انتخابات فراگیر ترین و علنی ترین نمایش دموکراسی در کشور است. انتخابات حاکمیت مردم را تمثیل می کند و مردم سالاری را نهادینه می سازد. در انتخابات مردم خود را شریک در قدرت می بینند و تأثیرگذاری شان را در تحولات سیاسی کشور احساس می کنند. انتخابات فرایند اعتماد و ارتباط میان مردم و حکومت را تقویت می کند و نقش مردم را در تصمیم گیری های کلان ملی برجسته می سازد.
اما برگزاری انتخابات زمانی می تواند به تقویت و نهادینه سازی ارزش های دموکراسی بینجامد که مطابق شرایط و با رعایت اصول انتخاباتی برگزار گردد. یکی از اصول انتخابات این است که انتخابات باید شفاف باشد؛ یعنی از جعل و تقلب گسترده که بر نتایج انتخابات تأثیر بگذارد در امان بماند. انتخاباتی که با جعل و تقلب همراه باشد و از اصل نمایندگی مردم دفاع نتواند؛ نه تنها بر تقویت ارزش های دموکراسی نمی انجامد که مردم را نسبت به دموکراسی و تمام ارزش های آن بدبین می سازد.
انتخاباتی که با تقلب همراه باشد، این احساس را نزد شهروندان به وجود می آورد که شرکت و عدم شرکت آنان در انتخابات هیچ تأثیری در نتیجه آن نخواهد داشت. مردم انتخابات غیر شفاف و ناعادلانه را یک فریب بزرگ می داند که از سوی حکومت برای به دام انداختن مردم طراحی و اجرا می شود. از اینرو چنین انتخاباتی اعتماد مردم به کارگزاران حکومتی را از بین می برد و از شوق، علاقه و انگیزه آنان نسبت به انتخابات می کاهد.
دموکراسی و انتخابات بهترین گزینه برای تقویت مشارکت مردم در فرایندهای ملی است. مشارکتی که از یک سو به وحدت، همدلی و همپذیری مردم ختم می شود و از سوی دیگر به پیشرفت، آبادانی و توسعه همه جانبه کشور منجر می گردد. انتخابات مغشوش و توأم با تقلب زمینه های مشارکت مردمی را نابود می کند و بنیاد مناسبات سالم اجتماعی و سیاسی را تخریب کرده و جامعه را به سوی ناامنی، اغتشاش و جنگ سوق می دهد.
بی جهت نیست که با نزدیک شدن انتخابات همه نگران تقلبات انتخاباتی اند. دغدغه تقلب بخصوص برای کسانی که امکانات کمتری برای نظارت از آرای ریخته شده در صندوق ها دارند، بیشتر می باشد. تقلای احزاب سیاسی و کاندیداهای مستقل در جهت برگزاری انتخابات شفاف و عادلانه نشأت یافته از هراس ها و احتمالاتی است که شفافیت پروسه انتخابات را تهدید می کند.
در اکثر کشورهایی که انتخابات برگزار می شود، مردم از دخالت های غرض آلود و غیر قانونی حکومت نگرانی دارند. واقعیت هم این را به اثبات رسانده که اغلب، حکومت ها و کارگزاران حکومتی با دست اندازی در انتخابات سعی می کنند تا فرد و یا افراد مورد نظر خود را برنده سازند. حکومت ها ممکن است با این کار انتخابات را به نفع خود مهندسی کنند؛ اما پروسه انتخابات را از مشروعیت می اندازند و حمایت های مردمی از این پروسه را از دست می دهند.
در افغانستان به دلیل ضعف حکومت و نا امنی تعدادی از ساحاتی که انتخابات در آنجا برگزار می شود، احتمال مداخله حکومت، مسؤلان و کارمندان کمیسیون های انتخاباتی، احزاب سیاسی، زورمندان محلی و... بسیار زیاد می باشد. گسست رشته های اعتماد میان احزاب، گروه ها و حکومت بدگمانی نسبت به این پروسه را بیشتر می سازد. به همین خاطر با نزدیک شدن زمان برگزاری انتخابات تب و تاب احزاب و گروه ها برای تأمین شفافیت انتخابات افزایش می یابد.
پیشنهادهای تعدادی از احزاب سیاسی برای حکومت و کمیسیون انتخابات در خوشبین ترین حالت ناشی از دغدغه های تقلب در انتخابات پارلمانی و شوراهای ولسوالی است. هریک از آن پیشنهادات قابل تأمل بود؛ اما زمان باقی مانده تا انتخابات، فرصت تطبیق و عملی شدن آنها را ناممکن می سازد؛ بنابراین حکومت و کمیسیون های انتخاباتی ناچار اند در محدوده¬ای ظرفیت ها و امکانات موجود، تلاش کنند تا شفافیت انتخابات را تأمین و تضمین نمایند.
فرمان دیروز رییس‌جمهور در مورد عدم مداخله‌ی مقام‌ها و کارمندان نهادهای دولتی در امور انتخابات پارلمانی و شوراهای ولسوالی‌ ، به منظور پاسخگویی به پرسش های مردم و رفع نگرانی های آنها در مورد انتخابات صادر شده است. این فرمان واضح می سازد که رییس جمهور اراده واقعی و قاطع برای برگزاری انتخابات شفاف، عادلانه و قانونی دارد و این می تواند از یک طرف بر شفافیت انتخابات کمک کند و از سوی دیگر همکاری و همراهی مردم را برای پیشبرد مؤفقانه¬ای این پروسه به دنبال داشته باشد.