صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

انتخابات؛ انتظارها و نگرانی ها

-

ما هرروز به زمان برگزاری انتخابات که قرار است در بیست و هشتم ماه میزان برگزار شود، نزدیکتر می شویم. این دوره یکی از حساس ترین دوره های انتخاباتی است که کاندیدان و مردم با یکدیگر از نزدیک به گفتگو و چانه زنی می پردازند و روی بسیاری از مسایلی که در حیطه وظایف و صلاحیت های پارلمان قرار دارد بحث و گفتگو می کنند.
مطابق تقویم انتخاباتی کمیسیون انتخابات از روز ششم میزان زمان رسمی تبلیغات کاندیدان آغاز می شود؛ هرچند کاندیدان از زمان ثبت نام تا کنون از هر فرصت برای تبلیغات استفاده کرده اند که باهشدارهای کمیسیون انتخابات نیز روبرو شده اند. در این بیست روز کاندیدان تمام تلاش خود را به کار می بندند، تا مردم را به لیاقت، کاردانی و دلسوزی خود قانع بسازند و برای مردم نیز یک فرصت خوبی است که در فرایندهای سیاسی خود را شریک می دانند و نسبت به مسایل ملی و بخصوص جایگاه پارلمان، مزایا و کارکردهای مثبت آن آگاهی پیدا می کنند.
انتخابات در عین حالی که یک فرایند مهم سیاسی و ملی است و حاکمیت مردم را در امورات دولتی زمینه سازی می کند، یک مدرسه برای آموزش های سیاسی نیز هست. در این مرحله از پروسه انتخابات، بامشکلاتی که پیش می آید و بحث های حقوقی و سیاسی که در مورد پدیده های ملی صورت می گیرد، سطح دانش و آگاهی افراد از مسایل سیاسی افزایش می یابد و آنان را آماده می سازد تا بهتر و خوبتر در مورد کاندیدان تصمیم بگیرند.
با این که انتخابات از سابقه زیادی در افغانستان برخوردار نیست؛ اما برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، پارلمانی و شوراهای ولایتی در سال های گذشته تأثیر بسیار زیادی روی مردم گذاشته و آن ها را نسبت به بسیاری از مسایل آگاه تر و هوشیارتر ساخته است.
امروزه ما در جامعه خود از یک طرف با نسل جوان و تحصیل کرده روبرو هستیم که در اثر مطالعاتی که از کشورهای جهان دارند می خواهند افغانستان نیز همانند سایر کشورها از گردنهای بحران های سیاسی، ملی و امنیتی عبور کرده و یک نظام استوار و پایدار را بر اساس ارزش های ملی و بین المللی بنیانگذاری کنند. انتظار آنها از انتخابات این است که اولا؛ فرایند انتخابات با شفافیت همراه باشد، ثانیا؛ نتیجه انتخابات با گزینش افراد مخلص، متعهد به آرمان مردم و متخصص در زمینه هایی که با کار و وظایف شان همخوانی داشته باشند، منجر گردد. از سوی دیگر یک نسل با تجربه، درد دیده و رنج کشیده هم هست که عمرشان را در مبارزه در راه استقلال و تمامیت ارضی و دفاع از آرمان آزادیخواهی و عدالت طلبی گذرانده اند. اینها ظلم، ستم و تبعیض را در تمام عمر خود و در تمام زوایای زندگی خود تجربه کرده اند و نسبت به تفاوت ها و امتیازهایی که به طبقات و طیف های گوناگون اجتماعی تعلق می گیرد، آگاهی دارند. این نسل می خواهند برایند انتخابات به گزینش اشخاصی بینجامد که از گذشته تاریخی این کشور عبرت گرفته و به آزادی، برابری و عدالت باور راستین داشته باشند.
در کل همه مردم افغانستان به وحدت ملی باور عمیق دارند؛ اما باید در کنار آن به این مسأله نیز باور داشته باشند که وحدت ملی بدون عدالت اجتماعی به وجود نمی آید؛ پس ما باید اول پایه های عدالت را در کشور مستحکم سازیم تا زمینهای وحدت و همگرایی اقوام و طیف های اجتماعی فراهم گردد.
ولی دو پدیده از خوشبینی مردم نسبت به انتخابات کاسته است. یک؛ حکومت اراده جدی برای برگزاری انتخابات شفاف و عادلانه ندارد. این پدیده زمانی قوت می گیرد که احزاب و جریان های سیاسی نیز این مسأله را برجسته می کنند. دو؛ کاندیدان از شرایط لازم برای کرسی پارلمان برخوردار نیست. انتخابات یک پروسه زمانبر و در عین حال پرهزینه است و بسیاری از کاندیدانی که یا خودشان پول دارند و یا از حمایت های بیدریغ رهبران سیاسی برخوردار می باشند، عامدانه می خواهند صحنه رقابت را از شایستگی های علمی، عملی و اخلاقی به رقابت های هزینه بر پولی، تبدیل کنند.
در انتخابات گذشته تعدادی از نمایندگان با زور پول شان به مجلس راه یافتند و وقتی که به مجلس هم رفتند؛ تنها به بزنس و تجارت خودشان فکر کردند و هرگز به مشکلات مردم رسیدگی نکردند. نگرانی مردم این است که در این دوره باز تجربه نامیمون گذشته تکرار نشود و مردم در دام کسانی نیفتند که صرف با قدرت پولی خود می خواهند به پارلمان راه پیدا کنند.

دیدگاه شما