دیروز رییس جمهور در جلسه شورای عالی اقتصادی، خطاب به سرپرست شاروالی کابل گفت: مردم کابل برنامه‌های عملی برای رفع مشکلات ترافیکی می‌خواهند و در این زمینه هدایت داد تا طی دو هفته، طرح مشخصی را با قید زمانی پیرامون حل مشکل ترافیک کابل ترتیب و ارائه نماید تا مردم از مشکلات ترافیکی رهایی یابند.
رئیس‌جمهور خاطرنشان ساخت که اقداماتی روی‌دست است که ۳۴ ادارۀ دولتی به منطقه دارالامان انتقال یابند که می‌تواند ازدحام ترافیکی را در شهر کابل کاهش دهد.
شهر کابل از یک طرف مساحت زیادی ندارد و از طرف دیگر امکانات شهری در آن اندک است و این امکانات نمی تواند پاسخگوی نیازمندی های شهری امروز باشد. تراکم جمعیت، افزایش وسایط نقلیه، قدیمی بودن بافت شهری، بی قانونی، پایین بودن سطح فرهنگ شهرنشینی، نبود پارکینگ های کنار جاده ای، کم عرض بودن سرک ها، تمرکز مراکز اداری و تجاری در یک نقطه شهر، مسدود شدن سرک ها به خاطر مسایل امنیتی، اعمار شهرک ها و ساختمان های غیر پلانی و.... چهره شهر کابل را دگرگون کرده و زندگی را برای پایتخت نشینان تلخ و دشوار نموده است.
کابل البته در دهه چهل و پنجاه خورشیدی با این مشکلات مواجه نبود؛ اما سرعت پیشرفت علم و تکنولوژی در جهان، سرعت تغییرات را افزایش داده و سبب دگرگونی در نوع زندگی مردم گردیده است.
مشکلات ترافیکی در کنار مشکلات دیگر، یکی از مهمترین و جنجالی ترین موضوع برای شهریان کابل بوده و این مسأله روی زندگی روزمره پایتخت نشینان تأثیر منفی گذاشته است. وقتی یک مأمور دولتی و یا کارگر یک شرکت همه روزه ساعت ها در ترافیک گیر بماند و نتواند خود را به موقع سر کار برساند؛ وقتی مردم مریضان خود را فوری به شفاخانه ها رسانده نتوانند وقتی هزاران ساعت مردم روزانه در پشت ترافیک سنگین شهر سپری شود، آن وقت بهتر درک می کنیم که مشکل ترافیک تا چه حد جدی و تباه کننده است.
ترافیک شهری امروز کابل تنها بر زندگی کاری و شغلی مردم تأثیر نگذاشته؛ بلکه سلامتی جسمی و روانی مردم را نیز در معرض تهدید قرار داده است.
دود و سر و صداهای ناشی از تردد موترها در درون شهر کابل، در کنارعوامل آلوده کننده ای دیگر، یکی از تأثیرگذارترین عامل آلوده کننده محیط زیست به شمار می آید. در حال حاضر زندگی و سلامتی شهر نشینان کابل به صورت جدی از این ناحیه تهدید می شود. به نظر کارشناسان سرک های شهر کابل گنجایش بالاتر از 50 تا 60 هزار موتر را ندارد، در حالی که امروزه روزانه بیش از 500 هزار وسایط نقلیه، بدون وسایط وزارتخانه های داخله و دفاع، در شهر تردد می کند و روزانه 100 تا 200 عراده دیگر بر این تعداد افزوده می شود؛ بنابراین باید حکومت و نهادهای مربوطه موضوع ازدحام ترافیکی در شهر کابل را جدی گرفته و راه حل های منطقی و معقول برای آن پیدا کنند.
متأسفانه این مشکل در سال های گذشته، هیچگاه جدی گرفته نشده است. حکومت از حل این موضوع شانه خالی کرده و مردم را در میان دود و غبار، سرو صداها، مزاحمت ها و قانون شکنی ها رها کرده است.
هجوم دست فروش ها در پیاده روها و سرک ها، بی نظمی ها و بی ادبی های برخی راننده ها، زورگویی صاحب منصبان دولتی و وکلای پارلمان، ایجاد موانع فیزیکی در اطراف مراکز و دفاتر دولتی و سفارتخانه های خارجی و مسدود کردن برخی سرک ها و عوامل دیگر، وضعیت واقعی شهر کابل را همه روزه به نمایش می گذارد.
به هر حال امکانات دولتی، ایجاد تغییرات وسیع و گسترده در این زمینه را جواب نمی دهد، لذا شاروالی کابل باید در هماهنگی با ادارات مربوطه دیگر، علاوه بر تدوین استراتژی دراز مدت برای حل معضل ترافیک شهری، راه حل های کم هزینه تر و کوتاه مدت تری را نیز روی دست بگیرد.
قانونمداری و تطبیق قوانین ترافیکی یکی از آسان ترین، منطقی ترین و کم هزینه ترین راه برای کاهش ترافیک شهری است. اگرچه سرک های کم عرض دلیل عمده مشکلات ترافیک شهر کابل است؛ اما بی قانونی و بی نظمی مردم، دست فروشان و موتروانان و حتا مأموران ترافیک این مشکلات را چندین برابر افزایش داده است.
مسأله دوم انتقال ادارات دولتی و مراکزی که با انبوهی از مراجعین سر و کار دارند، به اطراف شهر کابل نیز می تواند این مشکل را کاهش دهد.
ممنوع کردن تردد وسایط کهنه هم بر مسأله محیط زیست تأثیر می گذارد و هم می تواند ازدحام ترافیک را کم کند.
جلوگیری از اعمار ساختمان های غیر پلانی می تواند مردم و حکومت را در کاهش معضل ترافیک کمک کند.
این وظیفه شاروالی است که در این ارتباط طرح جامع و کم هزینه ای را پیشنهاد و مورد تطبیق قرار دهد. شاروالی کابل باید کارکردهایش را نه تنها در جمع آوری مالیات و جریمه های سنگین ثابت کند که در بخش ارائه خدمات و ایجاد تسهیلات بر مردم نیز مسؤلیت هایش را انجام دهد.