بنا باشد کارمندان کمیسیون در کابل برکنار شوند، عین تصمیم باید در سراسر کشور نیز گرفته شود. چون در کابل تنها به این خاطر این مشکلات دقیق گزارش شده است که برای رسانه ها و مردم قابل دسترس بوده است. وگرنه در دیگر نقاط کشور نیز مشکلاتی وجود داشته است که هرکدام می تواند به اندازه مشکلات پیش آمده در کابل باشد.
واقعیت این است که مشکلات در سراسر کشور وجود داشته است. در تمام سایت هایی که مستقیما شاهد برگزاری انتخابات و پروسه رای دهی مردم بوده ام مشکلاتی را مشاهده کرده ام که هرگز قابل چشم پوشی نیست. تاخیر چندین ساعته در اصل برگزاری انتخابات در اکثر مراکز رای دهی، عدم کارکرد دستگاه های بایومتریک، فقدان نام مراجعه کنندگان در لیست رای دهندگان، عدم آشنایی کارمندان محلی با اصل پروسه انتخابات و دستگاه های بایومتریک، عدم ارتباط تلفنی دفاتر ولایتی با مراکز رای دهی در روز رای دهی، اعمال نفوذ زورمندان محلی در اکثر مراکز رای دهی، تخلفات انتخاباتی گسترده درروز رای گیری و.. بخشی از مشکلات روز انتخابات در اکثر مراکز رای دهی بوده است. این مشکلات نه به دلیل مسایل امنیتی بلکه به دلیل کوتاهی ها از درون کمیسیون انتخابات بوده است.
هر کدام از مشکلات فوق می تواند در سرنوشت انتخابات تاثیر بسیار عمده داشته باشد و حتی باعث ابطال آرا در آن مراکز گردد. این مشکلات آن قدرها کوچک نیست که بتوان از آن ها اغماض و گذشت کرد. از آن جا که نفس برگزاری انتخابات یک گام بزرگ بود و آن را یک پیروزی برای مردم و دولت افغانستان باید تلقی کرد، از خیلی از مسایل باید چشم پوشی کرد و نتایج آن را باید پذیرفت. اما هرگز نمی توان چشم خود را بر روی همه ناکارآمدی های به وجود آمده بست.
شفافیت انتخاباتی نباید قربانی مصلحت های سیاسی شود. درست است که انتخابات پارلمانی یک گام بزرگ بود و اصل برگزاری آن نباید زیر سوال برود. ولی شفافیت انتخاباتی مهم ترین خواست مردم است که نباید نادیده گرفته شود. از همین رو برکناری کارمندان کمیسیون در کابل راه چاره نیست. زیرا اولا اگر چنین تصمیمی در کابل گرفته شود، باید در سراسر کشور سرایت کند و ثانیا برکناری کارمندان راه چاره نیست.
برای تامین شفافیت راه های زیادی وجود دارد که بازشماری ارا، مجازات کارمندان متخلف و خاطی و برکناری آن ها، به وجود آوردن یک میکانیزم قابل اعتماد در نظارت از بازشماری صندوق ها، رسیدگی کامل به شکایات انتخاباتی و سرانجام جدا کردن دقیق آرای پاک از ناپاک، می توانند بخشی از راه حل ها باشند.
بنابراین پس از برگزاری اصل انتخابات، گام مهم و دوم، تامین شفافیت انتخاباتی است. نه برکناری دسته جمعی کارمندان انتخاباتی راه چاره است و نه ابطال تمام پروسه انتخابات. بلکه راهکار اصلی برای بازگرداندن اعتماد عمومی، حفاظت از آرای مردم و تامین عدالت، اوردن شفافیت انتخاباتی است. اگر کمیسیون انتخابات نتواند شفافیت را تامین و افکار عمومی را قانع کند، انتخابات سال آینده و پروسه های دیگر انتخاباتی در آینده نیز صدمه خواهد دید.

دیدگاه شما