در جامعه فقیر و به شدت نیازمند افغانستان، ارائه خدمات اولیه صحی از ضروریات زندگی شهروندان به شمار می آید. ارائه خدمات صحی، به صورت مستقیم با حیات و زندگی شهروندان ارتباط می گیرد و در صورت کاهش ارائه خدمات، جان بسیاری از مردم به خطر می افتد و اقشار آسیب پذیری مانند اطفال، زنان و سالمندان بیشتر از این وضعیت صدمه می بینند.
در افغانستان آمار مرگ و میر در کل بسیار بالا است؛ اما آمار مرگ و میر کودکان و زنان در حد غیر قابل تحمل رسیده است. در یک و نیم دهه اخیر پیشرفت های زیادی در عرصه صحت صورت گرفته، ولی با توجه به سطح نیازمندی های مردم این خدمات قناعت بخش نبوده است. هنوز بسیاری از مردم به خدمات صحی دسترسی ندارند. هنوز داکتران مسلکی در شهرها و روستاها یا حضور ندارند و یا حضورشان چنان اندک است که به حساب نمی آید.
با آن که مردم در روستاها و قریه ها کیلومترها با مراکز صحی فاصله دارد، اما این کلینیک ها نیز به لحاظ حضور داکتران مجرب و مسلکی و سایر امکانات پزشکی جوابگوی مشکلات مردم نیستند.
در هفته گذشته وزارت صحت عامه به مناسبت روز صحت، اعلام کرد که کمک های جامعه جهانی به بخش صحت همه ساله کاهش می یابد و از اینرو این وزارت با کمبود بودجه مواجه می باشد. وزارت صحت گفته که سالانه پنج دالر برای هر شهروند در بخش صحت به مصرف می رسد که این رقم بسیار ناچیز بوده و با توجه به حجم مشکلات صحی در کشور رقم قابل توجهی به حساب نمی آید و این رقم با توجه به ارقامی که در کشورهای در حال توسعه، بسیار ناچیز می باشد.
مسؤلان وزارت صحت عامه از کاهش صد میلیون دالری کمک های جامعه جهانی در بخش صحت خبرداده بود، اما از رقم مجموعی کمک های جامعه جهانی به وزارت صحت عامه معلوماتی ارائه نکرده بود. این واضح است که بخش زیادی از کمک های جامعه جهانی در حلقه های فساد گم می شود و بخش دیگرش به موارد غیر ضروری و مسایل روزمره به مصرف می رسد و بسیار اندک پروژه هایی بوده اند که مطابق به اولویت های اساسی کشور راه اندازی و تطبیق شده است.
بنابراین در اینجا توجه و تمرکز روی دو مسأله بسیار حایز اهمیت می باشد:
1-             یکی اصل کمک به بخش صحت است که بایستی از هر منبع و مرجعی باید تهیه شود و نیازمندی های مردم در این عرصه مرتفع گردد.
2-             مسأله دوم استفاده درست از کمک ها است. وزارت صحت عامه باید تعهد لازم را در مورد مصرف درست کمک ها داشته باشد و دراین زمینه باید در برابر مردم پاسخگو باشد.
دیروز بانک جهانی به منظور بهبود ارائه خدمات صحی در کشور مبلغ ششصد میلیون دالر کمک کرد. این کمک ها بسیاری از نیازمندی های صحی را براورده کرده و بسیاری از مشکلات را حل خواهد کرد. ولی پرسشی که باقی می ماند این است که وزارت صحت عامه این کمک ها را مانند گذشته در گرداب فساد و روزمرگی غرق خواهد کرد، یا در چارچوب یک استراتژی تعریف شده که اولویت اساسی شهروندان در آن شناسایی شده باشد به مصرف خواهد رساند. آیا وزارت صحت در قبال این کمک ها پاسخگو هم خواهد بود یا مانند گذشته با توجیه و طفره روی، روی کم کاری ها و سؤ استفاده ها سرپوش خواهد گذاشت؟
وزیر صحت عامه که در مراسم امضای قرارداد این کمک حضور داشت، گفت که این کمک طی سه سال آینده تطبیق خواهد شد. او افزود، این کمک در بخش بلند بردن میزان دسترسی مردم به خدمات صحی، افزایش شمار مراکز صحی و شمار قابله‌ها مصرف می‌شود که باید در نتیجه آن سوء تغذیه و مرگ و میر مادران در کشور کاهش یابد. 
بنابراین شهروندان حق دارند که هر ساله از وزارت صحت بپرسند که با مصرف این کمک چند در صد از شهروندان به خدمات صحی دسترسی پیدا کرده اند و از میزان سؤ تغذیه و مرگ و میر مادران چقدر کاسته شده است. ارائه خدمات صحی از حقوق اولیه بشری و یک مسأله کاملا انسانی است که با مسایل سیاسی و امنیتی ارتباطی ندارد. وزارت صحت عامه باید با این دید به مردم خدمات ارائه داده و به کارمندانش تفهیم کند که سؤ استفاده از این کمک ها در واقع بازی کردن با جان مردم می باشد. وزارت صحت عامه در قبال این کمک ها مسؤل است و باید از میزان پیشرفت کارهایش در امورات فوق با شفافیت تمام به مردم پاسخگو باشد.