صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

اعتماد آسیب دیده مردم را نشکنید

-

درهفته های اخیر زمزمه ای صلح فضای سیاسی کشور را تحت تأثیر قرار داده است. حکومت، جامعه جهانی و کشورهای حامی افغانستان، کشورهای منطقه، اقشار مختلف مردم و بخصوص مردم ولایات جنوبی از داعیه صلح حمایت کردند و خواهان آغاز گفتگوهای صلح میان حکومت و گروه های مسلح مخالف دولت گردیدند.
اعلام آتش بس یک طرفه حکومت در نزدیکی های عید نیز بر دامنه بحث صلح و ضرورت شروع مذاکرات سیاسی میان حکومت و طالبان افزود و این امیدواری را به وجود آورد که شاید پشت سر این همه تحولات همزمان، اراده¬ای در سطح منطقه و جهان برای آوردن صلح شکل گرفته باشد.
مردم معتقداند که کلید صلح افغانستان به دست برخی کشورهای خارجی است. پس تا زمانی که آنها نخواهند صلح و امنیت در افغانستان برقرار نمی شود. وقتی پدیده های سیاسی به طور همزمان و سازماندهی شده در کشور رخ دهد، بیانگر این است که کشورهای منطقه می خواهند نقش شان را در تحولات افغانستان به اثبات برساند.
حملات جمعی و ناگهانی طالبان بر مراکز برخی ولسوالی ها و ولایت ها، با تاکتیک ها و روش های جدید و امکانات و تسلیحات وافر، نشان می دهد که گروه های شورشی با نام ها و عناوین گوناگون، ابزاری به دست بیگانگان بوده و اراده¬ مستقلی از خود ندارند. برخی کشورهای منطقه است که به دلایل سیاسی و امنیتی این گروه ها را به حملات خشن و گسترده تشویق می کنند و اسلحه و امکانات لازم و ضروری را در اختیار آنها قرار می دهند.
به عقیده مردم حرکت های صلح طلبانه در کشور در عین حالی که  اراده¬ای جمعی مردم ما را در باره صلح بازتاب می دهد، نشانه اراده و خواست پنهانی کشورهای دیگر نیز هست که به گونه¬ای همکاری و همیاری خود را با حکومت افغانستان در راستای برقراری صلح اعلام می کنند.
مداخله کشورهای بیگانه به حدی در امورات داخلی کشورما گسترده است که مردم فکر می کنند، هر آنچه در این کشور اتفاق می افتد، ناشی از سیاست¬ها و تاکتیک هایی است که کشورهای دیگر در باره افغانستان می گیرد.
به هر حال صلح امروزه به یک گفتمان غالب بدل شده است. همه جا بحث از صلح و امنیت و آینده روشن و پر امید افغانستان است. ولی گروه های مسلح مخالف دولت این گفتمان را به نفع خود تشخیص ندادند و همچنان بر طبل جنگ کوبیدند. از روز سوم عید که زمان آتش بس گروه طالبان به پایان رسیده تا کنون دهها تن از شهروندان کشور توسط این گروه کشته شده و دهها نیروی امنیتی در درگیری با طالبان جان باخته اند.
از اینرو بسیاری از کارشناسان بر این باوراند که پروسه صلح با شفافیت به پیش نمی رود و مردم در جریان جزییات آن قرار ندارند. به غفلت گذاشتن مردم از پروسه صلح سبب شده که مردم نسبت به این پروسه با دیده شک و تردید بنگرند.
این شک و تردید زمانی بیشتر شد که والی پکتیا از تلاش حکومت محلی و ریش سفیدان و متفذین محلی از ایجاد منطقه امن در این منطقه پرده برداشت. این اظهارات با واکنش های منفی از سوی شهروندان کشور مواجه شد. رییس اجراییه نیز در واکنش به این تصمیم گفت که ایجاد مناطق امن با روحیه وحدت ملی سازگار نیست. شورای عالی صلح نیز اعلام کرد که ایجاد منطقه امن در بسته¬ای صلح حکومت با طالبان قرار ندارد.
مسأله انتخابات در غزنی نیز شایعات و افواهاتی را در میان جامعه به وجود آورد که حکومت با حوزه¬ای ساختن انتخابات در این ولایت، زمینه حضور نمایندگان مربوط به گروه های مسلح مخالف دولت را در پارلمان فراهم می سازد.
فروکش کردن جنگ با طالبان در جنوب کشور و تشدید و گسترش آن در ولایات شمالی خواه نا خواه این تفکر را تقویت کرده است که برخی کشورها شاید بی میل نباشد که شمال کشور را به وزیرستان دیگر در افغانستان بدل کند.
صرف نظر از صحت و سقم مسأله؛ اما باید گفت که ما نیاز به یک سیاستگذاری دقیق و شفاف در رابطه با صلح و سایر مسایل ملی داریم. در افغانستان سال ها است که اعتماد مردم نه تنها آسیب دیده که به کلی از بین رفته است. لذا نبود شفافیت در تصمیم گیری های حکومتی می تواند بر ترک های عمیق اعتماد آسیب وارد کرده و بر تفرق و تشتت اعضای جامعه بیفزاید.
همانطوری که رییس جمهور دیروز در جمع اعضای شورای عالی صلح و علمای کشور گفت که در حکومت تصمیم شخصی و فردی گرفته نمی شود و تمام مسایل بر مبنای مشوره با اقشار مختلف مردم به پیش می رود، تصمیمات فردی در حکومت در شرایطی که افغانستان به شدت از تعارضات اجتماعی رنج می برد، کشور را در سراشیب سقوط قرار می دهد.

دیدگاه شما