پولیس و اردوی ملی افغانستان مسئولیت‌های بس سنگین و مضاعف را بر عهده دارند. جنگ و ناامنی در افغانستان وضعیتی را به وجود آورده است که پولیس افغانستان چندین مسئولیت را همزمان به پیش می‌برد. وظیفه اصلی و قانونی پولیس تطبیق قوانین در جامعه می‌باشد ولی پولیس افغانستان هم ‌اکنون در حال نبرد و مبارزه با هراس افگنی و گروه‌های تروریستی است. تراکم مصروفیت‌ها،گرفتاری‌های پولیس را بیشتر می‌سازد و باعث کاهش کارکرد این قوه می‌گردد. هم اکنون وزارت داخلۀ کشور کاملا تبدیل به یک وزارت امنیتی و جنگی شده است. باقی مسئولیت‌های اساسی پولیس که فلسفه تشکیل پولیس را نشان می‌دهد، تحت شعاع مسایل امنیتی و نظامی ‌پولیس قرار گرفته است.
اردوی ملی افغانستان نیز در عین حالیکه امکانات و امتیازات آن‌ها به هیچ وجه با ارتش‌ کشورهای منطقه اصلا قابل مقایسه نیست، از بدو تشکیل تاکنون بزرگترین مسئولیت رزمی‌ را به عهده داشته و هفده سال است که بدون وقفه در خط نبرد رزمیده‌اند. در اصل اردوی ملی افغانستان به نمایندگی از کشور‌های منطقه در برابر تروریسم منطقوی و بین‌المللی دارند قهرمانانه می‌رزمند. در حقیقت مردم افغانستان از سالیان طولانی است که سپر بلا بوده است. به همین جهت است که قامت افغانستان خون آلود است.
جامعه بین‌المللی باید این نکته را به نیکی واقف باشند که حمایت آنان از مردم افغانستان و اردوی ملی افغانستان در اصل حمایت از امنیت خودشان است. به راستی که امنیت منطقه و جهان بستگی به امنیت افغانستان دارند. این‌گونه نیست که اگر افغانستان در میان شعله‌های آتش بسوزد کشورهای منطقه و جهان با روی برگردان از افغانستان، از دود آن نیز در ایمن باشند.
مردم آگاه و ملت‌های که حکومت شان به نیروهای امنیتی و حکومت افغانستان کمک می‌کنند این واقعیت را به نیکی دریافته اند و دولت‌های شان را برای مبارزه مشترک با تروریسم در افغانستان تشویق می‌کنند؛ زیرا آنان وقایع و حوادث تلخ تروریستی در افغانستان را وقتی مشاهده می‌کنند، حس بشردوستی شان برانگیخته می‌شوند و فطرت صلح خواهانه شان باعث می‌گردد تا برای نابودی تروریسم و دهشت افگنی با مردم افغانستان هم‌نوایی کنند.
حقیقت امر این است که نیروهای امنیتی و به ویژه اردوی ملی افغانستان برای مبارزه با تروریسم و تأمین امنیت عمومی ‌و ماندگار، فداکاری‌های بسیار کرده‌اند و قربانی‌های بسیاری را متحمل شده‌اند.
متأسفانه تنها صحنه‌های داغ نبرد نیست که از نیروهای اردوی ملی افغانستان قربانی می‌گیرند بلکه حوادث ناخواسته و غیرمترقبه‌های مکرر برای آنان باعث خسارات و هزینه‌های جانی بسیار شده‌اند. در این حوادث غیر مترقبه گاهی بهترین و ورزیده‌ترین نیروهای کشور از بین رفته اند.
در تازه‌ترین مورد سقوط چرخبال اردوی ملی در مسیر هرات و فراه 25 نفر از افراد ملکی و نظامی‌کشور را از بین بردند. آنچه که توجه افکار عمومی ‌را به خود مشغول کرده است تکرار این حوادث مشابه در جغرافیای مشابه می‌باشد. در سالیان پیشین چندین تن از افراد نخبه و مؤثر اردوی ملی در حوادث مشابه در جغرافیای واحد از بین رفته است. حوادث مکرر سقوط چرخبال‌های اردوی ملی در غرب کشور واقعا جای سؤال جدی دارد و اذهان عمومی‌ را به کنجکاوی بسیار فرا می‌خواند. از آن‌جا که موضوع، بیشتر امنیتی و فنی است نه افکار عمومی‌می‌تواند به ریشه‌های اصلی قضیه پی ببرد و نه نهادهای امنیتی کشور در این مورد پاسخ کاملا قانع کننده ارائه کرده است.
به هرحال آنچه که برای مردم زیاد حایز اهمیت است از بین رفتن و قربانی شدن نیروهای امنیتی برجسته و مؤثر می‌باشد و خواست اصلی هم جلوگیری و تدابیر بیشتر در تکرار حوادث واقعا مشابه در یک جغرافیای مشخص می‌باشد. از این رو باید سایه‌های سقوط چرخبال نیروهای امنیتی به صورت فنی و با در نظرداشت تکرار مشابه این حوادث در غرب کشور، روشن شود.
علاوه برآن حکومت افغانستان باید تلاش کند که در کنار مبارزات خستگی‌ناپذیر نیروهای امنیتی مخصوصا اردوی ملی کشور به امتیازات و حقوق اولیه آن‌ها هم در زمان انجام وظیفه و هم به خانواده‌های آنان توجه جدی داشته باشد. عدم رسیدگی به مواد غذایی و تجهیزات ضروری برای نیروهای اردوی ملی در زمان انجام وظیفه همیشه بحث داغ رسانه‌ها بوده و علیرغم تلاش حکومت تاکنون سایه سنگین مافیا بر امکانات غذایی و لوجیستکی اردوی ملی و پولیس پا برجا است.