تشدید جنگ و حملات مسلحانه طالبان بر مراکز ولسوالی ها نشان می دهد که این گروه برقراری آتش بس را به ضرر خود می داند و از فروپاشی نظم تشکیلاتی این گروه هراس دارند. در پی اعلام آتش بس از سوی حکومت افغانستان، طالبان نیز سه روز عید را آتش بس اعلام کردند. حکومت افغانستان در یک ابتکار جالب دیگر به طالبان اجازه داد تا به شهرها بیایند و با خانواده های شان دیدار کنند و روزهای عید را در کنار خانواده های شان بگذرانند. این مسأله سبب شد که اعضای طالبان با پرچم سفید وارد شهرها شوند و با نیروهای امنیتی دست بدهند و با شهروندان افغانستان عکس های سلفی بگیرند.
مردم افغانستان نه تنها از ورود طالبان به شهرها ناراحت نشدند که با خوشحالی از آنها استقبال کردند. طالبان نیز از این برخورد شهروندان به وجد آمده بودند و از زندگی در یک فضای آرام و عاری از خشونت و کشتار تعریف و تمجید می کردند. اما رهبران طالبان از این وضعیت ترسیدند که مبادا نیروهای طالبان تحت تأثیر زندگی شهری قرار گرفته و از جنگ و خشونت دلسرد شوند. به این دلیل علیرغم این که حکومت تا ده روز دیگر مدت آتش بس را تمدید کرد، اما این گروه با عجله و شتاب، افراد شان را فراخواند و حتا از مجازات کسانی که با نیروهای امنیتی عکس گرفته بودند، سخن راند.
خشم و ناراحتی طالبان از آنجا آشکار گردید که این گروه حتا مهلت آتش بس اعلام شده خودشان را هم به پایان نرساندند. تا هنوز سه ساعت به پایان مهلت آتش بس باقی مانده بود که نیروهای طالبان حملات شان را در ولایت های گوناگون شروع کرد و تعدادی از نیروهای امنیتی را کشتند. این یک پیروزی برای طالبان نبود؛ بلکه تلاش عجولانه¬ای بود برای بازگشت خوی و خلق جنگی به نیروهای شان و به فراموشی سپردن دو روز خوشی های عید.
اکنون طالبان پی هم حملات شان را بر پوسته ها و مناطق تحت کنترل دولت سازماندهی می کند تا روحیه جنگی را دوباره در جبهات شان حکمفرما سازد. طالبان با تبلیغات و با تکیه به آموزه های اسلامی جوانان را فریب می دهند و به نام جهاد و مبارزه با کفر و الحاد و نجات کشور از سلطه بیگانگان آنها را به جبهه های جنگ می فرستند. گاه از زور و اجبار کار می گیرند و گاه از مجبوریت های آنها سؤ استفاده کرده و جبهات جنگ را گرم نگه می دارند.
این گونه تبلیغات تا زمانی کارایی دارد که اعضای طالبان از واقعیت های سیاسی و اجتماعی افغانستان بی خبر بمانند؛ همین که اعضای طالبان از واقعیت ها آگاه شوند و بدانند که گروه طالبان با تبلیغات دروغین شان آنها را فریب داده اند، به طور مطمئن با این گروه مقاطعه خواهند کرد. جهل، نا آگاهی و احساسات دینی و قبیله¬ای مهمترین ابزار و دستاویز برای گروه طالبان به منظور جلب و جذب افراد به حساب می آید. تا زمانی که جهل و نادانی در جامعه حاکم باشد و افراد بر مبنای تفکرات قبیله¬ای تصمیم بگیرند، صف گروه های هراس افگن و انتحاری پرور طولانی خواهد ماند.
آتش بس، تعامل، گفتگو و مراوده با مردم به آگاهی افراد طالبان از واقعیت های اجتماعی و سیاسی منجر خواهد شد. واقعیتی که تبلیغات زهر آگین و دروغین طالبان را برملا می سازد و دید افراد طالبان را نسبت به کشور، مردم و حکومت تغییر می دهد.
بنابراین رهبران و فرماندهان طالبان تلاش می کنند تا اعضای این گروه از نشست و برخواست با مردم دوری جویند و در سنگرها و کوه ها در پندارهای دروغین خود اسیر بمانند و بر اساس پندارهای فوق کورکورانه بر نیروهای امنیتی و مردم عادی شلیک کنند و با مین گذاری در جاده ها و انتحار در مراکز عمومی و پر رفت و آمد، جان صدها نفر را بگیرند و از آن احساس غرور، پیروزی و شادمانی کنند.
حملات طالبان بر ولایت ها و ولسوالی های گوناگون نوعی واکنش دفاعی در برابر چیزی است که طالبان فکر می کنند، روحیه و تفکر طالبانی را در میان نیروهای شان تضعیف می کند. با گسترش و تشدید جنگ می کوشند تا باردگر روحیه خشن و تندروانه را در میان اعضای خود احیا کند. بنابراین آتش بس روزهای عید برای طالبان از صدها حمله نظامی نیروهای امنیتی، خورد کننده تر به شمار می آید. اگر حمله نظامی جان طالبان را می گیرد، آتش بس و برگشت دادن طالبان به زندگی صلح آمیز و انسانی به افراد طالبان آگاهی بخشیده و بنای تفکر طالبان را تخریب می کند.