صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

جایگاه زور و دشنام در خانه ملت

-

دیروز ولسی جرگه کشور شاهد یک تنش لفظی و البته تا حدودی فیزیکی نمایندگان بود. تنش های لفظی و حتی فیزیکی در تمام مجالس پارلمانی در سطح جهان رخ می دهد؛ اما این گونه تنش ها در مجلس افغانستان یا به قول خود وکلا، «خانه ملت» بسیار متفاوت از جاهای دیگر دنیا است. در مجلس نمایندگان ما همه چیز به صورت عریان و غیر اخلاقی در معرض دید مردم به عنوان موکلان آنها قرار می گیرد. برخوردهای تند و غیر اخلاقی میان نمایندگان نه تنها اخلاق نمایندگان؛ بلکه اخلاق عمومی جامعه را به نمایش می گذارد. از این نگاه بسیار جالب است که یک نگاه مقایسه ای میان برخوردهای لفظی و فیزیکی اعضای مجلس نمایندگان افغانستان و نمایندگان دیگر پارلمان های جهان بیندازیم.
یک. مهم ترین تفاوت این است که استفاده از «زور» در مجلس نمایندگان افغانستان از آن جهت اهمیت دارد که «زور» در نزد ما افغان ها، ذاتا دارای ارزش است. در حالی که در دیگر نقاط جهان اگر از زور در پارلمان استفاده می شود و یا نمایندگان مجلس بر روی همدیگر زور می گویند و از زورگویی استفاده می کنند، فقط به خاطر به کرسی نشاندن سخن و موضع شان است. در حالی که در افغانستان نمایندگان از زور استفاده می کنند به خاطر این که زور دارای قداست است و زورگویی تبدیل به یک فرهنگ شده است. اگر کسی زور داشته باشد و یا توانایی استفاده از زور را داشته باشد و از ان استفاده نکند، در اصطلاح ما افغان ها «نامرد» محسوب می شود. از این منظر اگر نگاه کنیم، کشور ما زور آباد است. بدون تردید مجلس نمایندگان خانه همه مردم افغانستان و محل اصلی تبارز ارزش های یک جامعه است. از این نگاه چندان ملامتی هم متوجه اعضای مجلس نمایندگان نیست. چرا که مجلس خانه ملتی است که بنیاد حیات شان بر «زور» است. بنابراین نمایندگان مجلس باید نمادی از همین ملت باید باشد.
دو. دومین تفاوت نحوه به کارگیری از آخرین مرحله زور است. در جاهای دیگر اگر برخورد فیزیکی صورت می گیرد، اعضای مجلس، همدیگر را در نهایت با کفش و وسایل دست داشته مورد حمله قرار می دهند. ولی در کشور ما و در خانه ملت که مکانی برای قانونگذاری است، نمایندگان بدون هیچگونه هراسی از قانون، از سلاح های گرم نام می برند. در جلسه دیروز نماینده مردم ارزگان به صراحت از تفنگ و دیگر ادوات جنگی نام برد و طرف مقابل خود را تهدید به استفاده از تفنگ و زور کرد. بارها شنیده ایم و دیده ایم که در شهر کابل، محافظان اعضای مجلس نمایندگان از تفنگ و ادوات جنگی علیه مردم و یا افراد مرتبط به همدیگر استفاده کردند. حتی جنگ های خونین در داخل شهر صورت گرفته و چندین نفر از افراد نزدیک به نمایندگان مجلس در درگیری های درون پارلمانی کشته شده اند. برخی از اعضای مجلس نمایندگان وقتی در داخل شهر راه می روند، با تمام قدرت خود در شهر ظاهر می شوند و شهر را به حالت جنگی در می آورند. سازوبرگ نظامی برخی از اعضای مجلس نمایندگان به تنهایی و بدون این که داعش و یا طالبانی در کار باشند، به چهره شهر کابل، حالت جنگی می بخشد.
سه. بدترین تفاوتی که میان درگیری های لفظی میان اعضای مجلس نمایندگان افغانستان و نمایندگان در دیگر کشورها است، درشت گویی، پرخاشگری و خشونت کلامی است. طبیعی است که در هیچ درگیری به قول معروف حلوا بخش نمی کنند و درگیری کمابیش همراه با خشونت کلامی و یا فیزیکی است. اما مهم این است که زبان مجلس نمایندگان ما سرشار از آرایه های کلامی است که تنها ناموس و ننگ افغانی را نشانه می گیرد. برخی از الفاظ رکیک و بدور از شأن یک نماینده پارلمان تنها از مجلس نمایندگان ما بر می آید و از خانه همین ملت بر می خیزد.
در هر صورت نمایندگان ملت واقعا به قول یکی از نمایندگان، نماینده همین ملت هستند. واقعیت این است که نمایندگان ما هنوز نمی دانند که گفتار و رفتار معطوف به زورگویی تنها برای بر کرسی نشاندن سخن شان نیست؛ بلکه نوعی آموزش سیاسی و جامعه پذیری را نیز به دنبال دارد. این گونه رفتارها و گفتارهای خشونت آمیز و غیر اخلاقی در محل قانونگذاری کشور که باید نمادی از اخلاق و قانونمندی باید باشد، به رفتار و گفتار مخاطبان و موکلان آنان نیز تاثیر فوق العاده و عمیق می گذارد. امیدواریم که نمایندگان مجلس امانتی را که مردم بر دوش آنان گذاشته اند به خوبی پاس دارند و حافظ منافع تمام مردم افغانستان باشند.

دیدگاه شما