صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

حملات انتحاری تأثیری بر فعالیت رسانه ها نخواهد داشت

-

دیروز صبح گروه های تروریستی حمله ای را به ساختمان تلویزیون خصوصی شمشاد در کابل انجام داد که در نتیجه آن دوتن کشته و بیش از 20 نفر دیگر زخم برداشتند. گروه موسوم به دولت اسلامی یا داعش مسئولیت این حمله را به عهده گرفته است.
رئیسجمهور در واکنش به این حمله گفته است که: تروریستان نمیتوانند با راه اندازی این چنین حملات جنایتکارانه، رسانهها و آزادی بیان را که ارزشهای بزرگ قانون اساسی و دستاوردهای مهم حکومت است، محدود سازند.
سازمان عفو بینالملل این حمله را "جنایت وحشتناک" خوانده است. دبیرکل ناتو این حمله را تقبیح کرد. مرکز خبرنگاران افغانستان، خبرنگاران بدون مرز و نهاد حمایت کننده رسانههای آزاد افغانستان (نی) این حمله را جنایت ضد بشری و حمله به تمام رسانهها و آزادی بیان خوانده و آن را محکوم کرده اند. حمله بر تلویزیون شمشاد نه اولین حمله بر رسانه ها است و نه آخرین آن خواهد بود. تروریستان تلاش می کنند با سازماندهی این گونه حملات، روند آزادی بیان را با کندی مواجه کنند.
آزادی رسانه ها و آزادی بیان یکی از دستاوردهای مهم حکومت به شمار می رود و این آزادی در تبادله افکار و گسترش ارتباطات میان شهروندان و ارتقای سطح آگاهی آنان نقش مهم و برازنده ای داشته است. از آنجا که خشونت گرایی و تروریسم زاییده جهل، ناآگاهی و بی سوادی اعضای جامعه است، گروه های خشونت گرا، آزادی بیان را سد راه فعالیت های تروریستی و مانعی در راه جلب و جذب جوانان برای انجام حملات هراس افگنانه می دانند.
به طور کلی می توان گفت که در حمله بر رسانه ها و خبرنگاران در سال های گذشته چند پدیده دخالت داشته است.
1- ناکامی حکومت در حمایت از آزادی بیان: حکومت گذشته در برخورد با عوامل خشونت علیه رسانه ها و خبرنگاران بسیار ضعیف عمل کرده بود. صدها پرونده قتل و خشونت علیه خبرنگاران در ادارات دولتی متوقف مانده بود و عاملان قتل خبرنگاران و روزنامه نگاران هیچگاه مورد تعقیب عدلی و قضایی قرار نمی گرفت.
این مسأله به عناصر و جریاناتی که به گونه ای با دموکراسی، آزادی بیان و رسانه ها مخالفت داشتند، فرصت و جرأت بیشتری برای تحت فشار قراردادن رسانه ها از طریق تهدید، ارعاب و کشتار خبرنگاران و حمله بر مراکز آنها داده بود.
2- گروه های تروریستی مانند طالبان، داعش و...  باهدف قرار دادن مراکز فعالیت رسانه ها و تهدید مستقیم خبرنگاران و تحلیل گران، می خواهند یک فضای مملو از ترس و وحشت را برای فعالان رسانه ای ایجاد کنند، تا آنها نتوانند وظایف و مسؤلیت های شان را به گونه ی درست به انجام رسانند.
طالبان حتا در سال های گذشته از طریق تهدید و ارعاب، برخی از خبرنگاران و رسانه ها را وادار می کردند تا اخبار و گزارش های این گروه را به نشر برسانند و یا از نشر گزارش های نامطلوب نسبت به آنها خود داری کنند. این در حالی بود که حکومت برای مصئونیت خبرنگاران و امنیت رسانه ها هیچ اقدامی نمی کرد.
بی توجهی و بی مبالاتی حکومت در تأمین امنیت رسانه ها و خبرنگاران، سطح خشونت ها علیه رسانه ها را بالا برد و سبب شد، تعدادی زیادی از خبرنگاران در اثر این خشونت ها جان شان را از دست بدهند.
3- به کارگیری تهدید و خشونت علیه رسانه ها، تنها به گروه های تروریستی نیز مربوط نمی شود، بسیاری از اشخاص دولتی و غیر دولتی، زورمندان و جنایتکاران نیز از عوامل تهدید و تحدید کننده فعالیت آزاد رسانه ها در افغانستان به شمار می رود.
4- متأسفانه طی یک و نیم دهه گذشته حکومت نتوانسته بود یک میکانیزم مؤثر و مشخصی را برای رسیدگی به شکایات و رعایت قوانین و مقررات مربوط به آزادی بیان و رسانه های همگانی تنظیم کند، تا حد اقل سطح خشونت ها علیه خبرنگاران تنزیل پیدا کند و به روند مراجعه رسانه ها و خبرنگاران به مراجع قانونی و رسیدگی به پرونده های آنها تسهیلات بیشتری فراهم شود.
این وظیفه حکومت است که با وضع و تعدیل قوانین و تعیین راهکارهای مشخص، بستر فعالیت آزاد رسانه ها را فراهم سازد. برمبنای قانون اساسی، این حق رسانه ها است که امنیت شان از سوی حکومت تأمین شود و فعالیت آزادانه آنها در چوکات قانون تضمین گردد.
خوشبختانه حکومت وحدت ملی در راستای حمایت از رسانه ها و خبرنگاران گامهای مؤثری را برداشته است که امیدواریم در آینده نزدیک این راهکارها هم در جهت تأمین امنیت رسانه ها و هم در رسیدگی به پرونده های خشونت علیه خبرنگاران، مفید واقع شود.
ولی با همه کاستی های فوق، این مسأله مسلم است که حملات انتحاری بر رسانه ها و قتل و کشتار خبرنگاران، تأثیری در روند آزادی بیان و فعالیت رسانه ها در کشور به وجود نمی آورد. واکنش رسانه ها، حکومت و نهادهای معتبر بین المللی در برابر این گونه حملات، نشانه این است که اراده ی جدی برای تقویت آزادی بیان و آزادی فعالیت رسانه ها در افغانستان وجود دارد و تلاش مذبوحانه و وحشیانه دشمن در این راستا جز رسوایی خودش، ثمره و نتیجه ای دیگری در بر نخواهد داشت.

دیدگاه شما